Ο εβδομαδιαίος απολογισμός του κυβερνητικού έργου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν ήταν μια απλή καταγραφή δράσεων, αλλά μια πολιτική αφήγηση με σαφή στόχο: να συνδέσει τη διεθνή αναβάθμιση της χώρας με την εσωτερική σταθερότητα, τη μεταρρυθμιστική συνέχεια και τα όρια του κοινωνικού διαλόγου.
Από την ανάληψη της προεδρίας του Eurogroup από την Ελλάδα έως τις αγροτικές κινητοποιήσεις και το στεγαστικό πρόβλημα, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να χαράξει μια ενιαία γραμμή πολιτικής ευθύνης και θεσμικής τάξης.
Η προεδρία του Eurogroup ως πολιτικό ορόσημο
Η εκλογή του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup για τα επόμενα 2,5 χρόνια αποτέλεσε το κεντρικό σημείο αναφοράς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε την εξέλιξη «μεγάλη εθνική και συλλογική επιτυχία», υπογραμμίζοντας ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια η Ελλάδα βρισκόταν στο περιθώριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό επιτήρηση και εκτός επενδυτικής βαθμίδας.
Στο αφήγημα του πρωθυπουργού, η προεδρία του Eurogroup δεν είναι απλώς μια προσωπική διάκριση ενός υπουργού, αλλά το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας πολιτικών επιλογών από το 2019 και μετά. Στόχοι «φιλόδοξοι αλλά ρεαλιστικοί», σχέδιο και συνέπεια παρουσιάζονται ως τα συστατικά που οδήγησαν στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας. Η Ελλάδα, όπως τόνισε, έχει πλέον περάσει σε «άλλη πίστα», αποτελώντας παράδειγμα για άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Από το περιθώριο στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων
Η ανάδειξη της Ελλάδας σε ρόλο-κλειδί εντός της ευρωζώνης λειτουργεί, στον πρωθυπουργικό λόγο, ως απάντηση σε όσους αμφισβητούν τη σημερινή πορεία της οικονομίας. Η επιτυχία αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι συγκυριακή αλλά διαρθρωτική: συνδέεται με τη δημοσιονομική σταθερότητα, τις μεταρρυθμίσεις και την πολιτική κανονικότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προανήγγειλε πως θα επανέλθει αναλυτικά στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2026. Η ευρωπαϊκή διάσταση λειτουργεί ως προοίμιο για την εσωτερική πολιτική συζήτηση, θέτοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο –όπως υπονοεί– μπορούν να ικανοποιηθούν κοινωνικά αιτήματα χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η συνολική πορεία της χώρας.
Αγροτικές κινητοποιήσεις και όρια του κοινωνικού διαλόγου
Στο πιο αιχμηρό πολιτικό σκέλος της ανασκόπησης, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις κινητοποιήσεις των αγροτών, υιοθετώντας έναν λόγο σαφώς πιο αυστηρό. Τα μπλόκα και οι καταλήψεις δρόμων, όπως σημείωσε, δεν υπηρετούν τα αιτήματα των αγροτών αλλά τα υπονομεύουν, στρεφόμενα εναντίον άλλων κοινωνικών ομάδων και προκαλώντας ζημιά στις τοπικές οικονομίες.
Η φράση «διάλογος δεν γίνεται με τελεσίγραφα» συμπυκνώνει τη θέση της κυβέρνησης: ο διάλογος είναι ανοιχτός, αλλά υπό όρους θεσμικότητας. Η άρνηση του μπλόκου της Νίκαιας να ανταποκριθεί στην πρόσκληση για συνάντηση χαρακτηρίστηκε ως επιλογή που μεταφέρει «μεγάλο βάρος απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία». Πρόκειται για μια σαφή πολιτική προειδοποίηση, αλλά και για μια προσπάθεια να μετατοπιστεί η ευθύνη του αδιεξόδου.
Ανοιχτή πόρτα, αλλά εντός ευρωπαϊκών κανόνων
Παρά τον σκληρό τόνο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε ότι η πόρτα της κυβέρνησης παραμένει ανοιχτή σε όσους αγρότες και κτηνοτρόφους επιθυμούν διάλογο, είτε με τον ίδιο είτε με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστα Τσιάρα.
Ταυτόχρονα, έθεσε ξεκάθαρα τα όρια: οποιαδήποτε πρόσθετα μέτρα ενίσχυσης θα κινηθούν εντός των δυνατοτήτων της εθνικής οικονομίας και των ευρωπαϊκών κανόνων, με βασικό εργαλείο την ανακατανομή αδιάθετων πόρων από το νέο πλαίσιο αγροτικών επιδοτήσεων. Το μήνυμα είναι σαφές: καμία κοινωνική κατηγορία δεν μπορεί να εκτροχιάσει τη συνολική οικονομική στρατηγική.
ΟΠΕΚΕΠΕ και σύγκρουση με παγιωμένες πρακτικές
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην εξυγίανση του ΟΠΕΚΕΠΕ μέσω της ένταξής του στην ΑΑΔΕ, μια μεταρρύθμιση που ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «καταλύτη» για τον εκσυγχρονισμό του πρωτογενούς τομέα. Στο σημείο αυτό, ο λόγος του απέκτησε έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα, με αναφορές σε «παθογένειες 40 ετών» και σε «επιτήδειους» που εκμεταλλεύονταν τα κενά του παλαιού συστήματος.
Η κριτική επεκτάθηκε και προς την αντιπολίτευση, η οποία –σύμφωνα με τον πρωθυπουργό– εμφανίζεται αντιφατική: καταγγέλλει τα προβλήματα του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά αντιδρά όταν επιχειρείται η μεταρρύθμισή του. Το δίλημμα «δρόμοι κλειστοί ή ελεύθεροι» τίθεται ως πολιτικό ερώτημα προς όλες τις πλευρές.
Κοινωνικές παρεμβάσεις και αποκατάσταση αδικιών
Πέρα από τα αγροτικά, η ανασκόπηση περιλάμβανε παρεμβάσεις με έντονο κοινωνικό πρόσημο. Η ειδική σύνταξη για τους πληγέντες της Μάνδρας και του Ματιού, η θωράκιση των αποζημιώσεων και η διαγραφή οφειλών παρουσιάστηκαν ως πράξεις θεσμικής συνέπειας, αντίστοιχες με εκείνες που εφαρμόστηκαν για τα θύματα των Τεμπών.
Στο ασφαλιστικό, η σταδιακή κατάργηση της προσωπικής διαφοράς του νόμου Κατρούγκαλου και οι αυξήσεις για περίπου 670.000 συνταξιούχους εντάσσονται σε μια στρατηγική αποκατάστασης χρόνιων στρεβλώσεων, με έμφαση στη διαφάνεια και τη σταδιακή εφαρμογή.
Στεγαστικό και καθημερινότητα στο προσκήνιο
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο στεγαστικό ζήτημα, το οποίο ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε διεθνές πρόβλημα. Οι 43 παρεμβάσεις των τελευταίων 2,5 ετών, συνολικού ύψους 6,7 δισ. ευρώ, παρουσιάστηκαν ως μια συνεκτική προσπάθεια ανακούφισης, με νέους στόχους για το 2026: κοινωνική αντιπαροχή, αξιοποίηση δημόσιων ακινήτων, προγράμματα ανακαινίσεων και ενίσχυση ακριτικών περιοχών μέσω του προγράμματος Μετεγκατάστασης.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και παρεμβάσεις στην καθημερινότητα, όπως η ευρωπαϊκή κάρτα αναπηρίας, η ψηφιοποίηση υπηρεσιών υγείας και η πιλοτική 24ωρη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
Ένα συνεκτικό πολιτικό μήνυμα
Συνολικά, ο εβδομαδιαίος απολογισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη λειτουργεί ως πολιτικό μανιφέστο μιας κυβέρνησης που επιδιώκει να εμφανίζεται ταυτόχρονα μεταρρυθμιστική, κοινωνικά ευαίσθητη και θεσμικά αυστηρή. Η διεθνής αναγνώριση, όπως η προεδρία του Eurogroup, χρησιμοποιείται ως απόδειξη αξιοπιστίας, ενώ στο εσωτερικό μέτωπο ο διάλογος τίθεται ως προϋπόθεση – όχι όμως άνευ όρων.
Το μήνυμα «διάλογος δεν γίνεται με τελεσίγραφα» δεν αφορά μόνο τους αγρότες. Αποτελεί μια ευρύτερη πολιτική δήλωση για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τη σχέση κράτους, κοινωνίας και οικονομίας σε μια περίοδο που η Ελλάδα επιχειρεί να εδραιώσει οριστικά την επιστροφή της στην ευρωπαϊκή κανονικότητα.