NewsEdit Ένας άνδρας που βρισκόταν επί δύο δεκαετίες στον διάδρομο του θανάτου στην Οκλαχόμα, ο 46χρονος Τριμέιν Γουντ, γλίτωσε την εκτέλεση την τελευταία στιγμή, καθώς ο κυβερνήτης της Πολιτείας, Κέβιν Στιτ, αποφάσισε να μετατρέψει την ποινή του σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης.
Η εκτέλεση του Γουντ, προγραμματισμένη για το απόγευμα της Πέμπτης, ανεστάλη λίγες ώρες πριν από την προγραμματισμένη ώρα, ύστερα από την απόφαση του Ρεπουμπλικανού κυβερνήτη να υιοθετήσει τη σύσταση της Επιτροπής Απονομής Χάριτος της Οκλαχόμα. Η Επιτροπή είχε εισηγηθεί τη μετατροπή της ποινής του, κρίνοντας ότι δεν είχε τύχει δίκαιης νομικής εκπροσώπησης κατά τη διάρκεια της δίκης του.
Η υπόθεση που συγκλόνισε την Οκλαχόμα
Ο Τριμέιν Γουντ είχε καταδικαστεί σε θάνατο για τη δολοφονία του 19χρονου Ρόνι Γουίφ την Πρωτοχρονιά του 2002, μια υπόθεση που είχε συγκλονίσει τότε την κοινή γνώμη της Πολιτείας. Ο ίδιος αρνήθηκε σε όλη τη διάρκεια της κράτησής του οποιαδήποτε εμπλοκή, επιμένοντας στην αθωότητά του.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του, που είχε ομολογήσει ότι ήταν εκείνος που μαχαίρωσε το θύμα, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή, καθώς είχε καλύτερη νομική υπεράσπιση. Το 2019, ο αδελφός του Γουντ αυτοκτόνησε στη φυλακή, αφήνοντας πίσω του ερωτήματα για την ισονομία του δικαστικού συστήματος.
«Η απόφαση αυτή λαμβάνει υπόψη την ίδια ποινή που επιβλήθηκε στον αδελφό του και εγγυάται μια αυστηρή τιμωρία για έναν επικίνδυνο εγκληματία», ανέφερε ο κυβερνήτης Στιτ στην ανακοίνωσή του, προσθέτοντας ότι «σέβεται τη διαδικασία και τις εισηγήσεις της Επιτροπής».
Από το 2019, όταν ανέλαβε το αξίωμα, ο Στιτ είχε μετατρέψει σε ισόβια μόνο μία ακόμη θανατική καταδίκη – το 2021.
Η αμφιλεγόμενη πρακτική των εκτελέσεων
Η υπόθεση Γουντ έρχεται να αναδείξει εκ νέου τις αντιφάσεις και τα ηθικά διλήμματα γύρω από τη θανατική ποινή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τη σταδιακή απομάκρυνση πολλών Πολιτειών από τη θανατική καταδίκη, η Οκλαχόμα παραμένει από τις πλέον ενεργές στον αριθμό εκτελέσεων.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από τις αρχές του 2025 έχουν πραγματοποιηθεί 41 εκτελέσεις σε ολόκληρη τη χώρα: οι περισσότερες μέσω ενέσιμου διαλύματος, πέντε με εισπνοή αζώτου – μια μέθοδο που ειδικοί του ΟΗΕ χαρακτηρίζουν «μορφή βασανιστηρίου» – και δύο μέσω εκτελεστικού αποσπάσματος.
Παράλληλα, 23 Πολιτείες έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή, ενώ άλλες τρεις – Καλιφόρνια, Όρεγκον και Πενσιλβάνια – τηρούν μορατόριουμ στις εκτελέσεις, με αποφάσεις των κυβερνητών τους.
Εκτελέσεις σε Φλόριντα και Νότια Καρολίνα
Ενώ η Οκλαχόμα απέφυγε μια ακόμη εκτέλεση, δύο άλλες Πολιτείες προχωρούν τις επόμενες ώρες σε θανατώσεις καταδικασμένων.
Στη Φλόριντα, αναμένεται να εκτελεστεί ο Μπράιαν Τζένινγκς, 66 ετών, πρώην πεζοναύτης, καταδικασμένος για τον βιασμό και τον φόνο της 6χρονης Ρεμπέκα Κούνας το 1979 – μια υπόθεση που είχε προκαλέσει φρίκη στις ΗΠΑ πριν από τέσσερις δεκαετίες.
Στη Νότια Καρολίνα, ο Στίβεν Μπράιαντ, 44 ετών, θα εκτελεστεί δια πυροβολισμού για τη δολοφονία τριών ανδρών μέσα σε πέντε ημέρες, το 2004. Σύμφωνα με τις αρχές, μετά τον τελευταίο φόνο, ο Μπράιαντ έγραψε με το αίμα του θύματος τη φράση «Πιάστε με αν μπορείτε».
Μια κοινωνία βαθιά διχασμένη
Η απόφαση του κυβερνήτη Στιτ να μετατρέψει την ποινή του Γουντ θεωρείται εξαιρετικά σπάνια και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Οκλαχόμα, μια Πολιτεία με έντονη πολιτική και κοινωνική υποστήριξη στη θανατική ποινή. Οι οργανώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ωστόσο, μίλησαν για «μια σπάνια πράξη δικαιοσύνης» σε ένα σύστημα που εξακολουθεί να καταδικάζει σε θάνατο ανθρώπους χωρίς επαρκή υπεράσπιση.
Η Οκλαχόμα έχει μακρά και αμφιλεγόμενη ιστορία στη χρήση της θανατικής ποινής — ήταν μάλιστα η πρώτη Πολιτεία που εισήγαγε τη θανατηφόρα ένεση ως μέθοδο εκτέλεσης το 1977. Από τότε, έχει βρεθεί επανειλημμένα στο επίκεντρο κριτικής για λανθασμένες ή αποτυχημένες εκτελέσεις.
Η περίπτωση του Τριμέιν Γουντ δεν αλλάζει τη συνολική εικόνα, αλλά υπενθυμίζει ότι, ακόμη και στις Πολιτείες που παραμένουν πιστές στη θανατική ποινή, η συζήτηση για την αξία και τη δικαιοσύνη της δεν έχει ακόμη κλείσει.
Η σωτηρία του την τελευταία στιγμή, λίγες ώρες πριν από τη θανατηφόρα ένεση, προστίθεται στις σπάνιες περιπτώσεις όπου η πολιτική βούληση και η επιμονή των νομικών συμβούλων αποτρέπουν την οριστική απώλεια μιας ζωής – σε μια χώρα που εξακολουθεί να ζει με το φάντασμα της θανατικής ποινής.