Στην ιστορία της Μεταπολίτευσης, λίγα ονόματα έχουν συνδεθεί τόσο στενά με το σκοτεινό παρασκήνιο της εξουσίας όσο αυτό του Χρήστου Μαυρίκη.
Τεχνικός του ΟΤΕ, «κατασκεύασμα της οικογένειας Μητσοτάκη» όπως γράφτηκε, ο άνθρωπος που έγινε γνωστός ως «εθνικός κοριός», πρωταγωνίστησε σε δύο από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών: τις τηλεφωνικές υποκλοπές της δεκαετίας του ’90 και, πρόσφατα, την απόπειρα δωροδοκίας ανώτατου δικαστή.
Η γέννηση ενός «κοριού»
Η ιστορία του Χρήστου Μαυρίκη ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν ως υπάλληλος του ΟΤΕ φέρεται να στρατολογείται από τον στρατηγό Νίκο Γρυλλάκη, στενό συνεργάτη του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ο Γρυλλάκης διέκρινε τις τεχνικές του ικανότητες στις τηλεφωνικές υποκλοπές, αξιοποιώντας τον για να παγιδεύει τα «κουτιά» του ΟΤΕ, τα γνωστά ΚΑΦΑΟ, και να παρακολουθεί συνομιλίες πολιτικών αντιπάλων.
Όπως ο ίδιος αποκάλυψε αργότερα, είχε τοποθετήσει μηχανισμό σε ΚΑΦΑΟ κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, επιτρέποντας στον Μητσοτάκη να ακούει από το σπίτι του κάθε τηλεφωνική συνομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων ηγετικών στελεχών της αντιπολίτευσης.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών και το «βρώμικο ’89»
Το 1993, λίγο μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο Χρήστος Μαυρίκης βγήκε δημόσια και κατήγγειλε το δίκτυο των υποκλοπών, κατονομάζοντας ως εντολείς τον στρατηγό Γρυλλάκη και τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Η καταγγελία του προκάλεσε πολιτικό σεισμό, με τα ΜΜΕ να μιλούν για ένα «ελληνικό Watergate» και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συστήνει προανακριτική επιτροπή για το θέμα.
Η έρευνα στα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ επιβεβαίωσε τεχνικές παρεμβάσεις και παγιδεύσεις. Ο ίδιος ο Μαυρίκης, σε συνεντεύξεις του, περιέγραψε με λεπτομέρειες πώς στήθηκε το δίκτυο παρακολούθησης, ενώ δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι η πρακτική αυτή «βελτίωνε την άσκηση της πολιτικής» από την οικογένεια Μητσοτάκη.
Παρά το τεράστιο πολιτικό βάρος, η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη παραπέμφθηκαν, αλλά με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου, για λόγους πολιτικής ομαλότητας, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Καταδίκες και δικαστικές περιπέτειες
Η δικαστική διαδρομή του Χρήστου Μαυρίκη δεν σταμάτησε στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Το 1998 καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας σε πενταετή φυλάκιση για απόπειρα εκβίασης, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και παράνομη βία. Οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ το όνομά του συνέχισε να απασχολεί την επικαιρότητα με αφορμή μικρότερες ή μεγαλύτερες υποθέσεις.
Η επιστροφή στο προσκήνιο: Απόπειρα δωροδοκίας δικαστή
Τον Μάιο του 2025, ο Χρήστος Μαυρίκης επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά φέρεται να επιχείρησε να δωροδοκήσει ανώτατο δικαστή του Αρείου Πάγου, ζητώντας του να παρέμβει σε υπόθεση νομιμοποίησης μεγάλης έκτασης ακινήτων στον Παπάγο. Η επιστολή που παρέδωσε στον δικαστή περιείχε σαφείς υπαινιγμούς για την παροχή οικονομικών ανταλλαγμάτων, εάν ο δικαστικός λειτουργός βοηθούσε στη διευθέτηση της υπόθεσης.
Ο δικαστής κατήγγειλε αμέσως το περιστατικό, παραδίδοντας την επιστολή στις αρχές. Ο εισαγγελέας διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για το αδίκημα της κακουργηματικής δωροδοκίας δικαστή, ενώ ο Μαυρίκης αναζητείται στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας.
Ένας «εφιάλτης» που επιστρέφει
Ο Χρήστος Μαυρίκης παραμένει μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και σκοτεινές φιγούρες της Μεταπολίτευσης. Από τεχνικός του ΟΤΕ σε «κοριό» της εξουσίας, από καταγγέλλων σε καταδικασθέντα, και από πρωταγωνιστής του «βρώμικου ’89» σε ύποπτο για δωροδοκία το 2025, το όνομά του συμβολίζει το διαχρονικό πρόβλημα της διαφθοράς, των παρακολουθήσεων και των παρασκηνιακών μεθοδεύσεων στην ελληνική πολιτική ζωή.
«Υπάρχουν κάτι περίεργοι τύποι που κολλάνε στην εξουσία και εξελίσσονται όπως τα δέντρα στα τροπικά δάση: τρέφονται από τη σήψη της», γράφτηκε χαρακτηριστικά για τον Μαυρίκη, συνοψίζοντας την πορεία του μέσα στις σκιές της εξουσίας.
Η ιστορία του Χρήστου Μαυρίκη είναι η ιστορία της σκοτεινής πλευράς της Μεταπολίτευσης – και, όπως όλα δείχνουν, δεν έχει ακόμη γραφτεί ο επίλογός της.
Πηγές: Documentonews, Newsit, CretaLive, Zougla, Libre, Oneman, TheTOC, Lifo
Summary in English
Christos Mavrikis is a former Greek state telephone company employee who became central to a major political scandal in the late 1980s and early 1990s. He revealed that he had systematically tapped the telephones of political opponents on orders linked to then-Prime Minister Konstantinos Mitsotakis’s circle. This illegal surveillance targeted the phone lines of Andreas Papandreou, leader of the opposition PASOK party, and other prominent figures, causing a significant political upheaval known as the “dirty ’89” scandal. The Greek Parliament voted to indict Mitsotakis over the affair, highlighting the gravity of the breach of privacy and political espionage involved.
Mavrikis’s disclosures exposed the extent of state surveillance and raised constitutional concerns about the right to private communication under Greek law. The scandal intensified debates over national security versus privacy rights, as the illegal wiretapping violated protections guaranteed by the Greek Constitution.
Years later, Mavrikis remained a controversial figure, implicated in other legal troubles including an alleged attempt to bribe a high-ranking judge in 2025. His story reflects ongoing tensions in Greek political life between power, legality, and individual rights.