NewsEdit Ο Jamie Dettmer, αρθρογράφος γνώμης του Politico Europe, αναλύει το αμετακίνητο δόγμα του Κρεμλίνου στον πόλεμο της Ουκρανίας, εστιάζοντας στον ρόλο του Βλαντίμιρ Μεντίνσκι, πρώην υπουργού Πολιτισμού και στενού συμβούλου του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος έχει αναδειχθεί σε βασικό διαμορφωτή της ρωσικής ιστορικής αφήγησης και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για την ειρήνη.
Ο Μεντίνσκι, γνωστός για τη διαστρέβλωση της ιστορίας στα σχολικά εγχειρίδια και την προώθηση εθνικιστικών αφηγημάτων, αποτελεί τον αρχιτέκτονα της ιδεολογικής εκπαίδευσης των Ρώσων μαθητών, μετατρέποντας την ιστορία σε εργαλείο κρατικής προπαγάνδας. Η προσέγγισή του, όπως σημειώνει ο Dettmer, δεν περιορίζεται στην εσωτερική κατανάλωση: στις πρόσφατες ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, επικαλέστηκε τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο (1700-21) για να προειδοποιήσει ότι η Ρωσία είναι διατεθειμένη να πολεμήσει όσο χρειαστεί, μέχρι να επιτύχει τους στόχους της ή να εξαναγκάσει το Κίεβο σε παράδοση.
Η ιστορική αναλογία και το μήνυμα προς τη Δύση
Η αναφορά στον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο δεν είναι τυχαία: ο Πούτιν βλέπει τον εαυτό του ως σύγχρονο Μέγα Πέτρο, πιστεύοντας ότι η υπομονή και η επιμονή θα φέρουν τη νίκη, όπως συνέβη με τη Σουηδία τον 18ο αιώνα. Αυτή η ιστορική αναλογία λειτουργεί ως μήνυμα τόσο προς την Ουκρανία όσο και προς τη Δύση: η Ρωσία δεν προτίθεται να υποχωρήσει, ακόμη και αν ο πόλεμος διαρκέσει δεκαετίες.
Η τακτική της κωλυσιεργίας και ο ρόλος των διαπραγματεύσεων
Το Politico επισημαίνει ότι το Κρεμλίνο συστηματικά κωλυσιεργεί στις διαπραγματεύσεις, χρησιμοποιώντας τες ως εργαλείο φθοράς της αντίπαλης πλευράς και όχι ως ειλικρινή προσπάθεια για ειρήνη. Οι απαιτήσεις της Μόσχας παραμένουν αμετάβλητες: ουδετερότητα της Ουκρανίας, αποκλεισμός από το ΝΑΤΟ, αναγνώριση της Κριμαίας και των ανατολικών περιοχών ως ρωσικά εδάφη, και αυστηροί περιορισμοί στα όπλα.
Η αμερικανική στάση και η ικανοποίηση του Κρεμλίνου
Η στάση της αμερικανικής ηγεσίας, με τον Ντόναλντ Τραμπ να δηλώνει έτοιμος να αποσυρθεί από τον ρόλο του διαμεσολαβητή και να χαρακτηρίζει τον πόλεμο ως «ευρωπαϊκή υπόθεση», ενισχύει τη ρωσική στρατηγική. Το Κρεμλίνο έχει διαγνώσει την τάση του Τραμπ να χάνει το ενδιαφέρον του όταν οι διαπραγματεύσεις παρατείνονται, γεγονός που ενισχύει την πεποίθηση της Μόσχας ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της.
Το αδιέξοδο της Ουκρανίας και η απουσία διεξόδου
Ακόμη και αν ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι ήθελε να υποκύψει στις απαιτήσεις του Πούτιν, κάτι τέτοιο θα προκαλούσε πολιτικό χάος και αντίδραση εντός της χώρας. Η Ουκρανία δεν έχει περιθώριο για παραχωρήσεις που θα σήμαιναν το τέλος της ανεξαρτησίας της, ενώ η Δύση εμφανίζεται ολοένα και πιο απρόθυμη να στηρίξει στρατιωτικά το Κίεβο.
Η ανάλυση του Politico καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία έχει υιοθετήσει μια στρατηγική «πολέμου διαρκείας», βασιζόμενη τόσο στην ιστορική της αφήγηση όσο και στην εκτίμηση ότι η δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία θα φθίνει με τον χρόνο. Η ειρήνη, υπό τους όρους του Κρεμλίνου, παραμένει άπιαστη, ενώ το ενδεχόμενο μιας κατάπαυσης του πυρός μοιάζει μακρινό όσο ποτέ.
- Αχιλλέας Θεοφίλου: Ο διακριτικός εργάτης της ελληνικής μουσικής
- Η Ρωσία είναι έτοιμη να πολεμήσει για πάντα: Η στρατηγική του Κρεμλίνου και ο ρόλος του Βλαντίμιρ Μεντίνσκι
- Δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη: Μια νέα κανονικότητα;
- Σπιναλόγκα: Από τόπος μνήμης σε πανηγύρι
- Σοκ στη Λάρισα: Έρευνα για κακοποίηση δύο μικρών παιδιών με εγκαύματα και ενδείξεις σεξουαλικής κακοποίησης