Το κυριακάτικο πρωτοσέλιδο της Αυγής δεν αποτελεί απλώς μια δημοσιογραφική επιλογή· λειτουργεί ως επίσημο πολιτικό μήνυμα. Με τον τίτλο «Ένα νέο πολιτικό τοπίο γεννιέται, ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρας Βίοι παράλληλοι», το κομματικό όργανο δείχνει ότι η Κουμουνδούρου εγκαταλείπει οριστικά την ιδέα ενός ενιαίου σχεδίου με τον Αλέξη Τσίπρα. Η μεταστροφή αυτή δεν είναι αιφνίδια. Από το “Παλλάς” και μετά, οι δύο πλευρές αντιλαμβάνονται ότι το νέο κόμμα που οραματίζεται ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει χώρο για κομματικές οντότητες με αυτονομία, αλλά μόνο για πρόσωπα που εκείνος επιλέγει.
Πρόκειται για μια καθυστερημένη αναγνώριση όσων ο ίδιος έχει δρομολογήσει: ο Τσίπρας δεν μπορεί να μιλά για το “νέο”, να ασκεί αυστηρή κριτική στο παρελθόν του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να συγκροτεί ένα νέο σχήμα ως συνέχεια των παλιών μηχανισμών. Η πρόταση συμπόρευσης του Σωκράτη Φάμελλου και οι ανοιχτές εκκλήσεις για “Λαϊκό Μέτωπο” από τον Αλέξη Χαρίτση πήγαιναν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά η δημόσια διαφωνία Χαρίτση μετά το “Παλλάς” έδειξε ότι το χάσμα δεν γεφυρώνεται.
Στην ΝΕ.ΑΡ., η είδηση της απομάκρυνσης από τον Τσίπρα γίνεται δεκτή με ανακούφιση. Θεωρούν ότι η αυτόνομη πορεία του πρώην πρωθυπουργού απελευθερώνει τις δικές τους επιλογές και τους επιτρέπει να χαράξουν την πορεία τους χωρίς το βάρος μιας συγκατοίκησης που δεν θα λειτουργούσε. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στο μέλλον θα οικοδομηθούν γέφυρες επικοινωνίας μόνο με πρόσωπα—όχι με κόμματα.
Ο Τσίπρας δείχνει να στοχεύει κυρίως σε στελέχη νεότερης γενιάς, ιδίως βουλευτές που εξελέγησαν μετά το 2019, καθώς και σε συγκεκριμένα παλαιότερα στελέχη που διατηρούν ανοιχτούς διαύλους μαζί του. Αυτό το προσωπικό “casting” αποτελεί δομικό στοιχείο του νέου εγχειρήματος.
Η Αυγή κηρύσσει και τυπικά τη ρήξη
Στο άρθρο γνώμης «Χωρίς περιστροφές», η Αυγή σημειώνει ότι «ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την ξεκάθαρη επιλογή για την αποκλειστικά δική του πορεία». Η διατύπωση είναι απολύτως εσκεμμένη: δεν υπάρχει πλέον καμία προσδοκία για κοινή πορεία ή για μια ευρύτερη συμφωνία εντός της αριστερής παράταξης. Η ρήξη είναι θεσμικά καταγεγραμμένη και πολιτικά αναπόφευκτη.
Παράλληλα, το πρωτοσέλιδο περιλαμβάνει και τρεις άξονες που διαμορφώνουν το νέο σκηνικό:
– Ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου από το δίδυμο Φάμελλου – Χαρίτση
– Πρωτοβουλίες συνεργασίας από το ΠΑΣΟΚ
– Η παρουσίαση της “Ιθάκης” ως προάγγελος νέου κόμματος
Συνολικά, το μήνυμα είναι πως η Κουμουνδούρου και η ΝΕ.ΑΡ. μπαίνουν σε μια νέα εποχή, χωρίς τον Τσίπρα στο επίκεντρο.
Παραιτήθηκε ο διευθυντής της «Αυγής»
Ο Σπύρος Σουρμελίδης υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του διευθυντή της εφημερίδας Αυγή, η οποία έγινε αποδεκτή.
Αφορμή στάθηκε το πρωτοσέλιδο της κυριακάτικης έκδοσης της εφημερίδας, το οποίο, σύμφωνα με πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αντικατοπτρίζει τις απόψεις και θέσεις του κόμματος, όπως έχουν εκφραστεί από τον πρόεδρο, Σωκράτη Φάμελλο.
Στο επίμαχο ρεπορτάζ με τίτλο «Ένα νέο πολιτικό τοπίο γεννιέται: ΣΥΡΙΖΑ-Τσίπρας Βίοι παράλληλοι», αναφερόταν πως ο πρώην πρωθυπουργός «δεν επιθυμεί να μοιραστεί πλέον αποφάσεις, συμπεράσματα, επιλογές προσώπων και πολιτικών με τους πρώην συνοδοιπόρους και συντρόφους του».

Η παρέμβαση Ραγκούση και το τέλος του “ενιαίου ψηφοδελτίου”
Σε αυτή τη συζήτηση παρεμβαίνει και ο Γιάννης Ραγκούσης, ο οποίος, παρότι βλέπει θετικά μια μετοίκησή του στον κύκλο του Τσίπρα, αποδομεί πλήρως την ιδέα κοινού ψηφοδελτίου ΣΥΡΙΖΑ – ΝΕ.ΑΡ. – ΠΑΣΟΚ. Υποστηρίζει ότι, με βάση την επίσημη απόφαση της ΝΕ.ΑΡ., ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο είναι πολιτικά αδιανόητο. Ακόμη και αν άλλαζε η στάση της ΝΕ.ΑΡ., αυτό που θα προέκυπτε θα ήταν «ένα μικρό κακέκτυπο του αποτυχημένου ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ του 2023».
Το επιχείρημα είναι σαφές: ένα τέτοιο σχήμα όχι μόνο δεν θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στη ΝΔ, αλλά δύσκολα θα διεκδικούσε καν τη δεύτερη θέση στις εθνικές εκλογές. Ο Ραγκούσης βάζει έτσι ταφόπλακα στην ιδέα του “ενιαίου προοδευτικού μετώπου” όπως είχε συζητηθεί μέχρι τώρα.
Προς έναν νέο πολιτικό χάρτη
Η εικόνα που διαμορφώνεται είναι πλέον καθαρή: ο Αλέξης Τσίπρας χαράζει δική του πορεία, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΕ.ΑΡ. κινούνται προς μια αυτόνομη ανασύνταξη, ενώ το ΠΑΣΟΚ διερευνά χώρο συνεργασιών. Το τοπίο της κεντροαριστεράς βρίσκεται σε πλήρη ανακατάταξη και οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν ποια από τα αυτά τα σχήματα θα αποδειχθούν βιώσιμα και ποια απλώς συγκυριακά.
Αυτό που μοιάζει πλέον βέβαιο είναι ότι το “Παλλάς” δεν αποτέλεσε απλώς μια εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού, αλλά την αφετηρία ενός οριστικού διαχωρισμού, ο οποίος τώρα αποτυπώνεται δημόσια και θεσμικά. Ο νέος πολιτικός χάρτης βρίσκεται ήδη υπό διαμόρφωση.
Το editorial της ΑΥΓΗΣ
Ο αντίπαλος είναι η πολιτική Μητσοτάκη και ακόμα περισσότερο οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που κυριαρχούν στον κυβερνητικό συνασπισμό
Οι βίοι του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα από εδώ και μπρος θα είναι παράλληλοι. Με την ελπίδα ότι οι πορείες δεν θα στραβώσουν για να γίνουν συγκρουσιακές. Άλλωστε, ο αντίπαλος είναι η πολιτική Μητσοτάκη και ακόμα περισσότερο οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που κυριαρχούν στον κυβερνητικό συνασπισμό.
Ο πρώην πρωθυπουργός είπε ανοιχτά και ξεκάθαρα στην παρουσίαση του βιβλίου του στο Παλλάς ότι δεν επιθυμεί να μοιραστεί πλέον αποφάσεις, συμπεράσματα, επιλογές προσώπων και πολιτικών με τους πρώην συνοδοιπόρους και συντρόφους του.
Advertisement
Το είπε όσο πιο έντονα μπορούσε, ίσως γιατί η εικόνα στο Παλλάς την Τετάρτη το βράδυ δεν ήταν η απολύτως επιθυμητή. Ήταν εκεί κόσμος της Αριστεράς, επ’ ουδενί ο κόσμος του rebranding.
Η επιλογή του και η στόχευσή του πρέπει να γίνουν ευθέως αποδεκτές από όλους. Πρωτίστως, από παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς.
Δεν έχει πλέον νόημα κάποιο κρυφτούλι ούτε κάποιες εκδηλώσεις συμπάθειας (κατανοητής και αναμενόμενης), δεν χωράνε συναισθηματικές συμπεριφορές στην ένταση των γεγονότων. Ούτε πρέπει να γίνονται αποδεκτά υπονοούμενα και υπόγειες απειλές!
Την ώρα που στη χώρα η πρωτογενής παραγωγή διαλύεται, με πολλούς επιπλέον κινδύνους, και συνεχίζει να διοικεί μια κυβέρνηση βουτηγμένη στα οικονομικά σκάνδαλα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του Σωκράτης Φάμελλος έχουν πρόγραμμα, έχουν επιλογές, επιδιώκουν σύμπλευση υπαρκτών δυνάμεων στην Αριστερά και στην Κεντροαριστερά. Δηλώνεται σαφέστατα ότι αυτή η πορεία θα συνεχιστεί. Δεν υπάρχει, άλλωστε, άλλος δρόμος από αυτόν της προσπάθειας να ακουστούν οι προτάσεις, να ακουστούν ακόμα πιο πειστικά και εντονότερα.
Η σύμπλευση και η συμπόρευση είναι πάντα θετικές επιλογές. Δεν είναι οι μόνες, και κυρίως χρειάζονται περισσότεροι από ένας για να γίνουν πραγματικότητα.