Σε ευθεία αμφισβήτηση των αναφορών του Αλέξη Τσίπρα στο βιβλίο του «Ιθάκη» προχωρά ο Μανώλης Όθωνας, στενός συνεργάτης της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά και τότε διευθυντής του γραφείου της. Με αιχμηρή ανάρτησή του απορρίπτει ως αναληθή τον διάλογο που, σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, είχε με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015.
Ο κ. Τσίπρας περιγράφει στο βιβλίο του ότι η Φώφη Γεννηματά τον ρώτησε στο Προεδρικό Μέγαρο αν σχεδιάζει πρόωρες εκλογές και πως ο ίδιος απέφυγε να της απαντήσει, λέγοντας αργότερα με χιούμορ ότι «δύο πράγματα δεν προαναγγέλλονται ποτέ: οι πρόωρες εκλογές και οι νομισματικές υποτιμήσεις». Ο Μανώλης Όθωνας ωστόσο διαψεύδει πλήρως ότι συνέβη τέτοιος διάλογος.
Σε ανάρτηση με τίτλο «Τσίπρας – Φώφη: Μια οφειλόμενη (στην αλήθεια) απάντηση», ο κ. Όθωνας υποστηρίζει ότι βρισκόταν παρών στο τηλεφώνημα συγχαρητηρίων της Γεννηματά προς τον Τσίπρα και δεν έγινε καμία συζήτηση περί κυβερνητικής συνεργασίας ή πρόθεσης συμμετοχής σε κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ. Αντιθέτως, τονίζει ότι ο ισχυρισμός του πρώην πρωθυπουργού είναι «μεγάλο ψέμα», προσθέτοντας πως η Γεννηματά δεν θα αποδεχόταν ποτέ σύμπραξη με την «ακροδεξιά», όπως χαρακτηρίζει τον Πάνο Καμμένο.
«Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα… Καμία τέτοια νύξη δεν υπήρξε», σημειώνει, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι ο κ. Τσίπρας επέλεξε πολιτικά –και όχι από ανάγκη– τη συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο το 2015.
Ο κ. Όθωνας διαψεύδει επίσης την αναφορά του πρώην πρωθυπουργού ότι είχε τάχα ενημερώσει τη Γεννηματά, στο περιθώριο συνάντησης στο Μέγαρο Μαξίμου, για σχεδιασμό αλλαγής του εκλογικού νόμου, με εκείνη να εμφανίζεται αρχικά θετική. Όπως υποστηρίζει, «ούτε αυτό είναι αλήθεια» και πως το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα που κατέθεσε θεσμικά και δημόσια την πρόταση για αναλογικό εκλογικό σύστημα στη Βουλή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ «είχε κλειστά αυτιά και μάτια».
Με σαφή αιχμή για τον τρόπο με τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας αφηγείται τα γεγονότα, ο κ. Όθωνας διερωτάται «τι σόι rebranding είναι αυτό που στηρίζεται στο να βάζει λόγια στο στόμα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί πια να απαντήσει» και υπενθυμίζει ότι, στα ιστορικά μυθιστορήματα, η χρήση μυθοπλασίας «οφείλει να αναφέρεται ρητά στο προοίμιο».
Το κείμενό του καταλήγει με μια αιχμηρή αλλά ειρωνική ευχή: «Καλοδιάβαστο το βιβλίο».