Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο Λάμπης Νικολάου, ο άνθρωπος που σημάδεψε όσο λίγοι την πορεία του ελληνικού και διεθνούς Ολυμπιακού Κινήματος. Ο πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής υπήρξε κεντρική φυσιογνωμία στην ανάδειξη της Ελλάδας ως χώρας-πυλώνα του παγκόσμιου αθλητισμού, αφήνοντας πίσω του έργο διαχρονικής αξίας.
Ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Ισίδωρος Κούβελος, αποχαιρέτησε τον προκάτοχό του από το Λος Άντζελες, εκφράζοντας τη βαθιά θλίψη της Ολυμπιακής οικογένειας: «Ο Λάμπης Νικολάου υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές μορφές του Ολυμπιακού Κινήματος. Αφιέρωσε τη ζωή του στην προάσπιση και προώθηση των Ολυμπιακών αξιών, εντός και εκτός Ελλάδος. Η παρακαταθήκη του θα συνεχίσει να φωτίζει νέους δρόμους».
Από την τεχνική επιστήμη στο Ολυμπιακό ιδεώδες
Ο Λάμπης Νικολάου γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1935 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου και επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη χώρα μέσα από τη μηχανική και τα δημόσια έργα. Ως γενικός διευθυντής της εταιρείας ΕΔΟΚ–ΕΤΕΡ (1977–1982), επέβλεψε την αποπεράτωση δύο εμβληματικών έργων της σύγχρονης Ελλάδας: του Ολυμπιακού Σταδίου και του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. Ήταν η πρώτη πράξη μιας πορείας που θα συνδέονταν άρρηκτα με τον αθλητισμό και το Ολυμπιακό ιδεώδες.
Η μακρά προεδρία της ΕΟΕ και η ανάδειξη της Ελλάδας
Ανέλαβε την προεδρία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής το 1985 και υπηρέτησε για συνολικά 14 χρόνια (1985–1992 και 1997–2004). Κατά τη διάρκεια των θητειών του, ο Νικολάου κατόρθωσε να αναβαθμίσει θεσμικά και οργανωτικά την ΕΟΕ, να ενισχύσει τις σχέσεις της με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και να κατοχυρώσει τη θέση της Ελλάδας στον πυρήνα της Ολυμπιακής οικογένειας.
Επί των ημερών του ολοκληρώθηκε η ανέγερση του νέου Συνεδριακού Κέντρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Αρχαία Ολυμπία και των γραφείων της ΕΟΕ στο Χαλάνδρι — υποδομές που αποτέλεσαν θεμέλιο για τη σύγχρονη λειτουργία του Ολυμπιακού θεσμού στη χώρα.
Ο άνθρωπος πίσω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας
Η κορυφαία στιγμή της πορείας του ήταν η συμμετοχή του ως Αντιπρόεδρος στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Με την εμπειρία, τη γνώση και τη μεθοδικότητά του, συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχία της διοργάνωσης, που επανέφερε το Ολυμπιακό Πνεύμα στην κοιτίδα του. Η συμβολή του αναγνωρίστηκε διεθνώς, καθώς η ΔΟΕ τον τίμησε για τη διαρκή του προσφορά στον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
Η διεθνής αναγνώριση και η Ολυμπιακή παρακαταθήκη
Μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής από το 1986 έως το 2015, και επίτιμο μέλος από το 2016, ο Νικολάου υπήρξε ένας από τους πλέον σεβαστούς Έλληνες στο διεθνές Ολυμπιακό στερέωμα. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της ΔΟΕ (2005–2009), μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής (2001–2005) και πρόεδρος σημαντικών επιτροπών, όπως της Επιτροπής Πολιτισμού και Ολυμπιακής Παιδείας (2010–2015) και της Επιτροπής Πολιτισμού και Ολυμπιακής Κληρονομιάς (2015–2016).
Η δράση του επεκτάθηκε και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με συμμετοχή στην Εκτελεστική Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας, όπου υπήρξε Αντιπρόεδρος. Η παρουσία του συνδύαζε το ήθος του επιστήμονα με το όραμα του Ολυμπιστή, δίνοντας στη χώρα διεθνές κύρος.
Ένας Έλληνας που υπηρέτησε τις αξίες του αθλητισμού
Η ζωή του Λάμπη Νικολάου υπήρξε υπόδειγμα ανιδιοτελούς προσφοράς. Υπηρέτησε τις Ολυμπιακές αξίες με συνέπεια, μετριοπάθεια και προσήλωση, σε μια εποχή όπου ο αθλητισμός δοκιμαζόταν από την εμπορευματοποίηση και τις πολιτικές σκοπιμότητες. Για τον ίδιο, ο αθλητισμός δεν ήταν πεδίο ανταγωνισμού, αλλά μέσο πολιτισμού, ειρήνης και συνεργασίας των λαών.
Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό, αλλά και μια παρακαταθήκη φωτεινή: ότι ο Ολυμπισμός, όταν υπηρετείται με ήθος και όραμα, μπορεί να υπερβεί τα όρια του γηπέδου και να γίνει πράξη ζωής.