Το 1455, μετά τον θάνατο του Πάπα Νικολάου Ε’, το Κονκλάβιο βρέθηκε σε αδιέξοδο ανάμεσα στις ισχυρές παρατάξεις Ορσίνι και Κολόννα. Ως ουδέτερος υποψήφιος προτάθηκε