Ή αλλιώς, γιατί κάποια πράγματα δεν τα καταπίνει η πρόοδος
Η τεχνολογία αλλάζει με ρυθμούς που θα έκαναν τον Νεύτωνα να ζηλέψει (ή να λιποθυμήσει). Ό,τι θεωρούσαμε προηγμένο πριν δέκα χρόνια —smartphones, GPS, ηλεκτρικά πατίνια— σήμερα μοιάζει σχεδόν… vintage. Κι όμως, σε πείσμα των ψηφιακών καιρών, υπάρχουν κάποια αντικείμενα που στέκουν αγέρωχα, αμετακίνητα, σχεδόν πεισματικά ανθεκτικά. Πράγματα που δεν έφυγαν ποτέ. Που απλώς… έμειναν (σχεδόν) απαράλλακτα στο χρόνο.
Ακολουθεί ένας ανεπίσημος κατάλογος αυτών των θρυλικών επιζώντων της καθημερινότητας.
Το έντυπο βιβλίο
Μπορεί να έχεις e-reader με 7.000 τίτλους, αλλά όταν μυρίζεις ένα παλιό βιβλίο, καταλαβαίνεις τι σημαίνει πραγματικό browsing. Το χαρτί έχει κάτι το αρχέγονο: καίγεται, σκίζεται, τσαλακώνεται — αλλά δεν κολλάει ποτέ. Κι αν πέσει στη μπανιέρα, απλώς… φουσκώνει. Δεν καταρρέει σε λευκή οθόνη ζητώντας update.
Το μαχαίρι
Πολύ πριν την εποχή των ρομπότ-σεφ και των μαγικών συσκευών κουζίνας που τα κάνουν όλα (εκτός από το να ζητούν συγγνώμη όταν καίνε το ριζότο), το μαχαίρι ήταν εκεί. Και είναι ακόμα. Αιχμηρό, απλό, τίμιο. Μπορεί να κόψει τομάτα, κορδέλα εγκαινίων ή την αυτοπεποίθηση όποιου τολμήσει να το υποτιμήσει.
Η καρέκλα
Ο άνθρωπος, από τότε που σηκώθηκε στα δύο του πόδια, ονειρεύεται πότε θα ξανακάτσει. Η καρέκλα, σε όλες τις εκφάνσεις της —καρέκλα γραφείου, πλαστική σε ταβέρνα, σκαμπό κουζίνας— προσφέρει το ιερό προνόμιο της καθιστικής επανάστασης. Άντε τώρα να την αντικαταστήσεις με app.
Το αναλογικό ρολόι
Ο χρόνος μετριέται αλλιώς όταν τον κοιτάς μέσα από δείκτες. Όχι με αριθμούς που αναβοσβήνουν, αλλά με εκείνον τον αέναο, σχεδόν στοχαστικό κύκλο. Το αναλογικό ρολόι σου υπενθυμίζει πως ο χρόνος περνάει με χάρη — όχι με ειδοποιήσεις.
Το στυλό και το μολύβι
Κάποτε γράφαμε με φτερό. Τώρα με stylus. Ενδιάμεσα όμως, το κλασικό στυλό Bic έκανε όλη τη δουλειά — από ψευδο-υπογραφές σε απουσιολόγια μέχρι ερωτικά ραβασάκια. Το μολύβι, δε, συγχωρεί: έχει γόμα, δεν κρατά κακία.
Το ραδιόφωνο
Όσοι νόμιζαν ότι το ραδιόφωνο θα πεθάνει με τον ερχομό του Spotify, πιθανότατα πίστευαν και πως το fax ήταν το μέλλον. Το ραδιόφωνο ζει. Είτε σε εργοτάξιο, είτε σε ταξί, είτε στο ημίφως μιας βραδινής μοναξιάς. Μιλάει, παίζει μουσική, και δεν σου ζητά να κάνεις skip.
Το τηγάνι
Έχουν βγει μηχανές που κάνουν τα αυγά πιο fluffy, οι τηγανιτές πατάτες πιο “light”, και το ψάρι… ατμού. Αλλά αν δεν έχεις ακούσει το “τσσσςςς” του λαδιού σε τηγάνι, δεν έχεις μαγειρέψει. Το τηγάνι δεν κάνει θόρυβο — κάνει δήλωση.
Η βίδα και το κατσαβίδι
Μπορεί να έχεις ρομποτικό βραχίονα ή cordless δράπανο 95 σε 1, αλλά η απλή βίδα κρατά ακόμη όρθια τη βιβλιοθήκη σου από το 2003. Κι αν χάσεις τον φορτιστή του εργαλείου σου, μάντεψε τι θα πιάσεις στο χέρι: το παλιό, αξιόπιστο κατσαβίδι.
Το κερί
Το κερί είναι η low-tech λύση για ρομαντισμό, διακοπή ρεύματος ή κατάνυξη. Δεν χρειάζεται WiFi, δεν έχει on/off. Απλώς ανάβει. Και σβήνει με μια ανάσα. Όπως κάθε μεγάλη αλήθεια.
Η κιθάρα
Μπορείς να έχεις όλο το Ableton Live στον υπολογιστή σου, αλλά τίποτα δεν νικά έναν φίλο με κιθάρα, δυο ακόρντα και τρεις μπίρες. Αν μπορούσαν οι υπολογιστές να γράψουν το “Knockin’ on Heaven’s Door”, θα το είχαν κάνει. Δεν μπορούν. Και δεν θα μπορούν.
Τα γυαλιά — για την όραση και τον ήλιο
Προτού έρθουν οι φακοί επαφής, τα laser και τα φίλτρα της κάμερας, τα γυαλιά ήταν και είναι εκεί. Τα οπτικά βοηθήματα για όσους βλέπουν το μέλλον… λίγο θολά, αλλά και τα γυαλιά ηλίου — το απόλυτο αξεσουάρ προστασίας αλλά και στυλ. Τα γυαλιά επιβιώνουν επειδή απλούστατα είναι ακόμη αναγκαία.