NewsEdit Το πρώτο χτύπημα ήρθε από την Βεγγάζη. Οι πληροφορίες έφεραν τον κάποτε εκλεκτό της Αθήνας, Χαφτάρ, να ετοιμάζεται να προσεγγίσει την Άγκυρα και η ανατολική Λιβύη να υιοθετήσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ήδη το υπουργείο Εξωτερικών της Βεγγάζης κατήγγειλε την Ελλάδα ότι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης, που έχουν αναγγελθεί, θα ήταν «παράνομες και επιθετικές πράξεις», διότι αφορούν περιοχές που εμπίπτουν στα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης.
Είχε μεσολαβήσει ένα δεύτερο χτύπημα από την Τρίπολη, το υπουργείο Εξωτερικών της οποίας εξέφρασε «έντονη ανησυχία», μετά τη διεθνή πρόσκληση προσφορών από την Ελλάδα, για την παροχή αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις ίδιες θαλάσσιες περιοχές.
Νομικά, οι αντιδράσεις δεν ήταν απροσδόκητες καθώς η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη παραμένει επί χρόνια εκκρεμής και η Αθήνα θα είχε κάθε λόγο να τις αξιοποιήσει για να ζητήσει παραπομπή της υπόθεσης στη διεθνή δικαιοσύνη.
Πολιτικά, όμως, η εκδήλωσή τους κι από τα δύο τμήματα της διαιρεμένης χώρας, καταγράφονται ως ηχηρή ένδειξη αποτυχίας των ελληνικών χειρισμών έναντι μιας χώρας με καίρια σημασία για την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου, τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών και τις ισορροπίες με την Τουρκία.
Η Αθήνα αγνόησε εισηγήσεις να ξεκινήσει διάλογος με την επίσημη και διεθνώς αναγνωρισμένη λιβυκή κυβέρνηση και επένδυσε στην οικοδόμηση σχέσεων με τον πολέμαρχο Χαφτάρ, έναν τυχοδιώκτη χωρίς σοβαρή διεθνή υποστήριξη. Η επίσκεψη του τότε υπουργού Εξωτερικών στη Βεγγάζη –και η διπλωματική του «σύγκρουση» στο αεροδρόμιο της Τρίπολης– ήταν ένα πρώτο σήμα κινδύνου.
Το υπουργείο Εξωτερικών σπεύδει τώρα να διοργανώσει ένα ταξίδι του Γ. Γεραπετρίτη τόσο στη Βεγγάζη όσο και στην Τρίπολη. Θα είναι μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας και μια επιχείρηση damage control. Αλλά μπορεί να δώσει και μια καλή αφορμή για ένα συνολικό αναστοχασμό της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας σε μια εποχή που όλες οι σταθερές αποσταθεροποιούνται και οι κρίσεις πυκνώνουν και αλληλεπικαλύπτονται.
Πηγή: KREPORT