Όσοι έχουν κάνει έστω και μία φορά τη διαδρομή προς Σίνδο με τα αστικά, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται απλώς για μία μετακίνηση αλλά για ένα ταξίδι με άρωμα… ταλαιπωρίας. Πολλαπλές μετεπιβιβάσεις, κυκλοφοριακή συμφόρηση, αστάθεια δρομολογίων και αγανάκτηση είναι μερικές από τις λέξεις-φράσεις που θα χαρακτήριζαν την καθημερινότητα πολλών φοιτητών του ΔΙΠΑΕ και εργαζομένων της Βιομηχανικής Περιοχής που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ για τις μετακινήσεις τους.
Της Μαρίας Πατζατζή
Αυτό όμως, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της Hellenic Train και της Σιδηρόδρομοι Ελλάδος (ΟΣΕ), αρχίζει από χθες να αλλάζει: «Από την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2025 προστίθενται 6 νέα δρομολόγια ανά κατεύθυνση στα ήδη υπάρχοντα 11 μεταξύ Θεσσαλονίκης και Σίνδου, διαμορφώνοντας ένα σύνολο 17 καθημερινών δρομολογίων.
Τα δρομολόγια θα εκτελούνται από Δευτέρα έως Παρασκευή, ενώ δεν θα πραγματοποιούνται τα Σαββατοκύριακα, τις εθνικές εορτές και τις αργίες του ακαδημαϊκού έτους».
Όπως αναφέρει και ο αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών, Κωνσταντίνος Κυρανάκης, σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ, «εκτελούνται οι εργασίες» και ο σταθμός στη Σίνδο θα είναι ανακαινισμένος, ώστε «η καθημερινότητα και οι μετακινήσεις να γίνονται με αξιοπρέπεια και με μεγαλύτερη ασφάλεια».
Η πραγματική εικόνα στη μετακίνηση
Το μεγαλύτερο όμως εμπόδιο βρίσκεται πριν φτάσει κάποιος στο τρένο: η πρόσβαση στον ΝΣΣ. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση, οι καθυστερήσεις στα αστικά και η έλλειψη λογικής συνέχειας στις διαδρομές καθιστούν δύσκολη τη μετάβαση.
Κάναμε την πρώτη διαδρομή και καταγράψαμε χρόνους: Ξεκινώντας από τα ανατολικά της πόλης σε ώρες αιχμής, η πρόσβαση με τα αστικά προς τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό απαιτεί περίπου 45 λεπτά.
Η αναμονή για το τρένο των 09:40 έφτασε τα 40 λεπτά, ενώ ο συρμός που εκτελούσε το τρίτο πρωινό δρομολόγιο ήταν σχεδόν άδειος. Όπως μας πληροφόρησε ο ελεγκτής, στο αμέσως προηγούμενο δρομολόγιο είχαν επιβιβαστεί περίπου 25 άτομα συνολικά. Το εισιτήριο παραμένει οικονομικό —0,50 € το φοιτητικό και 1,00 € το κανονικό— όμως η επιβατική κίνηση φαίνεται ακόμη περιορισμένη.
Η διαδρομή μέχρι τον σταθμό της Σίνδου διαρκεί μόλις 11 λεπτά, όπου υπάρχει άμεση σύνδεση με τη νέα δωρεάν λεωφορειακή γραμμή Τ1, η οποία λειτουργεί ως express και μεταφέρει τους επιβάτες στην πανεπιστημιούπολη σε περίπου 5 λεπτά.
Παρ’ όλα αυτά, όπως προκύπτει από συζητήσεις με φοιτητές στους διαδρόμους της σχολής, επικρατεί γενικευμένη άγνοια για τη λειτουργία του προαστιακού — δεν υπήρξε καμία ενημέρωση στους πανεπιστημιακούς χώρους ούτε σχετική ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα του ΔΙΠΑΕ.
Επιπλέον, η συνολική διάρκεια της διαδρομής ΝΣΣ – Σίνδος είναι περίπου ίδια είτε με λεωφορείο είτε με προαστιακό (περίπου 20 λεπτά), γεγονός που αποτρέπει πολλούς από το να επιλέξουν μία επιπλέον μετεπιβίβαση.
Παράλληλα, για όσους διαθέτουν ΙΧ, η χρήση των συγκοινωνιών δεν αποτελεί πραγματική εναλλακτική, αφού δεν έχει σημειωθεί ουσιαστική βελτίωση ούτε στη συνοχή του δικτύου ούτε στην αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας. Έτσι, είναι λογικό ένας εργαζόμενος, του οποίου ο χρόνος είναι ήδη πολύτιμος, να μην επιλέξει δημόσια συγκοινωνία που θα επιμηκύνει περαιτέρω τις μετακινήσεις του.

Η σκιά του δυστυχήματος στα Τέμπη
Στο κλίμα αυτό προστίθεται και η διάχυτη ανασφάλεια μετά τη τραγωδία στα Τέμπη, που εξακολουθεί να επηρεάζει την εμπιστοσύνη του κοινού προς τα τρένα.
Αναφερόμενος στο ζήτημα εμπιστοσύνης, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών σημείωσε πως «το 2019 η τηλεδιοίκηση ήταν στο 1% στην Ελλάδα. Σήμερα στο Αθήνα – Θεσσαλονίκη είμαστε στο 80% και έως το καλοκαίρι θα είμαστε στο 100%», προσθέτοντας ότι «επιτέλους αναζωογονείται ο σιδηρόδρομος που μέσα στα χρόνια της κρίσης παρατήθηκε». Απευθυνόμενος στους φοιτητές, δεσμεύτηκε πως «αυτή την εικόνα μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα θα την αλλάξουμε. Σας το υπόσχομαι».
Ας επιστρέψουμε όμως στην πραγματικότητα. Δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, η τραυματική επίδραση του δυστυχήματος εξακολουθεί να βαραίνει το επιβατικό κοινό. Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες εργαζομένων και επιβατών για ακινητοποιήσεις συρμών, προβλήματα επικοινωνίας, ελλείψεις σε υποδομές και περιστατικά που ενισχύουν το αίσθημα ανασφάλειας.
Χαρακτηριστικό είναι το επεισόδιο της 5ης Νοεμβρίου 2025 στον σταθμό της Σίνδου, όταν αμαξοστοιχία κινήθηκε σε εσφαλμένη κατεύθυνση λόγω λανθασμένης χάραξης.
Σε ανακοίνωσή της η Hellenic Train τονίζει: «κατά την είσοδο της αμαξοστοιχίας 2591 στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Σίνδου, ο μηχανοδηγός αντιλήφθηκε έγκαιρα και χωρίς να έχει προηγηθεί σχετική ειδοποίηση από τον σταθμάρχη ότι η χάραξη της γραμμής εισόδου δεν ήταν η σωστή. Ο μηχανοδηγός ακινητοποίησε αμέσως τον συρμό και ενημέρωσε τον σταθμάρχη. Ο σταθμάρχης τον πληροφόρησε ότι υπήρχε τεχνικό πρόβλημα στα κλειδιά αλλαγής γραμμής και του έδωσε οδηγία να συνεχίσει στην τροχιά στην οποία βρισκόταν, ώστε στη συνέχεια να κάνει οπισθοπορεία και να εισέλθει ξανά στον σταθμό για να αποβιβαστούν οι επιβάτες».
Παράλληλα, τα σωματεία εργαζομένων της Hellenic Train συνεχίζουν να καταγγέλλουν «συστηματική αδιαφορία» και να προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, υποστηρίζοντας πως η κατάσταση αποτελεί ζήτημα ασφάλειας και όχι συνδικαλιστικής διεκδίκησης.
Μέρα με τη μέρα- Μήνα με τον μήνα
Από τη μία, λοιπόν, οι ανακοινώσεις, οι υποσχέσεις και τα «θα» ακούγονται ενθαρρυντικά· από την άλλη, η καθημερινότητα και τα περιστατικά μάς υπενθυμίζουν πως η πραγματικότητα παραμένει προβληματική. Κι ενώ «προβλέπεται» να μετακινούμαστε με τον προαστιακό – έναν προαστιακό που, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν βολεύει σχεδόν κανέναν – καλούμαστε απλώς να δείξουμε υπομονή. Ο κ. Κυρανάκης μας διαβεβαιώνει ότι μέρα με τη μέρα και μήνα με τον μήνα όλα θα βελτιώνονται.
Αλλά μέχρι τότε, εμείς συνεχίζουμε να ζούμε την καθημερινότητα, όχι στα χαρτιά, αλλά στην πράξη.