Η σχεδόν βέβαιη νίκη του Ζακ Μαμντάνι στη δημαρχία της Νέας Υόρκης δεν είναι μόνο ένα πολιτικά ιστορικό γεγονός· θα πρέπει να αποτελέσει ένα μάθημα για το πώς η Αριστερά μπορεί να κερδίσει τις μάζες όταν εστιάζει σε ρεαλισμό, κινητοποίηση από τα κάτω και στοχευμένη δράση.
Του Ανατρεπτικού*
Η ελληνική Αριστερά παρακολουθεί, θαυμάζει και αναλύει, αλλά μοιάζει να μην έχει πάρει το βασικό μάθημα που δίνει η επιτυχία του.
Από τον ριζοσπαστισμό στη διακυβέρνηση
Μετά την εκλογή του, ο Μαμντάνι θα πάψει να είναι πλέον ο ριζοσπαστικός υποψήφιος των οραμάτων· θα είναι ο δήμαρχος που θα κληθεί να υλοποιήσει συγκεκριμένες πολιτικές για τους πολίτες. Άλλωστε οι ψηφοφόροι δεν ψηφίζουν για τις ωραίες και ευρηματικές εκστρατείες ή τα θεωρητικά προγράμματα· ψηφίζουν για λύσεις στα προβλήματά τους. Και η νίκη ενός υποψηφίου δεν μετριέται σε άρθρα και social media buzz, αλλά σε αποτελέσματα και εμπιστοσύνη που κερδίζεται καθημερινά.
Η δύναμη της βάσης
Ο Μαμντάνι κέρδισε το χρίσμα των Δημοκρατικών κινητοποιώντας από τα κάτω χιλιάδες πολίτες και εθελοντές, όχι με υπογραφές «ειδικών» ή κλειστά κομματικά σώματα. Πάνω από μισό εκατομμύριο ψήφοι στις προκριματικές δείχνουν ότι η μαζική εμπλοκή των πολιτών υπερβαίνει τα παραδοσιακά λόμπι και τις εσωκομματικές αντιστάσεις. Η ελληνική Αριστερά, αντίθετα, παραμένει αποκομμένη, περιορίζεται σε θεωρητικά κείμενα και προγράμματα που κανείς δεν διαβάζει, και αδυνατεί να εμπνεύσει ακόμα και τα μέλη της.
Συμβολική και πολιτική νίκη
Η νίκη του Μαμντάνι είναι διπλή: πολιτική και συμβολική. Συμβολίζει ότι η ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να κινητοποιήσει μαζικά, να ξεπεράσει εμπόδια και να υπερβεί τις εσωκομματικές δομές. Πολιτικά, θέτει ψηλό πήχυ: θα πρέπει να υλοποιήσει συγκεκριμένα μέτρα στα θέματα που καίνε τους Νεοϋορκέζους – ενοίκια, δημόσιες συγκοινωνίες, παιδικοί σταθμοί – με ρεαλιστικές και ταξικά μεροληπτικές λύσεις.
Το μάθημα για την ελληνική Αριστερά
Η ελληνική Αριστερά παρακολουθεί τον Μαμντάνι ως πρότυπο, αλλά ακολουθεί ακριβώς το αντίθετο μονοπάτι: ζει στον ναρκισσισμό μικρών διαφορών, εστιάζει σε θεωρητικές αναλύσεις, πολυσέλιδα προγράμματα και ταυτοτικές διαμάχες, ενώ παραμένει αποκομμένη από τις μάζες. Δεν βγαίνει στον κόσμο, φοβάται την αντίθεση, και αδυνατεί να εμπνεύσει εθελοντές ή να αξιοποιήσει τα νέα μέσα με στρατηγικό τρόπο. Το βασικό μάθημα που αγνοεί είναι ότι η μαζική επιρροή δεν προκύπτει από θεωρία ή ηθικό πλεονέκτημα· προκύπτει από τη σύνδεση με τους πολίτες, την προτεραιοποίηση των αναγκών τους και τη συνεχή κινητοποίηση της βάσης.
Η πολιτική του Μαμντάνι
Ο Μαμντάνι επικεντρώνεται σε τρία κρίσιμα προβλήματα, όχι σε πενήντα. Μιλά προσωπικά με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, οργανώνει πάνω από 50.000 εθελοντές, αξιοποιεί τα social media στρατηγικά και μετατρέπει κάθε εμπόδιο σε πλεονέκτημα. Αντί να ενισχύει τις διαφορές, προτάσσει όσα ενώνουν την πλειονότητα των Νεοϋορκέζων, αποφεύγοντας τις παγίδες των ταυτοτικών ανταγωνισμών. Η ελληνική Αριστερά, αντίθετα, πελαγοδρομεί από θέμα σε θέμα, παραμένοντας σε θεωρητικά επίπεδα και αδυνατώντας να παράγει πολιτική που εμπνέει και κινητοποιεί.
Η νίκη του Μαμντάνι δείχνει ότι η ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να πετύχει μόνο όταν συνδυάζει μαζική συμμετοχή, ρεαλισμό και επικέντρωση στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. Το μάθημα για την ελληνική Αριστερά είναι σαφές: η αλλαγή δεν έρχεται με θεωρητικά κείμενα, πολυσέλιδες προτάσεις ή ηθικά πλεονεκτήματα· έρχεται με δράση, συνδεσιμότητα με την κοινωνία και ικανότητα να μετατρέπεις την κινητοποίηση σε αποτελέσματα. Η επιτυχία του Μαμντάνι δεν είναι μόνο αμερικανικό φαινόμενο· είναι οδηγός για όποιον θέλει πραγματικά να επηρεάσει και να κερδίσει τις μάζες.
- Το παράδοξο των «φτωχών εργαζομένων» στην Ευρώπη – Τι συμβαίνει στην Ελλάδα
- Ο χρυσός αιώνας του Τουταγχαμών ζωντανεύει στο Κάιρο
- Τροχαία: Το 60% των ατυχημάτων σε απόσταση έως 5 χιλιομέτρων από το σπίτι
- Αγρότες και κτηνοτρόφοι στους δρόμους: Πανελλαδική διαμαρτυρία για πληρωμές και ευλογιά – Έχουν θανατωθεί 403.925 αιγοπρόβατα
- Παραδόθηκαν οι δράστες του μακελειού στα Βορίζια