Τα περιστατικά παιδοβιασμού πλέον αναφέρονται συχνά και υπάρχει κινητοποίηση. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Δεν ξεκίνησαν τώρα οι εγκληματίες να ξεπετιούνται από παντού. Ανέκαθεν υπήρχαν και η συγκάλυψη της γειτονιάς, της οικογένειας, της κοινωνίας, της ενορίας, του ΠαπαΦείου (ορθός ο τονισμός) κυριαρχούσε με αποτέλεσμα να μην μαθαίνονται/τιμωρούνται(sic) ποτέ.
Η υπόθεση Λιγνάδη δημιούργησε προηγούμενο. Όχι απαραίτητα δικαστικά, μιας και δεν έχει τελεσιδικήσει. Κοινωνικά όμως ήδη έχει καταγραφεί στη συνείδηση της κοινωνίας ο παιδοβιασμός ως πράξη ατιμώρητη, συνδεδεμένη με πολιτικά συμφέροντα, με γνωριμίες και φιλικές “απαλλαγές”.
Όσο πιο πολλές φωτογραφίες και κοινωνικές συναναστροφές έχεις με την αριστοκρατία, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχεις να κυκλοφορείς ελεύθερος παρόλο που έχεις βιάσει παιδιά. Είναι μια διαπίστωση που, μοιραία, κάθε νους μπορεί να κάνει με βάση την υπόθεση Λιγνάδη.
Η υπόθεση Η.Μ., που τώρα αποκαλύπτεται, θα κριθεί στις δικαστικές αίθουσες. Ίσως σε κάποια από αυτές που ακόμα θίγεται όταν ο οποιοσδήποτε χαιρετά Ναζιστικά. Ίσως σε κάποια από αυτές που απονέμεται ακόμα δικαιοσύνη παλαιάς κοπής. Δυστυχώς όμως, η κοινωνικότητα του φερόμενου ως βιαστή Η.Μ., με πλούσιο φωτογραφικό υλικό για να τέρψει κάθε υποψιασμένο βλέμμα και να απονείμει άφεση υποψιών, θα τροφοδοτήσει κάθε λογής “πλυντήριο” χαρακτήρα, λαϊκό και πολιτικό.
Η υπόθεση Λιγνάδη επλύθει στους 90 με λευκαντικό και διπλή δόση μαλακτικού από Ένωση Εισαγγελέων, πολιτικά πρόσωπα, δικηγόρους και χαμηλής υπόστασης, υψηλά πρόσωπα.
Η υπόθεση Η.Μ., που πιθανώς να πλυθεί και αυτή στους 90 με χαμηλότερη δόση λευκαντικού (γιατί κάποιος πρέπει να τιμωρηθεί για τα μάτια του κόσμους) θα μας αποδείξει πως η δημιουργία “προηγούμενου” δεν παραμένει αόρατη, όσες πλύσεις κι αν γίνουν και όσο ξύλο κι αν ρίξουν οι δυνάμεις καταστολής διαδηλώσεων.
Τα δικαιώματα για ισονομία, ασφάλεια και Ζωή, δεν ξεπλένονται, δέρνονται, βιάζονται, δολοφονούνται. Το μόνο που έχει πλυθεί στους 90, χωρίς μαλακτικό, γαριασμένο και κιτρινισμένο, είναι το ηθικό των πολιτών που βλέπουν την ένδεια, υλική και ηθική, να τους στεγνώνει και να τους τεντώνει.