Στην Κουμουνδούρου πρέπει να το (ξανα)σκεφτούν δυο και τρεις φορές. Πως είναι δυνατόν, ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ Χάρης Καστανίδης, ως νομικός και εκπρόσωπος της κοινής λογικής, να λέει σε 44 λέξεις ενός tweet όσα δεν κατόρθωσαν να πουν τα στελέχη του επί 24 ώρες, χάνοντας επικοινωνιακά –πολιτικά, θα δούμε…– το momentum της ιστορικής απόφασης της Δικαιοσύνης για τους νεοναζί;
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Πως είναι δυνατόν ένα κόμμα που συνδέεται γονιδιακά με το αντιφασιστικό κίνημα να βρίσκεται “εν αδίκω” και να κατηγορείται πως ψήφισε έναν Ποινικό Κώδικα που διευκολύνει την εγκληματική οργάνωση του Μιχαλολιάκου και να μην μπορεί να αρθρώσει άμεσο και πειστικό λόγο, την ώρα που έσπευδαν να υπερασπίσουν και να επικροτήσουν το νόμο Καλογήρου εξέχοντες νομικοί, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Αντώνης Ρουπακιώτης, ή άλλοι που ουδεμία σχέση είχαν, έχουν, ή θα έχουν ποτέ με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο αντιπρόεδρος του ΔΣΑ Θέμης Σοφός, ο γνωστότατος Αλέξης Κούγιας, ή οι δικηγόροι της οικογένειας Φύσσα;
Τι είπε ο Καστανίδης; “Και με τον παλιό Ποινικό Κώδικα δεν μπορεί να επιβληθεί στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, αν δεν είναι αμετάκλητη η απόφαση”. Πιο απλό δεν γίνεται. Και συμπλήρωσε: “Η κυβέρνηση δύο φορές τροποποίησε τον Π.Κ και δεν άλλαξε τη ρύθμιση του 2019.Οι σχετικές προβλέψεις να γίνουν στην εκλογική νομοθεσία. Όχι στον Π.Κ”.
Το γεγονός ότι από την Κουμουνδούρου παρέπεμπαν στο tweet του πρώην υπουργού και στις συνεντεύξεις των υπολοίπων στα μέσα ενημέρωσης αποκαλύπτει με θλιβερό τρόπο την επικοινωνιακή ενδεια και την αδυναμία να υποστηριχθούν τα αυτονόητα από το επικοινωνιακό στελεχικό δυναμικό του κόμματος.
Δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία πόσοι θα πιστέψουν αυτό που ισχυρίζεται η Ν.Δ ό,τι, δηλαδή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ “έβαζε πλάτη” πριν ενάμιση χρόνο για να πέσουν στα μαλακά οι ποινές για τους νεοναζί. Aνόητο και unfair από τη μία, λάθος, όμως, και από την άλλη, μια τέτοια μέρα, να ανασύρονται τα “άπαντα” των εκπροσώπων της alt right του κυβερνώντος κόμματος.
Και μόνο το γεγονός, όμως, πως αντί να μιλούν όλοι για το “τείχος Δημοκρατίας” απέναντι στον φασισμό (στο οποίο –ας το κατανοήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ– η “Εφημερίδα των Συντακτών” που φίλα πρόσκειται στην Κουμουνδούρου ενέταξε και τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά…), ασχολούνται με την αιφνίδια παρέμβαση καμικάζι του Κοντονή και τις καταγγελίες για “κερκόπορτες” του Ποινικού Κώδικα που παρέδωσε η κυβέρνηση Τσίπρα, αποδεικνύει πως το πρόβλημα είναι δομικό και δεν αφορά, όπως θέλουν ορισμένοι, μόνο το μιντιακό “εχθρικό” μέτωπο που βρίσκει απέναντί του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Υπάρχει και κάτι ακόμα που θα έπρεπε να προβληματίσει προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα. Η ενεργοποίηση του μηχανισμού “διαγραφών” –για πρώτη φορά– στην περίπτωση του εκ Ζακύνθου πρώην υπουργού Δικαιοσύνης ήταν μεν αναγκαστική κίνηση, αποκαλύπτει, όμως, ξανά, πως κάθε δυσφορών με την μεθοδολογία της ηγετικής ομάδας προσφέρεται πολύ εύκολα ως αφορμή για την επικράτηση του χάους και της εσωστρέφειας.
Γιατί άραγε οι δυσαρεστημένοι άλλων κομμάτων ή πηγαίνουν στο σπίτι τους, ή μπαίνουν σε περίοδο αγρανάπαυσης ελπίζοντας σε κάποια επιστροφή, και οι αντίστοιχοι που ανήκουν ή συνεργάστηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπονται σε δημόσιους κατηγόρους; Που οφείλεται, άραγε, όλη αυτή η σωρρευμένη απέχθεια, ή, από την άλλη, πως εμπιστεύεται τόσο εύκολα κανείς πρόσωπα που αποχωρούν καίγοντας τα σπαρτά;
[ Προς επίρρωση, το σημερινό άρθρο του Παναγιώτη Λαφαζάνη στο Liberal.gr ]
Η εξήγηση ότι φταίνε τα ΜΜΕ που διαστρεβλώνουν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και κρατούν ακόμα συμπαγές το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο δεν είναι πια επαρκής. Κι όσο πραγματική κι αν είναι, το γεγονός πως αντέχει στο χρόνο οφείλεται και στην χαλαρότητα των εσωκομματικών δεσμών, στην απουσία ισχυρής αλληλεγγύης και, φυσικά, στους επικοινωνιακούς και πολιτικούς ερασιτεχνισμούς.
Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς πως σε μια μέρα σαν την χθεσινή, την μάχη στη Βουλή για τον ΣΥΡΙΖΑ έδινε ένα στέλεχος που μέχρι πριν ενάμιση χρόνο δεν είχε σχέση με το κόμμα (Ραγκούσης), την ώρα που άλλοι κορυφαίοι μιλούσαν για τον…εαυτό τους, ενώ άλλοι έβρισκαν την ευκαιρία να γεμίσουν το διαδίκτυο με τις “ηρωϊκές” επιθέσεις τους στον Σάκη Ρουβά. Κουλουβάχατα*…
*Αραβική λέξη -από το kull=όλα και wahid=ένα