NewsEdit Ο Νίκος Κοεμτζής, ο άνθρωπος του οποίου το όνομα έγινε συνώνυμο του εγκληματία για μια ολόκληρη γενιά, «επιστρέφει» -σχεδόν 14 χρόνια μετά τον θάνατό του- στη Θεσσαλονίκη, την πόλη όπου έζησε τη θυελλώδη νιότη του κι από όπου αποφυλακίστηκε ύστερα από 23 χρόνια κάθειρξης. Αυτή τη φορά, όμως, δεν επιστρέφει για να απολογηθεί σε δικαστές και ανακριτές, αλλά για να καταθέσει την ψυχή του μπροστά στο κοινό.
«Η Τελευταία Απολογία του Νίκου Κοεμτζή» του Βαγγέλη Γέττου, είναι η παράσταση που ανεβαίνει στο τέλος της εβδομάδας στο Μικρό θέατρο Μονής Λαζαριστών, σε σκηνοθεσία Κώστα Κιμούλη. «Είχα ακούσει από μικρός τι έγινε με τη συγκεκριμένη υπόθεση και με ενδιέφερε το ψυχολογικό υπόβαθρο ενός δολοφόνου. Αυτό εξετάζει και η παράσταση, το τι έχει περάσει και γιατί έφτασε να κάνει αυτό το έγκλημα. Και φυσικά δεν είναι αναπαράσταση, ούτε το γεγονός αυτό καθ’ αυτό. Είναι μυθοπλασία, που βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός και σ’ ένα αληθινό πρόσωπο», δηλώνει ο Κώστας Κιμούλης στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Νίκος Κοεμτζής έμεινε στα χρονικά ως ο άνθρωπος που τις Απόκριες του 1973 σκότωσε τρεις ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους επτά «για μια παραγγελιά» σε ένα νυχτερινό κέντρο της Αθήνας. Για την εποχή -και ειδικά για τους ανθρώπους της νύχτας, ήταν απαράβατος νόμος ότι την παραγγελιά τη χορεύει αυτός που τη ζητά. Δύο αστυνομικοί, λοιπόν, που γνώριζαν τον Κοεμτζή από τα μπλεξίματα που είχε με το νόμο λόγω των μικροκλοπών που διέπραττε, σηκώθηκαν την ώρα που χόρευε ο αδερφός του τις «Βεργούλες» του Μάρκου Βαμβακάρη, με αποτέλεσμα αυτός να πάρει το μαχαίρι του και να τους σκοτώσει. «Για τότε, ήταν κάτι πρωτόγνωρο και γι’ αυτό είχε ακουστεί τόσο πολύ. Από την άλλη, αν γινόταν σήμερα, δεν θα γινόταν τόσο πολύ μεγάλος ντόρος. Διότι, δυστυχώς, τελικά έχουμε πάει προς το χειρότερο. Και ο λόγος είναι ότι δεν ψάχνουμε να βρούμε τα αίτια», σχολιάζει ο κ. Κιμούλης.
Το έγκλημα συνέβη στη διάρκεια της δικτατορίας και ο Νίκος Κοεμτζής καταδικάστηκε τέσσερις φορές σε θάνατο. Οχτώ μήνες αργότερα, με την πτώση της Χούντας και την κατάργηση της θανατικής ποινής από την κυβέρνηση Καραμανλή, η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Ωστόσο, αποφυλακίστηκε τελικά μετά από 23 χρόνια κάθειρξης. Στην παράσταση, μάλιστα, τίθεται το ερώτημα για το ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν στην αποφυλάκιση βαρυποινιτών ύστερα από δεκαετίες…
Ένα αληθινό έγκλημα, ένας μονόλογος και το αναπάντητο ερώτημα: «τι οδηγεί έναν άνθρωπο στη βία;»
Μέσα από το έργο, όμως, εξετάζεται κυρίως τι όπλισε το χέρι του Κοεμτζή, τι καθόρισε την ψυχή και το μυαλό του μέχρι το μακελειό και πόσο λεπτή είναι η γραμμή που χωρίζει το καλό από το κακό και τους κανονικούς ανθρώπους από τα τέρατα. «Αυτό θα το βρούμε και σήμερα για τους ανθρώπους. Δηλαδή τι είναι αυτό το κλικ που κάνει κάποιον να πάει να σκοτώσει ξαφνικά και όλοι λένε “ πέφτω από τα σύννεφα”, “ ήταν τόσο ήρεμος, τόσο ήσυχος, πώς πήγε και σκότωσε;”. Ή σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας που κάποιος δεν είχε πειράξει άνθρωπο και ξαφνικά σκοτώνει τον άλλο και τον κάνει κομματάκια. Ποτέ δεν ψάχνουμε τα αίτια», τονίζει ο Κώστας Κιμούλης.
Την «Τελευταία απολογία του Νίκου Κοεμτζή» ερμηνεύει ο Μάρκος Γέττος, σε έναν μονόλογο που αποπειράται να προσεγγίσει το πρωτοφανές έγκλημα μέσα από μία αναδρομή στην πολυτάραχη ζωή του ήρωα και στα ιστορικά γεγονότα που τη σφράγισαν. «Είναι εκπληκτικό το κείμενο, δεν άλλαξα ούτε λέξη. Απλώς προσθέσαμε μαζί με τον Βαγγέλη κάποια πράγματα που θα ήθελα να προσεγγίσω κάπως αλλιώς σκηνοθετικά στο όλο θέμα. Συμφώνησε σε όλα και νομίζω πετύχαμε ένα αποτέλεσμα που όντως στην αρχή δεν το περιμέναμε πώς θα βγει στο τέλος», αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης.
Οι ιδιαίτερες ατμόσφαιρες που δημιούργησε, με τους φωτισμούς του Πέτρου Φιωτάκη και μουσική του Νίκου Τερζή, βοηθούν όπως λέει να «μπει» περισσότερο ο θεατής μέσα στο έργο και στην ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα του Κοεμτζή. Επιπλέον, ένα βίντεο με δημοσιογράφους και απόσπασμα της συνέντευξής του στον Πάνο Σόμπολο και άλλες εκπλήξεις, θα καθηλώσουν το κοινό, όπως συνέβη ήδη στο ανέβασμα της παράστασης στην Αθήνα. «Είναι ένας μονόλογος που διαρκεί μια ώρα και ο θεατής δεν παίρνει ανάσα. Μπαίνουν στην αίθουσα χαλαροί, τους “ αρπάζω από τα μούτρα” από το πρώτο λεπτό, σε όλη τη διάρκεια είμαστε όλοι σε ένα τεντωμένο σκοινί κι όταν τελειώσει το έργο, για δύο-τρία λεπτά, δεν κουνιέται κανένας από τη θέση του», περιγράφει τις αντιδράσεις που έχει δει να συμβαίνουν. Χωρίς καμία διάθεση να δικαιολογηθούν τα εγκλήματα του (αντι)ήρωα, η παράσταση στοχεύει στο να προβληματίσει και να εξεταστούν οι λόγοι της αποτρόπαιας πράξης του.
«Η Τελευταία Απολογία του Νίκου Κοεμτζή» είναι μετάκληση που φιλοξενείται από το ΚΘΒΕ στο Μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών και θα ανέβει για τρεις παραστάσεις από την Παρασκευή 16 έως την Κυριακή 18 Μαΐου στις 21:15. Είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών.
