Βαθιά θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και σε όσους τη γνώρισαν μέσα από το έργο και τη στάση ζωής της προκάλεσε η είδηση του θανάτου της Κλαούντιας Ντελμέρ, ύστερα από μια σκληρή και άνιση μάχη με τον καρκίνο του παγκρέατος.
Η σπουδαία ερμηνεύτρια έφυγε τα ξημερώματα της Παρασκευής, αφήνοντας πίσω της ένα αποτύπωμα που ξεπερνά τη μουσική και αγγίζει βαθιά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν τη δημιουργία, την οικογένεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο σύντροφός της, με μια συγκλονιστική ανάρτηση για τον αγώνα που έδωσε «με κάθε κύτταρό της», μιλώντας για τη δύναμη, την αγάπη και τη γαλήνη που τη συνόδευσαν μέχρι το τέλος. Όπως έγραψε, η Κλαούντια «πέρασε στο Φως», παραμένοντας πιστή στον τρόπο ζωής που είχε επιλέξει συνειδητά.
Από τη Βαρσοβία στη Μαδρίτη και από τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα
Γεννημένη στη Βαρσοβία και μεγαλωμένη στη Μαδρίτη, η Κλαούντια Ντελμέρ σπούδασε μουσική στο Mannes College of Music της Νέας Υόρκης. Εκεί ήρθε σε επαφή με την ελληνική μουσική, μια σχέση που έμελλε να καθορίσει τόσο την καλλιτεχνική όσο και την προσωπική της διαδρομή.
Η εγκατάστασή της στην Ελλάδα δεν ήταν συγκυριακή, αλλά συνειδητή επιλογή ζωής. Εδώ δημιούργησε τον πρώτο της δίσκο, Ainola, σε μουσική του Νίκου Ξυδάκη και του Βαγγέλη Φάμπα, ενώ ακολούθησε ο δίσκος Δρόμοι της Θάλασσας σε μουσική του Μίμη Πλέσσα, με τον οποίο συνδέθηκε και με μια βαθιά, ουσιαστική φιλία.
Σημαντικές σκηνές, χωρίς τη μέτρηση της επιτυχίας
Η καλλιτεχνική της πορεία την οδήγησε σε εμβληματικούς χώρους, από το Lincoln Center της Νέας Υόρκης μέχρι το Ηρώδειο. Ωστόσο, η ίδια δεν αντιμετώπισε ποτέ την επιτυχία με όρους προβολής ή αναγνωρισιμότητας. Αντίθετα, μιλούσε συχνά για την οικογένειά της ως το σημαντικότερο έργο της ζωής της.
Τα τέσσερα παιδιά της, όπως έλεγε, της χάρισαν την πιο αυθεντική και βαθιά ευτυχία, μια αντίληψη που διαπερνούσε και την τέχνη της: λιτή, ουσιαστική, χωρίς περιττές επιδείξεις.
Η ζωή στη Μεσσηνία και η επιλογή της απλότητας
Τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον σύντροφό της, τον graphic designer Λαυρέντη Χωραΐτη, επέλεξαν να ζήσουν στη Μεσσηνία, σε έναν ελαιώνα κοντά στη θάλασσα. Εκεί έχτισαν μια καθημερινότητα σε αρμονία με τη φύση, μεγαλώνοντας τα παιδιά τους και συμμετέχοντας ενεργά σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές δράσεις.
Από τη φροντίδα αδέσποτων ζώων μέχρι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, η Κλαούντια Ντελμέρ μετέφραζε τη δημιουργικότητα σε πράξη, επιλέγοντας μια ζωή μακριά από τα φώτα, αλλά κοντά στον άνθρωπο.
Η άνιση μάχη με τον καρκίνο και η αξιοπρέπεια μέχρι το τέλος
Η ζωή τους ανατράπηκε δραματικά στις αρχές του 2025, όταν διαγνώστηκε με μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου του παγκρέατος. Παρά το σοβαρό χειρουργείο, τις χημειοθεραπείες και τις εξαντλητικές θεραπείες, η ασθένεια παρουσίασε μετάσταση στο ήπαρ.
Ακόμη κι έτσι, η Κλαούντια συνέχισε να δημιουργεί, να τραγουδά και να στηρίζει σημαντικούς σκοπούς για όσο της το επέτρεπαν οι δυνάμεις της, παραμένοντας πιστή στη βαθιά της πεποίθηση ότι η τέχνη δεν σταματά μπροστά στον φόβο.
Το τελευταίο αντίο στη Μαραθόπολη
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου, στις 12:00, στον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στη Μαραθόπολη. Σύμφωνα με την επιθυμία της, θα ταφεί στο κοιμητήριο Πετροχωρίου, δίπλα στη μικρή παραλία που αγαπούσε.
Η οικογένεια ζητά, αντί στεφάνων, τα χρήματα να δοθούν στο ίδρυμα «Θάλπος», τιμώντας έτσι το πνεύμα αλληλεγγύης που χαρακτήριζε τη ζωή της.
Ένα πέρασμα σύντομο, αλλά βαθιά ουσιαστικό
Η Κλαούντια Ντελμέρ έφυγε νωρίς, αλλά άφησε πίσω της τραγούδια, εικόνες, μνήμες και μια σπάνια αίσθηση γαλήνης. Ένα πέρασμα σύντομο στον χρόνο, αλλά βαθιά ουσιαστικό στο αποτύπωμά του – όπως ακριβώς και η ίδια επέλεξε να ζήσει.