EURO 2004: Ο ελληνικός θρίαμβος που έγινε θρύλος – 21 χρόνια από το «θαύμα» της Πορτογαλίας

Συμπληρώνονται σήμερα 21 χρόνια από τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική στιγμή στην ιστορία της Ελλάδας: την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004.

Μια ανεπανάληπτη διαδρομή που μετέτρεψε την εθνική ομάδα σε παγκόσμιο σύμβολο υπέρβασης και πίστης.

Η πιο απρόσμενη πρωταθλήτρια στην ιστορία του Euro

Ήταν 4 Ιουλίου 2004, όταν η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό στέμμα επικρατώντας ξανά της διοργανώτριας Πορτογαλίας με 1-0 στον τελικό. Μια διαδρομή που ξεκίνησε με νίκη επί της ίδιας ομάδας στον εναρκτήριο αγώνα (2-1) και ολοκληρώθηκε με τον Άγγελο Χαριστέα να γράφει ιστορία. Ανάμεσα στα δύο αυτά παιχνίδια, η εθνική σημείωσε ισοπαλία με την Ισπανία (1-1), γνώρισε ήττα από τη Ρωσία (2-1), και κατέβαλε δύο γίγαντες του ποδοσφαίρου: τη Γαλλία (1-0) και την Τσεχία (1-0).

Η El País τη χαρακτήρισε «την πιο ανυποψίαστη και απροσδόκητη πρωταθλήτρια του Euro», ενώ 23 ημέρες ποδοσφαιρικής έκστασης άλλαξαν για πάντα την εικόνα της χώρας στον παγκόσμιο αθλητισμό.

Το μοναδικό «ασημένιο» γκολ της ιστορίας και ο ήρωας Τραϊανός Δέλλας

Το γκολ του Τραϊανού Δέλλα στον ημιτελικό με την Τσεχία ήταν ιστορικό για δύο λόγους: έστειλε την Ελλάδα στον τελικό και έμεινε στην ιστορία ως το μοναδικό «ασημένιο» γκολ σε μεγάλη διοργάνωση. Ο κανόνας –που είχε τεθεί σε εφαρμογή μόλις ένα χρόνο νωρίτερα από την UEFA– όριζε ότι αν μια ομάδα προηγηθεί στην πρώτη περίοδο της παράτασης και διατηρήσει το σκορ, ο αγώνας λήγει χωρίς να παιχτεί το δεύτερο μέρος.

Ο Δέλλας σκόραρε με κεφαλιά στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης και έτσι η Ελλάδα προκρίθηκε χωρίς να συνεχιστεί το ματς. Ήταν το μοναδικό του γκολ σε 53 συμμετοχές με την εθνική.

Από το «χρυσό» στο «ασημένιο» γκολ – και το τέλος τους

Το «ασημένιο» γκολ ήρθε ως ηπιότερη εκδοχή του «χρυσού» γκολ, που είχε εισαχθεί από τη FIFA και την UEFA το 1993. Με το «χρυσό» γκολ, το ματς έληγε αμέσως μόλις σημειωνόταν γκολ στην παράταση. Αντίθετα, το «ασημένιο» άφηνε περιθώριο στην ομάδα που βρέθηκε πίσω στο σκορ να αντιδράσει έως τη λήξη του ημιχρόνου της παράτασης.

Παρότι στόχος των δύο κανόνων ήταν να ενισχύσουν το θέαμα, τελικά οδήγησαν σε πιο συντηρητικό παιχνίδι και καταργήθηκαν. Η χρήση του «ασημένιου» περιορίστηκε σε ελάχιστα ματς – με κορυφαίο όλων τον ημιτελικό Ελλάδα-Τσεχία.

Η ομάδα των «άγνωστων στρατιωτών»

Ο Ότο Ρεχάγκελ, 63 ετών τότε, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία το 2001 και σε τρία χρόνια πέτυχε το αδιανόητο. Με σιδερένια πειθαρχία, πίστη στο πλάνο και παίκτες κυρίως από το ελληνικό πρωτάθλημα, έχτισε μια ομάδα που δεν έπαιζε για το «εγώ», αλλά για τη χώρα.

Δεκαπέντε από τους 23 παίκτες αγωνίζονταν σε ελληνικούς συλλόγους. Οι υπόλοιποι έρχονταν από ευρωπαϊκά πρωταθλήματα όπως της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Αγγλίας. Ήταν σκληροί, ώριμοι και πειθαρχημένοι. Έπαιξαν κάθε ματς σαν να ήταν το τελευταίο τους.

Ρεχάγκελ και Χαριστέας: Οι δύο πυλώνες του «θαύματος»

Ο Γερμανός τεχνικός έμεινε στον πάγκο της εθνικής για εννέα χρόνια, καθοδηγώντας την σε ακόμα ένα Euro και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Συνολικά, κάθισε σε 106 παιχνίδια με 53 νίκες – είναι μέχρι σήμερα ο πιο επιτυχημένος προπονητής της εθνικής.

Ο Άγγελος Χαριστέας, ο ήρωας του τελικού, πέτυχε τρία γκολ στη διοργάνωση και έφτασε τα 25 σε 88 εμφανίσεις με το εθνόσημο. «Το όνειρό μου ήταν να σκοράρω σε τελικό Euro», είχε πει αργότερα. Και το έκανε, χαρίζοντας το απόλυτο όνειρο σε έναν ολόκληρο λαό.

Η κληρονομιά μιας νίκης που δεν ξεχνιέται

Η Εθνική Ελλάδας μπήκε στο Euro 2004 χωρίς βαρύ παρελθόν – μόνο δύο προηγούμενες συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις (1980, 1994) και αποκλεισμούς από τον όμιλο. Κι όμως, με μόλις επτά γκολ υπέρ και τέσσερα κατά, έγραψε ιστορία. Έγινε παράδειγμα για μικρές ποδοσφαιρικά χώρες. Και για όλους εκείνους που αρνούνται να πιστέψουν πως τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται.

Από τότε πέρασαν 21 χρόνια. Αλλά το Euro 2004 παραμένει η στιγμή που η Ελλάδα δεν απλώς νίκησε – αλλά πίστεψε στο αδύνατο και το πέτυχε.