Διεφθαρμένος αλλά αποτελεσματικός; – Η Ελλάδα της ανοχής και του κυνισμού

Μια νέα έρευνα της People of Greece ρίχνει φως σε κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία σήμερα, αποτυπώνοντας τις αντιφάσεις στη στάση των πολιτών απέναντι στη διαφθορά, την πολιτική, τη δικαιοσύνη και τις καλοκαιρινές συνήθειες.

Τα ευρήματα αποκαλύπτουν έναν βαθύ κοινωνικό κυνισμό, αλλά και έντονη ανάγκη για διαφάνεια και δικαιοσύνη.

Διαφθορά: Ανοχή με όρους προσωπικού οφέλους

Το 23% των Ελλήνων παραδέχεται ότι θα ψήφιζε διεφθαρμένο πολιτικό, εφόσον αυτός είναι αποτελεσματικός στο έργο του. Το ποσοστό ανεβαίνει στο 34%, όταν ο διεφθαρμένος πολιτικός εξασφαλίζει ένα προσωπικό όφελος για τον ψηφοφόρο. Εντυπωσιακά αυξημένη είναι η αποδοχή μεταξύ των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, όπου το 45% δηλώνει ότι θα στήριζε υποψήφιο με διαπλοκή, εφόσον λάβει προσωπικό κέρδος.

Παράλληλα, η αντίληψη περί γενικευμένης αποδοχής της διαφθοράς στην κοινωνία αγγίζει το 50%. Αυτό φανερώνει μια «υπερεκτίμηση» της διαφθοράς σε επίπεδο κοινωνίας, σε αντίθεση με την ατομική στάση, θέτοντας σε προοπτική έναν βαθύ κοινωνικό κυνισμό και την έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς.

Ευρωπαϊκή Εισαγγελία vs Ελληνική Δικαιοσύνη: Αποδοχή και Αμφισβήτηση

Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων (90%) εκφράζει θετική γνώμη για την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, θεωρώντας ότι η ελληνική δικαιοσύνη δεν θα προχωρούσε σε τόσο ουσιαστική διερεύνηση. Το γεγονός αυτό αποτυπώνει την κρίση εμπιστοσύνης προς τα εθνικά δικαστικά όργανα και παράλληλα την ελπίδα σε θεσμούς πέραν των ελληνικών συνόρων.

Δημοψήφισμα 2015: Μνήμη, Διαφάνεια και Πολιτική Κρίση

Με αφορμή την επέτειο προκήρυξης του δημοψηφίσματος του 2015, το πρόσωπο του Μπαράκ Ομπάμα αναγνωρίζεται ως ο μόνος ξένος ηγέτης με θετική συμβολή για την Ελλάδα στο κρίσιμο αυτό διάστημα. Αντιθέτως, Άγγελα Μέρκελ και Βόλφγκαγκ Σόιμπλε θεωρούνται οι πλέον αρνητικοί παράγοντες.

Τέσσερις στους πέντε Έλληνες ζητούν τη δημοσιοποίηση των πρακτικών της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος, προκειμένου να αποτραπεί η δημιουργία πολλαπλών και αντικρουόμενων εκδοχών της ιστορίας. Αυτό το αίτημα υπογραμμίζει την έντονη ανάγκη για διαφάνεια και την αμφισβήτηση της πολιτικής αφήγησης.

Φωτιές και καλοκαιρινές συνήθειες

Οι καλοκαιρινές πυρκαγιές αποδίδονται κατά κύριο λόγο σε συμφέροντα καταπατητών (40%) και δευτερευόντως σε ανεπαρκή κρατική προετοιμασία (26%). Η αντίληψη αυτή υπογραμμίζει τη δυσπιστία προς την κρατική διαχείριση και ταυτόχρονα τον κοινωνικό κατακερματισμό.

Στο πολιτιστικό πεδίο, ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ το καλοκαίρι, με την μπύρα να κυριαρχεί. Τη συχνότερη κατανάλωση υιοθετούν κυρίως οι νεότερες ηλικίες και οι άνδρες. Παράλληλα, το 40% παρακολουθεί πάνω από τρεις πολιτιστικές εκδηλώσεις το καλοκαίρι, με προτίμηση στις συναυλίες — ξεχωρίζουν οι νεότεροι, οι γυναίκες και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι μαθαίνουμε για τους Έλληνες σήμερα;

Η έρευνα της People of Greece αποτυπώνει μια κοινωνία που σχετικοποιεί την ηθική της βάσει αποτελεσμάτων: προτιμά έναν διεφθαρμένο αλλά ικανό πολιτικό από έναν τίμιο αλλά αναποτελεσματικό. Το προσωπικό όφελος γίνεται καταλύτης ανοχής στη διαφθορά, ενώ η απόσταση μεταξύ ατομικής στάσης και κοινωνικής αντίληψης μαρτυρά τη διάχυτη δυσπιστία και κυνισμό.

Ο Έλληνας ψηφοφόρος δεν είναι ανήθικος, είναι όμως επιλεκτικά ανεκτικός — μια «επιλεκτικότητα» που, αν δεν ελεγχθεί θεσμικά, διατηρεί την πολιτική σε αέναη παλινδρόμηση μεταξύ καθαρότητας και επιβίωσης.

Η ισχυρή απαίτηση δημοσιοποίησης των πολιτικών πρακτικών δείχνει έλλειμμα εμπιστοσύνης και ανάγκη για διαφάνεια, ώστε να καλυφθεί το κενό ανάμεσα στην αλήθεια και τις κομματικές εκδοχές.

Τέλος, οι καλοκαιρινές συνήθειες — από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις ως την κατανάλωση αλκοόλ — καταδεικνύουν ποικιλότητα που συνδέεται όχι μόνο με γούστο, αλλά και με ηλικία, φύλο και πολιτική ταυτότητα.

Αυτή η εικόνα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας προτείνει την ανάγκη για βαθύτερους θεσμικούς μετασχηματισμούς και έναν διάλογο που θα φέρει στην επιφάνεια τις κοινωνικές αντιφάσεις, ώστε να χτιστεί μια πιο διαφανής και δίκαιη πολιτική και κοινωνική ζωή.