Ψηφιακή φρίκη: Tο σκοτεινό δίκτυο “764” και ο 21χρονος ελληνοαμερικανός «War»

Ένα διεθνές κύκλωμα εξτρεμιστικής βίας και σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων ξεκινά από τα βάθη του αμερικανικού διαδικτύου και φτάνει στη Θεσσαλονίκη.

Η υπόθεση του 21χρονου Ελληνοαμερικανού Λ.Β., γνωστού στο διαδίκτυο ως «War», αποκαλύπτει το πιο απειλητικό πρόσωπο της εποχής μας: εκεί όπου η τεχνολογία γίνεται όπλο και η ψυχή του ανθρώπου ένα πειραματόζωο της ψηφιακής απανθρωπίας.

Από την Αμερική στη Θεσσαλονίκη

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα: προφυλακιστέος κρίθηκε, μετά την απολογία του στην ανακρίτρια Θεσσαλονίκης, ο 21χρονος Ελληνοαμερικανός που κατηγορείται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το όνομά του φιγουράρει σε μια από τις πλέον εφιαλτικές υποθέσεις της τελευταίας δεκαετίας – εκείνη του δικτύου «764».

Η οργάνωση αυτή, που χαρακτηρίζεται από τις αμερικανικές αρχές ως «βίαιη, εξτρεμιστική και μηδενιστική», στρατολογούσε μέλη μέσα από σκοτεινές πλατφόρμες και στόχευε ανήλικα θύματα ηλικίας 8 έως 17 ετών. Θύματα ευάλωτα: παιδιά με ψυχικές δυσκολίες, ΛΟΑΤΚΙ+ νέοι, παιδιά από φτωχές οικογένειες ή κοινότητες που αντιμετωπίζουν κοινωνικό αποκλεισμό.

Ο Λ.Β., γνωστός στα διαδικτυακά κανάλια με το ψευδώνυμο «War», φέρεται να ήταν ένας από τους βασικούς διαχειριστές του παρακλαδιού Inferno 764, ενός κρυπτογραφημένου χώρου στο διαδίκτυο όπου διακινούνταν βίντεο κακοποίησης και αυτοτραυματισμού ανηλίκων.

Η σύλληψή του στη Θεσσαλονίκη, τον Απρίλιο του 2025, έγινε ύστερα από ερυθρά αγγελία διεθνών αναζητήσεων των αμερικανικών αρχών. Ωστόσο, το Συμβούλιο Εφετών αρνήθηκε την έκδοσή του στις ΗΠΑ, επικαλούμενο την ελληνική ιθαγένειά του και το γεγονός ότι οι πράξεις φέρονται να τελέστηκαν από ελληνικό έδαφος. Έτσι, η υπόθεση πέρασε εξ ολοκλήρου στα χέρια της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Το δίκτυο «764»: όταν το Διαδίκτυο γίνεται θάλαμος βασανιστηρίων

Το «764» δεν είναι απλώς μια πλατφόρμα εγκλήματος· είναι, όπως επισημαίνει το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης, ένα ιδεολογικό μόρφωμα που συνδυάζει την τεχνολογική ανωνυμία με τη μισανθρωπία και τον μηδενισμό.

Ιδρύθηκε το 2021 από τον Μπράντλεϊ Κάντενχεντ, γνωστό με το ψευδώνυμο «Felix», ο οποίος, σε ηλικία μόλις 15 ετών, δημιούργησε το δίκτυο μέσα από τους σέρβερ του παιχνιδιού Minecraft και του Discord. Από εκεί, μια κοινότητα νέων ανθρώπων, αποκομμένων από την κοινωνία και μαγεμένων από τον τρόμο, εξελίχθηκε σε ένα διεθνές δίκτυο διαδικτυακής κακοποίησης.

Η ομάδα «764» αντλεί τη ρητορική της από τον επιταχυντισμό – μια εξτρεμιστική ιδεολογία που επιδιώκει την καταστροφή των κοινωνικών θεσμών για να επιφέρει μια νέα, υποτίθεται καθαρτική, εποχή. Σε αυτήν τη διαστρεβλωμένη κοσμοαντίληψη, η βία, η σεξουαλική κακοποίηση και η αυτοκαταστροφή αντιμετωπίζονται ως πράξεις «απελευθέρωσης» από τον ανθρώπινο κόσμο.

Στο σκοτεινό ψηφιακό περιβάλλον του Inferno 764, οι χρήστες δεν είναι άνθρωποι αλλά «οντότητες». Ο πόνος των άλλων μετατρέπεται σε παιχνίδι εξουσίας. Ο τρόμος –σε πραγματικό χρόνο– σε συλλογικό θέαμα.

Ο ρόλος του «War» και οι κατηγορίες

Σύμφωνα με τα αμερικανικά και ελληνικά κατηγορητήρια, ο 21χρονος Ελληνοαμερικανός φέρεται να συμμετείχε ενεργά στη στρατολόγηση νέων μελών και στην καθοδήγησή τους για το πώς να εντοπίζουν και να χειραγωγούν ανήλικα θύματα.

Χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα –«mercyisweak», «sinisterfuck», «War»– ο Λ.Β. φέρεται να δίδασκε στα νεότερα μέλη του δικτύου πώς να «πλησιάζουν» παιδιά μέσα από εφαρμογές όπως το Reddit ή το Twitter. «Βρες ένα κορίτσι που αυτοτραυματίζεται», φέρεται να έγραφε, «μίλα της σαν φίλος και μετά πες της πόσο σε συγκινεί ο τρόπος που πονά».

Σύμφωνα με το FBI, ο «War» και ο συνεργός του, γνωστός ως «Trippy» (Πρασάν Νεπάλ, 20 ετών), είχαν δημιουργήσει ένα εγχειρίδιο στρατολόγησης και εκβιασμού. Το αποκαλούσαν the guide. Εκεί περιγράφονταν οι τακτικές χειραγώγησης, οι τρόποι πίεσης και οι μεθοδικές απειλές: πώς να εξαναγκάσουν ένα παιδί να στείλει φωτογραφίες, πώς να το κάνουν να πιστέψει ότι «ανήκει» σε κάποιον, πώς να το οδηγήσουν σταδιακά στην απόγνωση.

Το δίκτυο «764» λειτουργούσε με απόλυτη μυστικότητα. Κανείς δεν έμπαινε χωρίς πρόσκληση. Η «πρόσβαση» κερδιζόταν με την παροχή «περιεχομένου αίματος»: βίντεο ή φωτογραφίες κακοποίησης, αυτοτραυματισμού ή ακόμη και βασανισμού ζώων. Μόνο έτσι γινόταν κάποιος μέλος του «Inferno».

Η φρίκη πίσω και μπροστά από τις οθόνες

Οι περιγραφές στις δικογραφίες και τα αμερικανικά έγγραφα προκαλούν αποτροπιασμό. Παιδιά 12, 13 και 15 ετών εξαναγκάζονταν να αυτοτραυματιστούν μπροστά στην κάμερα, να χαράξουν στο σώμα τους το «764», να κακοποιήσουν κατοικίδια, να απειλήσουν τον εαυτό τους με αυτοκτονία.

Σε μία περίπτωση, όπως αναφέρει το αμερικανικό κατηγορητήριο, το θύμα –ένα κορίτσι 12 ετών– συνομιλούσε με τον «War» μέσω βιντεοκλήσης. Εκείνος το προέτρεπε να κάνει στριπτίζ μπροστά σε τρεις άλλους χρήστες. Όταν η «παράσταση» τελείωσε, το παιδί του έγραψε: «θέλω να αυτοκτονήσω». Η απάντηση του κατηγορούμενου δεν υπάρχει καταγεγραμμένη.

Το FBI περιγράφει το «764» ως την πιο εκτεταμένη διαδικτυακή εγκληματική οργάνωση sextortion παγκοσμίως, με τουλάχιστον 250 ενεργές υποθέσεις και παρουσία σε κάθε γραφείο του Ομοσπονδιακού Γραφείου Έρευνας.

Από τη βία στην ιδεολογία του μηδενισμού

Το στοιχείο που κάνει την υπόθεση αυτή να ξεπερνά τα όρια μιας κλασικής υπόθεσης παιδικής πορνογραφίας είναι η ιδεολογική διάσταση του δικτύου.

Το «764» δεν είναι μόνο μια ομάδα σαδιστών. Εντάσσεται σε ένα οικοσύστημα διαδικτυακών μορφωμάτων που συνδέονται με τον λεγόμενο «Order of Nine Angles», μια σατανιστική και νεοναζιστική σέκτα που προωθεί τη βία ως «μέσο εξέλιξης». Μέλη του χρησιμοποιούν ναζιστικά σύμβολα, κάνουν αναφορές στη λατρεία του θανάτου και προπαγανδίζουν τον «επιταχυντισμό»: την ιδέα ότι η ανθρωπότητα πρέπει να οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή για να «αναγεννηθεί».

Η διαδικτυακή κουλτούρα της «764» υιοθετεί μια αισθητική βίας και ψυχρής αποστασιοποίησης. Μέσα στα φόρουμ τους, η φράση «there is no mercy» (δεν υπάρχει έλεος) αποτελεί κώδικα πίστης. Τα μέλη καλλιεργούν μια κοινότητα όπου ο πόνος μετατρέπεται σε θέαμα, ο θάνατος σε επιβράβευση και η ανωνυμία σε υπερηφάνεια.

Σύμφωνα με το Global Network on Extremism & Technology (GNET), μετά τη σύλληψη του ιδρυτή της, η «764» φαινομενικά διαλύθηκε, όμως το δίκτυο επιβιώνει μέσω παρακλαδιών όπως «676», «H3ll» ή «Leak Society». Πρόκειται για ένα ψηφιακό υβρίδιο τρομοκρατίας, σαδισμού και διαδικτυακής κουλτούρας.

Η απολογία και η προφυλάκιση

Μπροστά στην ανακρίτρια Θεσσαλονίκης, ο 21χρονος Λ.Β. αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες. Υποστήριξε ότι «μπήκε στην εφαρμογή» αλλά δεν είχε καμία σχέση με την οργάνωση, ισχυριζόμενος ότι «πάτησε τον λογαριασμό από τον υπολογιστή του 18χρονου φίλου του».

Οι δικαστικές αρχές, ωστόσο, έκριναν ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις συμμετοχής του στην εγκληματική οργάνωση και τον έκριναν προφυλακιστέο. Ο 18χρονος συνεργός του αναμένεται να απολογηθεί τις επόμενες ημέρες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν διαβιβαστεί από το FBI, ο Λ.Β. κατηγορείται για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, διακίνηση παιδικής πορνογραφίας, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη ευάλωτων ατόμων, καθώς και για συμμετοχή σε εκδικητική πορνογραφία.

Η νέα απειλή: εξτρεμισμός χωρίς γεωγραφία

Η υπόθεση «War» ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην κατανόηση του ψηφιακού εξτρεμισμού. Δεν πρόκειται απλώς για εγκληματίες που δρουν διαδικτυακά· πρόκειται για άτομα που υιοθετούν έναν αντι-ανθρώπινο τρόπο σκέψης, όπου η βία και η σεξουαλική κακοποίηση μετατρέπονται σε μέσο ιδεολογικής πίστης.

Η Ελλάδα, αν και δεν έχει βρεθεί στο επίκεντρο τέτοιων δικτύων στο παρελθόν, καλείται τώρα να αντιμετωπίσει μια πραγματικότητα που δεν γνωρίζει σύνορα. Οι εγκληματικές οργανώσεις του διαδικτύου δεν λειτουργούν με λογικές μαφίας, αλλά με δομές αποκέντρωσης, αποκρυπτογράφησης και ιδεολογικής αυτοδικαίωσης.

Ο ψυχολόγος κυβερνοεγκλήματος Δρ. Μάριος Λάμπρου επισημαίνει:

«Αυτές οι ομάδες αναπαράγουν το πρότυπο της αίρεσης, αλλά σε ψηφιακή μορφή. Δημιουργούν συνθήκες συναισθηματικής εξάρτησης και ιδεολογικής απομόνωσης. Το αποτέλεσμα είναι η αποσύνθεση της ηθικής συνείδησης. Το άτομο δεν βλέπει πια θύμα, βλέπει “περιεχόμενο”.»

Από τη «σέκτα του πόνου» στην κοινωνία της αδιαφορίας

Το πιο ανατριχιαστικό στοιχείο της υπόθεσης δεν είναι μόνο τα εγκλήματα καθαυτά, αλλά η κοινωνική συνθήκη που τα επιτρέπει. Ο κόσμος του «764» είναι προϊόν μιας γενιάς που ενηλικιώνεται μέσα στην απόγνωση, τον διαδικτυακό ναρκισσισμό και την έλλειψη νοήματος.

Ο γάλλος φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ είχε γράψει ότι «ο αληθινός μηδενιστής είναι αυτός που δεν πιστεύει ούτε στον ίδιο του τον μηδενισμό». Στην περίπτωση του «764», αυτή η φράση αποκτά μια ανατριχιαστική κυριολεξία: οι δράστες δεν πιστεύουν σε τίποτα, παρά μόνο στην καταστροφή του άλλου ως επιβεβαίωση της δικής τους ύπαρξης.

Η υπόθεση του «War» μάς αναγκάζει να κοιτάξουμε κατάματα το νέο πρόσωπο της βίας. Δεν είναι πια μόνο στους δρόμους ή στις εμπόλεμες ζώνες· είναι πίσω από τις οθόνες, στα σκοτεινά chatrooms όπου η ανθρώπινη ψυχή αποσυντίθεται σε δεδομένα και pixels.