NewsEdit Ο δεύτερος χαμηλότερος μέσος ετήσιος μισθός πλήρους απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταγράφηκε στην Ελλάδα το 2024, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Eurostat. Με 17.954 ευρώ τον χρόνο, η χώρα μας μόλις που ξεπέρασε τη Βουλγαρία (15.400 ευρώ), ενώ υπολείπεται της Ουγγαρίας (18.500 ευρώ), επιβεβαιώνοντας ένα διαχρονικό δομικό πρόβλημα: την αδυναμία του ελληνικού μισθολογικού επιπέδου να συγκλίνει με την Ευρώπη.
Παρά την ονομαστική αύξηση κατά 884 ευρώ σε σχέση με το 2023 —μια άνοδος 5%— ο μέσος μισθός εξακολουθεί να απέχει σοκαριστικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Ελλάδα παραμένει ουραγός σε ένα περιβάλλον όπου η μισθολογική κινητικότητα είναι αισθητά μεγαλύτερη.
Η ψαλίδα με την Ευρώπη: Απόσταση δεκαετίας
Τα νέα στοιχεία αναδεικνύουν το μέγεθος της απόστασης που χωρίζει την Ελλάδα από τον ευρωπαϊκό πυρήνα:
- Ο μέσος ελληνικός μισθός είναι 4,5 φορές χαμηλότερος από του Λουξεμβούργου.
- Είναι 3,4 φορές χαμηλότερος από της Ιρλανδίας.
- Υστερεί κατά 2,2 φορές έναντι του μέσου ευρωπαϊκού μισθού.
Την ίδια στιγμή, χώρες όπως η Ρουμανία (21.108 ευρώ), η Πολωνία (21.246 ευρώ) και η Σλοβακία (20.287 ευρώ) έχουν πλέον ξεπεράσει την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια βρίσκονταν σε παρόμοιο επίπεδο ή χαμηλότερα.
Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο έντονη αν ληφθεί υπόψη ότι ο μέσος μισθός στην ΕΕ ανήλθε το 2024 στα 39.800 ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 5,2%. Δηλαδή, ο ευρωπαϊκός μέσος μισθός αυξήθηκε ταχύτερα από τον ελληνικό — διευρύνοντας την ήδη μεγάλη ψαλίδα.
Πού βρίσκονται οι πρωταθλητές των ευρωπαϊκών αποδοχών
Στο άλλο άκρο του φάσματος βρίσκονται οι οικονομίες με τους υψηλότερους μισθούς:
- Λουξεμβούργο: 83.000 ευρώ
- Δανία: 71.600 ευρώ
- Ιρλανδία: 61.100 ευρώ
Πρόκειται για χώρες με διαφορετικά παραγωγικά υποδείγματα, υψηλότερη προστιθέμενη αξία στην εργασία και συστήματα που συνδέουν μισθούς, παραγωγικότητα και θεσμικές εγγυήσεις. Η σύγκριση είναι άνισος αγώνας — κι αυτό είναι μέρος του προβλήματος.
Κατώτατοι μισθοί: Αύξηση, αλλά όχι ευθυγράμμιση
Σε επίπεδο κατώτατων μισθών, η εικόνα είναι ηπιότερα αρνητική, αλλά δείχνει παρόμοιες τάσεις. Σύμφωνα με το Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της Alpha Bank, οι εθνικοί κατώτατοι μισθοί αυξήθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ από τον Ιούλιο 2024 έως τον Ιούλιο 2025 — με μοναδική εξαίρεση την Κύπρο.
Σε πολλές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, οι αυξήσεις κυμάνθηκαν μεταξύ 10,2% και 15,5%. Στην Ελλάδα, η άνοδος ήταν 6,1%, χαμηλότερη αλλά σταθερή.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι μόνο οι αυξήσεις. Ο δείκτης Kaitz, που μετρά τη σχέση κατώτατου μισθού με τον μέσο ή διάμεσο μισθό, αυξήθηκε σε αρκετά κράτη-μέλη. Ωστόσο, μόλις λίγες χώρες φτάνουν τα επίπεδα που προβλέπει η Οδηγία της ΕΕ 2022/2041 (60% του διάμεσου ή 50% του μέσου μισθού).
Η Ελλάδα βρίσκεται στη μεσαία ζώνη: ναι, ο κατώτατος αυξήθηκε, αλλά η απόσταση από τον ευρωπαϊκό στόχο παραμένει.
Γιατί η Ελλάδα μένει πίσω: Μια πολυπαραγοντική εξήγηση
Οι λόγοι είναι γνωστοί αλλά συχνά παραμένουν αναπάντητοι:
- Χαμηλή παραγωγικότητα, που δεν επιτρέπει σημαντικές μισθολογικές αναπροσαρμογές.
- Επενδυτικό έλλειμμα, παρά την ανάκαμψη των τελευταίων ετών.
- Μεγάλο ποσοστό μικρών επιχειρήσεων με περιορισμένη δυνατότητα αύξησης αποδοχών.
- Αδύναμη διαπραγματευτική δύναμη εργαζομένων, λόγω επισφαλούς εργασίας και υψηλής μερικής απασχόλησης.
- Διαχρονική συρρίκνωση της μεσαίας τάξης.
Υπάρχουν, βέβαια, και διαφορετικές αναγνώσεις: ορισμένοι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι η άνοδος μισθών χωρίς παράλληλη άνοδο παραγωγικότητας μπορεί να απειλήσει την ανταγωνιστικότητα. Άλλοι αντιτείνουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ελπίζει σε ανάπτυξη όσο διατηρεί μισθούς που δεν επιτρέπουν αξιοπρεπή διαβίωση.
Η ευρωπαϊκή σύγκλιση που δεν έρχεται… ακόμη
Το κεντρικό πρόβλημα δεν είναι απλώς η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη. Είναι η αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να συγκλίνει ουσιαστικά με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, παρά τις περιόδους ανάπτυξης και τις βελτιώσεις στις μακροοικονομικές επιδόσεις.
Η στασιμότητα των αποδοχών δεν επηρεάζει μόνο το βιοτικό επίπεδο. Επηρεάζει την κατανάλωση, την εσωτερική αγορά, την κοινωνική συνοχή και τη δημο δημογραφική προοπτική — ειδικά σε μια χώρα που ήδη αντιμετωπίζει μαζική φυγή μορφωμένου προσωπικού.
Τι δείχνει η μεγάλη εικόνα
Τα στοιχεία της Eurostat λειτουργούν ως υπενθύμιση —και προειδοποίηση— ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο χαμηλή μισθολογική ζώνη της Ευρώπης, ενώ χώρες που κάποτε θεωρούσαμε «υστερούσες» έχουν πλέον ξεπεράσει την ελληνική πραγματικότητα.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η αύξηση των μισθών, αλλά η δημιουργία ενός παραγωγικού μοντέλου που θα επιτρέψει αποδοχές αντίστοιχες με τις πραγματικές ανάγκες και τις ευρωπαϊκές προσδοκίες. Χωρίς αυτή τη μετατόπιση, η χώρα θα συνεχίσει να καταγράφει ονομαστικές αυξήσεις που απλώς καλύπτουν την απόσταση… χωρίς να τη μειώνουν.
- Έρευνα κοινής γνώμης | Το αριστερό ημισφαίριο & η ανασύνθεση της Αριστεράς
- Η Ελλάδα στον «πάτο» των ευρωπαϊκών αποδοχών: Τι δείχνουν τα στοιχεία της Eurostat
- Χέρι-χέρι με την Ακροδεξιά το ΕΛΚ και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
- Επιδόμα 250 ευρώ για συνταξιούχους: «Κλείδωσε» η ημερομηνία – Ποιοι το δικαιούνται και πώς θα το λάβουν
- Η «Ώρα του Πρωθυπουργού»: Στο επίκεντρο ακρίβεια και ιδιωτικό χρέος – Ο Μητσοτάκης απαντά στον Ανδρουλάκη