Μετά το πρόσφατο –και έντονα συζητημένο– παράδειγμα του ευρωβουλευτή Νίκου Παππά, όλα δείχνουν πως το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να φλερτάρει με τη λογική της «αναγνωρισιμότητας» ως πολιτικό κεφάλαιο.
Αυτή τη φορά, στο επίκεντρο της φημολογίας βρίσκεται ο δημοφιλής τραγουδιστής Κωνσταντίνος Αργυρός, με αφορμή τη συχνή δημόσια παρουσία του στο πλευρό της Αμερικανίδας πρέσβειρας στην Ελλάδα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ.
Οι κοινές εμφανίσεις τους, σε κοινωνικές και δημόσιες εκδηλώσεις, άνοιξαν έναν κύκλο συζητήσεων σε πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους για το ενδεχόμενο πολιτικής ενασχόλησης του καλλιτέχνη, ακόμη και καθόδου του στις επόμενες βουλευτικές εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία. Παράλληλα, επανέρχεται στο προσκήνιο το παλιό αλλά πάντα επίκαιρο ερώτημα: πόσο πολιτικά συνετό είναι για τα κόμματα εξουσίας να αντλούν υποψηφίους από το σταρ-σίστεμ, προσδοκώντας ευκαιριακά εκλογικά οφέλη;
Τα σενάρια και οι «ενδείξεις» που τροφοδότησαν τη συζήτηση
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Political, τα σενάρια ενισχύθηκαν τόσο από τη μετακόμιση του Κωνσταντίνου Αργυρού στα Νότια Προάστια όσο και από τη στενή σχέση που φέρεται να έχει αναπτύξει με την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Η κινητικότητα αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη, ιδίως σε μια περίοδο όπου τα κόμματα αναζητούν πρόσωπα με υψηλή αναγνωρισιμότητα και απήχηση σε νεότερα ακροατήρια.
Στην τηλεοπτική εκπομπή Το ’Χουμε, ο δημοσιογράφος Κυριάκος Μαντούβαλος σχολίασε ότι ο Αργυρός «φέρεται να είναι πάρα πολύ κοντά με την Αμερικανίδα πρέσβη Κίμπερλι Γκίλφοϊλ», υπενθυμίζοντας μάλιστα πως ο ίδιος ο τραγουδιστής έχει δηλώσει ότι στις μεταξύ τους συζητήσεις θέτει ζητήματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία.
Οι πληροφορίες που μεταφέρθηκαν στον αέρα έκαναν λόγο ακόμη και για συγκεκριμένα εκλογικά σενάρια, είτε στην Α’ Αθηνών είτε στον Νότιο Τομέα της Β’ Αθήνας (Β3), όπου εγκαταστάθηκε πρόσφατα ο καλλιτέχνης.
Η διάψευση και το όριο ανάμεσα στη δημόσια παρουσία και την πολιτική
Ωστόσο, ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Αργυρός έσπευσε να βάλει φρένο στη φημολογία. Χθες, Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου, με αφορμή την πρώτη προβολή της εμβληματικής και sold out συναυλίας του στο Royal Albert Hall του Λονδίνου —που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Παλλάς και θα μεταδοθεί σύντομα από τον Alpha— μίλησε στις τηλεοπτικές κάμερες και απάντησε για πρώτη φορά στα σχετικά δημοσιεύματα.
«Δεν θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική σε αυτή τη φάση. Έχουν γίνει κατά καιρούς προτάσεις από διαφόρους αλλά το θέμα είναι εγώ αν θέλω να μπω σε μία τέτοια διαδικασία, που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ. Προσπαθώ να βοηθάω με το δικό μου τρόπο, αν κάποιος ζητήσει τη βοήθειά μου κι αν μπορώ να φανώ κάπου χρήσιμος θα το κάνω», δήλωσε, ξεκαθαρίζοντας ότι παραμένει προσηλωμένος στη μουσική του πορεία.
Το διαχρονικό πολιτικό ερώτημα
Πέρα από το συγκεκριμένο πρόσωπο, η υπόθεση Αργυρού αναδεικνύει ένα βαθύτερο πολιτικό ζήτημα: την τάση των κομμάτων να επενδύουν στη λάμψη της διασημότητας αντί στην πολιτική εμπειρία και τη θεσμική επάρκεια. Σε μια εποχή κρίσης εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, η επιλογή «επώνυμων» υποψηφίων μπορεί να προσφέρει πρόσκαιρη δημοσιότητα, αλλά συχνά αφήνει αναπάντητα ερωτήματα για το βάθος και την ποιότητα της πολιτικής εκπροσώπησης.
Για την ώρα, ο Κωνσταντίνος Αργυρός κλείνει την πόρτα στην πολιτική. Το αν το πολιτικό σύστημα θα βάλει μυαλό ή θα συνεχίσει να αναζητά σωσίβια στο σταρ-σίστεμ, παραμένει ανοιχτό ερώτημα.