Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι είναι έτοιμος να συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του Μάρκο Ρούμπιο, ωστόσο έσπευσε να υπογραμμίσει ότι για να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος προς την ειρήνη στην Ουκρανία, «τα συμφέροντα της Ρωσίας πρέπει να ληφθούν υπόψη». Η τοποθέτηση αυτή έρχεται σε μια στιγμή που οι σχέσεις Μόσχας–Ουάσινγκτον παραμένουν τεταμένες, ενώ τα διπλωματικά παρασκήνια γύρω από το ουκρανικό και το πυρηνικό ζήτημα δείχνουν να πυκνώνουν.
Σκιές για τη θέση Λαβρόφ στο Κρεμλίνο
Το Κρεμλίνο έσπευσε την Παρασκευή να διαψεύσει εικασίες περί δυσαρέσκειας του Βλαντίμιρ Πούτιν προς τον επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας. Σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, ο Λαβρόφ φέρεται να είχε αναλάβει πρωτοβουλία για μια νέα συνάντηση κορυφής ανάμεσα στον Ρώσο πρόεδρο και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ουάσινγκτον ματαίωσε τη συνάντηση, καθώς θεώρησε πως η ρωσική πλευρά δεν έδειξε διάθεση υποχώρησης στις αξιώσεις της για την Ουκρανία.
Αντίστοιχα, οι Financial Times επικαλέστηκαν πηγή που φέρεται να υπονόησε ότι οι προηγούμενες επαφές του Λαβρόφ με τον Ρούμπιο «προκάλεσαν επιφυλάξεις» στην αμερικανική πλευρά. Παρά τα δημοσιεύματα αυτά, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, απέρριψε κάθε αναφορά σε «ρήγμα» μεταξύ Πούτιν και Λαβρόφ, επιμένοντας ότι οι δύο άνδρες «συνεργάζονται στενά και συντονισμένα» στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής.
Επαφές Μόσχας – Ουάσινγκτον σε χαμηλό προφίλ
Ο Σεργκέι Λαβρόφ, σε δηλώσεις του στο ρωσικό κρατικό πρακτορείο RIA Novosti, επιβεβαίωσε ότι διατηρεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών. «Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο κι εγώ κατανοούμε την ανάγκη για τακτική επικοινωνία. Αυτή είναι σημαντική τόσο για τη συζήτηση του ουκρανικού ζητήματος όσο και για την προώθηση της διμερούς ατζέντας», σημείωσε ο Λαβρόφ, προσθέτοντας πως οι δύο πλευρές επικοινωνούν τηλεφωνικά και είναι διατεθειμένες να συναντηθούν «πρόσωπο με πρόσωπο όταν αυτό κριθεί αναγκαίο».
Η ρητορική του Λαβρόφ αφήνει να εννοηθεί ότι η Μόσχα επιδιώκει να παρουσιάσει εαυτόν ως δύναμη «ρεαλισμού και διαλόγου», την ώρα που οι σχέσεις της με τη Δύση βρίσκονται στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων δεκαετιών. Ωστόσο, ταυτόχρονα επιμένει ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί λύση στην Ουκρανία που να μην περιλαμβάνει τις ρωσικές αξιώσεις ασφαλείας και τις εδαφικές μεταβολές που επέφερε ο πόλεμος.
Νέα «πυρηνική» ατζέντα
Πέρα από το ουκρανικό, ο Λαβρόφ αποκάλυψε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν πρόταση του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν σχετικά με τη συνέχιση της Συνθήκης για τη Μείωση των Στρατηγικών Όπλων (New START), η οποία λήγει τον Φεβρουάριο του 2026. Η Μόσχα, όπως είπε, έχει ενημερωθεί μέσω διπλωματικών διαύλων ότι η Ουάσινγκτον «τελεί υπό διαδικασία αξιολόγησης» της πρότασης.
«Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει ουσιαστική απάντηση», ανέφερε ο Ρώσος υπουργός, προσθέτοντας ότι η Μόσχα παραμένει «πρόθυμη να τηρήσει τους περιορισμούς της συνθήκης για ένα ακόμη έτος μετά τη λήξη της, εφόσον οι ΗΠΑ ανταποκριθούν με ανάλογη διάθεση». Η συγκεκριμένη συνθήκη, που αποτελεί το τελευταίο εναπομείναν πυλώνα του συστήματος ελέγχου πυρηνικών όπλων μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, περιορίζει τον αριθμό των στρατηγικών πυρηνικών κεφαλών και των εκτοξευτικών συστημάτων που μπορούν να διαθέτουν Ρωσία και Ηνωμένες Πολιτείες.
Σταυροδρόμι για τη διπλωματία
Η δημόσια πρόθεση του Λαβρόφ να συναντηθεί με τον Ρούμπιο, αν και παρουσιάζεται ως ένδειξη προθυμίας για διάλογο, εκλαμβάνεται από δυτικούς αναλυτές και ως προσπάθεια της Ρωσίας να ανακτήσει πρωτοβουλία κινήσεων στη διεθνή σκηνή. Με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία να παρατείνονται και τις κυρώσεις να πιέζουν τη ρωσική οικονομία, το Κρεμλίνο φαίνεται να επιδιώκει την εικόνα μιας χώρας «ανοιχτής στη διαπραγμάτευση», αλλά χωρίς να υποχωρεί στα θεμελιώδη συμφέροντά της.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση Τραμπ φέρεται να κρατά χαμηλούς τόνους, επιλέγοντας να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο διαλόγου, αλλά χωρίς να δώσει πολιτικό κεφάλαιο σε μια συνάντηση που θα μπορούσε να εκληφθεί ως «παραχώρηση».
Το αν η διπλωματική αυτή διελκυστίνδα θα οδηγήσει σε επανεκκίνηση των συνομιλιών ή σε νέα ψυχροπολεμική στασιμότητα, μένει να φανεί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, όπως υπαινίχθηκε ο Λαβρόφ, καμία προοπτική ειρήνης στην Ουκρανία δεν μπορεί να διαμορφωθεί χωρίς να υπολογιστεί –τουλάχιστον στη Μόσχα– το πώς ορίζεται το ρωσικό «εθνικό συμφέρον».