Το «Ματωμένο Φεγγάρι» φωτίζει τον Σεπτέμβριο: Η τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη του 2025

Η σημερινή Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου φέρνει στους λάτρεις της αστρονομίας ένα εντυπωσιακό φαινόμενο: την τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη του έτους, γνωστή και ως «Ματωμένο Φεγγάρι».

Ορατότητα σε Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία

Η έκλειψη θα είναι πλήρως ορατή σε όλη την Ασία και τη Δυτική Αυστραλία, ενώ στιγμιαία θα φαίνεται στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ανατολική Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα έχουν οπτική πρόσβαση στο φαινόμενο.
Η συνολική διάρκεια της έκλειψης, συμπεριλαμβανομένων των φάσεων παρασκιάς και μερικής κάλυψης, θα είναι 5 ώρες και 27 λεπτά. Η ολική φάση θα διαρκέσει περίπου 1 ώρα και 21 λεπτά.

Η επιστημονική εξήγηση πίσω από το «Ματωμένο Φεγγάρι»

Η ολική σεληνιακή έκλειψη συμβαίνει όταν η Γη παρεμβάλλεται ακριβώς ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη, ρίχνοντας τη σκιά της πάνω στο φυσικό δορυφόρο της. Η ατμόσφαιρα της Γης φιλτράρει το ηλιακό φως, αφήνοντας κυρίως τις κόκκινες αποχρώσεις να φτάσουν στη Σελήνη, χαρίζοντάς της το χαρακτηριστικό βαθύ κόκκινο ή χαλκό χρώμα. Η ακριβής απόχρωση επηρεάζεται από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες, όπως σκόνη, ρύπανση ή ηφαιστειακή τέφρα.

Οι φάσεις της σεληνιακής έκλειψης

Η σεληνιακή έκλειψη περνά από τρία στάδια:

Παρασκιά: Η σκιά της Γης αρχίζει να καλύπτει απαλά τη Σελήνη.
Μερική κάλυψη: Ένα τμήμα της Σελήνης φαίνεται «δαγκωμένο».
Ολική κάλυψη: Ολόκληρη η Σελήνη βυθίζεται στη σκιά της Γης και βάφεται κόκκινη.

Σύμφωνα με τη NASA, οι παρασκιά εκλείψεις είναι οι λιγότερο εντυπωσιακές και πολλές φορές περνούν απαρατήρητες.

Αναλυτικό χρονοδιάγραμμα

Έναρξη παρασκιάς: 15:42
Έναρξη μερικής έκλειψης: 16:39
Έναρξη ολικότητας: 17:31
Μέγιστο έκλειψης: 18:11
Λήξη ολικότητας: 18:52
Λήξη μερικής έκλειψης: 19:44
Λήξη παρασκιάς: 20:41

Οδηγίες παρατήρησης

Η έκλειψη είναι πλήρως ορατή με γυμνό μάτι. Ωστόσο, κιάλια ή ένα μικρό τηλεσκόπιο μπορούν να προσφέρουν περισσότερες λεπτομέρειες στην επιφάνεια της Σελήνης.

Η άποψη των ειδικών

Ο Τζο Ράο, μετεωρολόγος και αστρονόμος, εξηγεί στο Space.com ότι η συχνότητα των σεληνιακών εκλείψεων εξαρτάται από τον τύπο τους:

Οι παρασκιά εκλείψεις συμβαίνουν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο, αλλά είναι δύσκολο να παρατηρηθούν.
Η διάρκεια κάθε έκλειψης επηρεάζεται από το πόσο βαθιά μπαίνει η Σελήνη στη σκιά της Γης και από την απόστασή της από αυτήν.