NewsEdit Ένα διαφορετικό τετ-α-τετ με τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός
Δυόμισι ώρες. Μια συνέντευξη που έμοιαζε περισσότερο με μια εξαντλητική δημόσια εξομολόγηση παρά με ένα κλασικό media briefing. Ο Γιάννης Αλαφούζος εμφανίστηκε μπροστά στα ελληνικά ΜΜΕ με διάθεση να μιλήσει για όλα: για τα λάθη του, τις αποφάσεις του, τις χαμένες ευκαιρίες, αλλά και την πίστη του ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί –ίσως και πρέπει– να επιστρέψει άμεσα στην κορυφή.
Η συγκυρία δεν ήταν τυχαία. Όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, το timing της παρουσίας του δεν είχε σχέση με κάποιο επικοινωνιακό τέχνασμα. «Έπρεπε να μιλήσω γιατί θα έχω πιο εμφανή παρουσία στον Παναθηναϊκό πλέον», είπε. Μια φράση που, αν μη τι άλλο, σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στη σχέση του προέδρου με την ομάδα και τον κόσμο της.
Ανάμεσα στα πολλά που ειπώθηκαν, ξεχωρίζει μια παραδοχή που δεν ακούγεται συχνά στο ελληνικό ποδόσφαιρο: ο Γιάννης Αλαφούζος δήλωσε ξεκάθαρα πως έκανε λάθος στην απομάκρυνση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον Δεκέμβριο του 2023. Ένα λάθος που σήμερα, με την απόσταση του χρόνου, παραδέχεται ότι κόστισε αγωνιστικά, ψυχολογικά και ίσως και βαθμολογικά.
Η συνέντευξη οργανώθηκε σε πέντε ενότητες, με στόχο να καλυφθούν συστηματικά όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον Παναθηναϊκό. Το ποδόσφαιρο, η οικονομία, οι διαχρονικές παθογένειες, οι σχέσεις με τους οπαδούς, οι αποκαλύψεις για το παρελθόν και –πάνω απ’ όλα– η προοπτική του αύριο.
Ακολουθεί μια πλήρης εικόνα όσων ειπώθηκαν, με ανάλυση του κλίματος, του υπονοούμενου και των πραγματικών προκλήσεων που βρίσκονται μπροστά.
Μια σχέση δοκιμασίας με τον κόσμο
Η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της συζήτησης ήρθε από το ερώτημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ: τι θα έλεγε ένας ιδιοκτήτης που επί 13 χρόνια δεν έχει καταφέρει να δώσει στην ομάδα το πολυπόθητο πρωτάθλημα, σε έναν απογοητευμένο φίλαθλο;
«Καταρχάς θα συμφωνούσα μαζί του», απάντησε. Μια απάντηση που μπορεί να ακουστεί απλή, αλλά κρύβει ένα σημαντικό στοιχείο: ο Αλαφούζος δεν επιχειρεί πλέον να πείσει με διαβεβαιώσεις, αλλά με αυτοκριτική. Αναγνωρίζει ότι η ομάδα έμεινε πίσω. Αναγνωρίζει ότι οι συνεχόμενες αλλαγές προπονητών και στελεχών δημιούργησαν ανασφάλεια. Και κυρίως αναγνωρίζει πως η μεγαλύτερη πρόκληση δεν είναι τα χρήματα, αλλά η επανασύνδεση με έναν κόσμο κουρασμένο, δύσπιστο και απαιτητικό.
Η συνάντησή του με τη Θύρα 13, την οποία χαρακτήρισε «εποικοδομητική», είναι ενδεικτική ότι επιχειρεί να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας. Και αυτό, όσο κι αν φαίνεται μικρό, είναι ίσως το πρώτο βήμα για μια ομάδα που παραδοσιακά δεν συγχωρεί εύκολα.
Πρώτη Ενότητα: Η αναδιοργάνωση που άργησε – αλλά πρέπει να πετύχει
Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να διαμορφωθεί ένα οργανωμένο πλάνο με επαγγελματίες υψηλού επιπέδου. Η έλευση Μπενίτεθ, Κορόνα και Μπαλντίνι είναι, σύμφωνα με τον Αλαφούζο, η βάση του νέου σχεδίου.
Εξηγεί ότι μέχρι σήμερα ακολουθούσε το πλάνο των εκάστοτε προπονητών, ότι δεν είχε την εμπειρία που έχει τώρα, και ότι πολλές φορές εμπιστεύτηκε λάθος ανθρώπους ή λάθος συγκυρίες.
Παραδέχεται ότι η αποχώρηση του Γιοβάνοβιτς ήταν δική του απόφαση –και λανθασμένη– αλλά εξηγεί ότι είχε πειστεί πως η ομάδα είχε χάσει την ψυχολογία για τίτλο. Ωστόσο, το παρασκήνιο που αποκάλυψε (η άρνηση Γιοβάνοβιτς να μεταφερθεί το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό παρά το Covid-πρωτόκολλο, η προετοιμασία στην Κύπρο που ο ίδιος θεωρεί λανθασμένη, η δυσκολία στη μεταγραφική ευελιξία) δείχνει πως η σχέση των δύο είχε φτάσει σε ένα κρίσιμο όριο.
Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται στο «νέο αφήγημα»: ο Ράφα Μπενίτεθ, με δικό του γυμναστή και τεχνικό ατελιέ, έχει ως στόχο να αλλάξει τη φυσική κατάσταση, να φέρει νέα φιλοσοφία και να χτίσει μια ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους.
Ο Παναθηναϊκός, λέει ο Αλαφούζος, πρέπει να έχει κορμό Ελλήνων με χαμηλότερα συμβόλαια και ξένους που θα κάνουν διαφορά. Ένα μοντέλο που ακούγεται… ευρωπαϊκό, αλλά έχει δοκιμαστεί επιτυχημένα στο παρελθόν.
Το δύσκολο κεφάλαιο: Λάθη, ευθύνες και η υπόθεση Τερίμ
Η επιλογή Τερίμ –που ο ιδιοκτήτης παραδέχεται ότι έγινε έπειτα από συμβουλή του Ατζούν Ιλιτζαλί– ήταν από τις πιο πολυσυζητημένες στιγμές της σεζόν. Με ειλικρίνεια παραδέχτηκε ότι η επιλογή δεν βασίστηκε σε ποδοσφαιρική ανάλυση αλλά σε μια προσωπική εμπιστοσύνη προς τον Τούρκο επιχειρηματία.
Η αρχική καλή εικόνα αντικαταστάθηκε από κατάρρευση, κι εκεί ο Αλαφούζος δίνει το πιο ωμό σχόλιο: «Αν με ρωτάτε αν το έκανα ξέροντας, θα έλεγα όχι!». Φράση που αποτυπώνει ίσως το μεγαλύτερο δομικό πρόβλημα επί προεδρίας του: αποφάσεις που δεν υποστηρίζονται από σταθερό αγωνιστικό πλάνο.
Ωστόσο, το γεγονός ότι παραδέχτηκε και αυτό το λάθος, χωρίς να κρυφτεί πίσω από δικαιολογίες, δείχνει ότι θέλει να μετατοπίσει τη συζήτηση στο «πώς προχωράμε από εδώ και πέρα».
Δεύτερη Ενότητα: Η οικονομική διαχείριση και το βάρος των προηγούμενων ετών
Αν υπάρχει ένα κομμάτι της συνέντευξης όπου ο Αλαφούζος μίλησε με ένταση και προσωπικό τόνο, αυτό ήταν η οικονομική διαχείριση.
Παραδέχτηκε ότι η περίοδος 2017–2018 ήταν η πιο δύσκολη της ζωής του, όχι μόνο λόγω Παναθηναϊκού αλλά και λόγω πολιτικών και επιχειρηματικών πιέσεων. Η σχέση του με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε συγκρουσιακή, όπως είπε, και αυτό επηρέασε όλες τις δραστηριότητές του.
Περιέγραψε με λεπτομέρεια ότι η ομάδα είχε τεράστια χρέη, ότι ο ίδιος δεν είχε τότε την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει, ότι πούλησε περιουσία για να κρατήσει τον Παναθηναϊκό, και ότι το λεγόμενο «τράβηγμα της πρίζας» ήταν στην πραγματικότητα μια απεγνωσμένη προσπάθεια να βρεθεί επενδυτής.
Κανείς δεν εμφανίστηκε. Ούτε με 200 εκατ., ούτε με 10, ούτε με 5.
Το πιο αποκαλυπτικό σημείο; Το παρασκήνιο για τους λόγους που δεν δόθηκε ο διακανονισμός στην υπόθεση Βέμερ, η πίεση που ακολούθησε, και η ομολογία ότι τα χρέη της εποχής δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν χωρίς ριζική αλλαγή νομοθετικού πλαισίου.
Το νέο γήπεδο: Ο καταλύτης για την επόμενη μέρα
Ο Αλαφούζος μίλησε αρκετά για το γήπεδο στον Βοτανικό, το οποίο εκτιμά ότι θα ολοκληρωθεί το 2027.
Το περιγράφει ως τον οικονομικό πολλαπλασιαστή που θα μετατρέψει την ΠΑΕ σε βιώσιμη επιχείρηση. Όπως τόνισε, «ο Ολυμπιακός άλλαξε επίπεδο με το Καραϊσκάκη». Το ίδιο πιστεύει ότι θα συμβεί και με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος σήμερα παίζει είτε σε ένα τεράστιο, ψυχρό ΟΑΚΑ είτε σε μια ιστορική αλλά μικρή και ανεπαρκή Λεωφόρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι επέμεινε στην ανάγκη μεγαλύτερων εσόδων. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, χωρίς γήπεδο δεν υπάρχει προοπτική.
Η διαιτησία, οι καταγγελίες και μια παλιά πληγή
Σε μια συνέντευξη με τόσες ειδήσεις, δεν θα μπορούσε να λείψει η αναφορά στη διαιτησία. Παρότι τόνισε ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα βελτίωσης –κυρίως χάρη στο VAR και το ημιαυτόματο οφσάιντ– δεν κρύφτηκε πίσω από τις λέξεις όταν μίλησε για το παρελθόν.
Επανέλαβε ότι ο Παναθηναϊκός έχασε πρωταθλήματα που «έφυγαν» μέσα από διαιτητικά λάθη. Και ότι η ελληνική δικαιοσύνη ουδέποτε τιμώρησε τους υπεύθυνους. Επικαλέστηκε τις περιπτώσεις Ιταλίας και Τουρκίας, όπου οι ομάδες τιμωρήθηκαν παρότι τα ποινικά δικαστήρια αθώωσαν τα πρόσωπα.
Δεν κατονόμασε ομάδες για εμπλοκή σε στοιχηματισμό, αν και είπε «τις ξέρετε». Μια φράση που επαναφέρει στο τραπέζι το πρόβλημα που συζητείται χρόνια αλλά δεν έχει λυθεί ουσιαστικά.
Μια συνεχής μάχη ανάμεσα στη φιλοδοξία και την πραγματικότητα
Η συνέντευξη του Αλαφούζου αποκαλύπτει έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε μια διαρκή εσωτερική πάλη: ανάμεσα στην επιθυμία να δικαιωθεί ως πρόεδρος, στην ανάγκη να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον κόσμο, και στην προσπάθεια να μετατρέψει τον Παναθηναϊκό σε έναν σύλλογο που λειτουργεί με ευρωπαϊκά πρότυπα.
Ομολογεί ότι έκανε λάθη σε επιλογές ανθρώπων. Ότι άργησε να αντιδράσει σε κρίσιμες περιόδους. Ότι υποτίμησε καταστάσεις. Ότι έπρεπε να είχε κινηθεί πιο νωρίς στο κομμάτι της οπαδικής ενότητας.
Ταυτόχρονα όμως μιλάει ως κάποιος που βρίσκεται σε τροχιά αλλαγής. Με μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα, με καλύτερη οργάνωση, με έμπειρο τεχνικό επιτελείο και –κυρίως– με στόχο την κορυφή.
Το όραμά του για την επόμενη τριετία
Σε πρακτικό επίπεδο, η επόμενη τριετία έχει τρεις κύριες κατευθύνσεις:
- Σταθερό αγωνιστικό πλάνο με επικεφαλής τον Μπενίτεθ και σαφή μεταγραφική φιλοσοφία.
- Οικονομική σταθερότητα, χωρίς υπερβολές, αλλά με στοχευμένες επενδύσεις.
- Σύνδεση με τον κόσμο μέσα από μεγαλύτερη διαφάνεια και πιο ενεργή παρουσία του ιδιοκτήτη.
Ο Παναθηναϊκός, όπως είπε, πρέπει να έχει μια ομάδα έτοιμη για το νέο γήπεδο το 2027. Και μέχρι τότε να έχει κατακτήσει ξανά τίτλο.
Οι προσδοκίες είναι μεγάλες. Αλλά η πραγματικότητα ακόμη πιο απαιτητική.
Στο τέλος της ημέρας, όλα θα κριθούν στο χορτάρι
Ο Γιάννης Αλαφούζος, στην πιο εκτενή δημόσια τοποθέτησή του έως σήμερα, μίλησε με σπάνια ευθύτητα. Παραδέχτηκε λάθη. Ανέλυσε αποφάσεις. Έθεσε στόχους.
Και πάνω απ’ όλα, προσπάθησε να αλλάξει το αφήγημα: από την απογοήτευση στη διεκδίκηση.
Όμως το ερώτημα παραμένει: μπορεί πράγματι ο Παναθηναϊκός να γυρίσει σελίδα;
Η ιστορία δεν γράφεται στις συνεντεύξεις. Γράφεται στο γήπεδο. Εκεί όπου ο Αλαφούζος καλείται να αποδείξει ότι αυτή τη φορά το πλάνο δεν θα μείνει στα χαρτιά, αλλά θα μετατραπεί σε έναν Παναθηναϊκό αντάξιο της ιστορίας, του ονόματος και –κυρίως– των φιλάθλων του.
Προς το παρόν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα μπαίνει σε μια νέα εποχή. Και όπως είπε ο ίδιος: «Ελπίζω να έχουμε μάθει από τα λάθη και οι σημερινές επιλογές να μας οδηγήσουν στον τίτλο».
Η ευχή, για πρώτη φορά μετά από καιρό, μοιάζει και προσωπική και συλλογική. Ο Παναθηναϊκός ψάχνει την επιστροφή. Και ο χρόνος, όπως πάντα στο ποδόσφαιρο, τρέχει γρήγορα.