NewsEdit Η νέα δημοσκόπηση της MRB για το OPEN αποτυπώνει ένα σκηνικό έντονης ρευστότητας στο πολιτικό τοπίο, με τη Νέα Δημοκρατία να διατηρεί την πρωτιά, αλλά σε σαφώς χαμηλότερα ποσοστά, και τις μικρότερες πολιτικές δυνάμεις να κερδίζουν έδαφος.
Στην πρόθεση ψήφου, η ΝΔ συγκεντρώνει 21,5%, το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί με 10,6%, η Ελληνική Λύση φτάνει το 9,3%, η Πλεύση Ελευθερίας 7,2% και το ΚΚΕ 6,6%. Η Φωνή Λογικής συγκεντρώνει 4%, ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις 3,3%, ενώ το Κίνημα Δημοκρατίας και το ΜέΡΑ25 βρίσκονται αντίστοιχα στο 2,2% και 2,1%. Η Νέα Αριστερά και η Νίκη κινούνται κάτω από το 2%, ενώ το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου αγγίζει το 23,2%, δείγμα της πολιτικής αβεβαιότητας που επικρατεί.
Στην αναγωγή επί των εγκύρων, η ΝΔ φτάνει το 28%, το ΠΑΣΟΚ το 13,8% και η Ελληνική Λύση το 12,1%, ενώ η Πλεύση Ελευθερίας με 9,4% και το ΚΚΕ με 8,6% δείχνουν να σταθεροποιούνται ως μεσαίες δυνάμεις του πολιτικού φάσματος. Το χαμηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ (4,3%) αποτυπώνει το βαθύ ρήγμα που έχει αφήσει η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και η αδυναμία του κόμματος να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά και πολιτικά.
Αρνητική εικόνα για τους κυβερνητικούς χειρισμούς
Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα ευρήματα που αφορούν την κυβερνητική διαχείριση κρίσιμων θεμάτων. Στην υπόθεση του Πάνου Ρούτσι, το 62,5% των πολιτών αξιολογεί αρνητικά ή μάλλον αρνητικά τους χειρισμούς της κυβέρνησης, ενώ ακόμα και ένας στους τρεις ψηφοφόρους της ΝΔ θεωρεί ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης ήταν λανθασμένη. Παράλληλα, το 49,9% εκφράζει αρνητική γνώμη και για τους χειρισμούς της Δικαιοσύνης, έναντι 42,3% που τους κρίνουν θετικά.
Η φθορά της κυβέρνησης φαίνεται να μην περιορίζεται μόνο στα συγκεκριμένα γεγονότα, αλλά να συνδέεται με μια γενικότερη δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς. Στη δίκη για την τραγωδία των Τεμπών, το 70% δηλώνει ότι δεν περιμένει να αποδοθεί δικαιοσύνη ούτε να τιμωρηθούν οι πραγματικά υπεύθυνοι, ενώ μόλις το 24,5% εκφράζει αισιοδοξία.
Οι αντιδράσεις για τον Άγνωστο Στρατιώτη
Η δημοσκόπηση καταγράφει επίσης τη στάση των πολιτών απέναντι στο αίτημα για τη διεξαγωγή διαμαρτυριών μπροστά στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει πολιτικές και κοινωνικές αντιπαραθέσεις. Έξι στους δέκα πολίτες (59%) δηλώνουν ότι «σίγουρα ή μάλλον» εγκρίνουν τέτοιου είδους διαμαρτυρίες, ενώ το 32,9% διαφωνεί. Το εύρημα δείχνει μια κοινωνία που, παρά την κόπωση, παραμένει ευαίσθητη στα ζητήματα ελευθερίας της έκφρασης και πολιτικής διαμαρτυρίας.
Τσίπρας, Σαμαράς και η σκιά των νέων κομμάτων
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλούν οι ερωτήσεις που αφορούν τα ενδεχόμενα νέα κόμματα με επικεφαλής πολιτικά πρόσωπα που έχουν αποχωρήσει από τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. Για την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από τη Βουλή, το 47,9% των ερωτηθέντων τη θεωρεί θετική, ενώ το 36,6% την κρίνει αρνητικά. Παρότι η προσωπική του δημοφιλία παραμένει σχετικά υψηλή, μόλις το 21,8% δηλώνει ότι θα ψήφιζε ένα νέο κόμμα με εκείνον επικεφαλής, ενώ το 73,4% απορρίπτει την ιδέα, ένδειξη ότι η κοινωνία αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό μια πιθανή επιστροφή του.
Αντίθετα, ο Αντώνης Σαμαράς καταγράφει μια μικρή δυναμική, με το 15,8% να δηλώνει ότι θα στήριζε ενδεχόμενο πολιτικό του εγχείρημα — μια αύξηση σε σχέση με προηγούμενες μετρήσεις. Η απήχηση αυτή δείχνει ότι ένα κομμάτι της συντηρητικής βάσης αναζητά πολιτική έκφραση έξω από το πλαίσιο της σημερινής ΝΔ.
Η περίπτωση Καρυστιανού: το πρόσωπο της ηθικής διαμαρτυρίας
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση της Μαρίας Καρυστιανού, μητέρας ενός εκ των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, που έχει αναδειχθεί σε σύμβολο ηθικής αντίστασης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η μισή κοινωνία (50%) δηλώνει ότι έχει ευνοϊκή άποψη για εκείνη, ενώ το 51,1% θεωρεί πως δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί με την πολιτική, αλλά να συνεχίσει τον αγώνα της αποκλειστικά για τα Τέμπη. Ωστόσο, ένα εντυπωσιακό 32,2% απαντά ότι «σίγουρα ή μάλλον» θα ψήφιζε ένα κόμμα με την Καρυστιανού επικεφαλής — ποσοστό που υπερβαίνει τις επιδόσεις πολλών υπαρχόντων κομμάτων.
Η δυναμική αυτή δεν συνιστά απαραίτητα πρόθεση πολιτικής ψήφου, αλλά εκφράζει το βαθύ κενό εκπροσώπησης και εμπιστοσύνης που διαπερνά την ελληνική κοινωνία. Η Καρυστιανού ενσαρκώνει για πολλούς πολίτες την ανάγκη μιας νέας, «καθαρής» φωνής απέναντι στο πολιτικό σύστημα, σε μια περίοδο όπου τα παραδοσιακά κόμματα δοκιμάζονται από φθορά και αποξένωση.
Μια κοινωνία κουρασμένη αλλά όχι αδιάφορη
Η δημοσκόπηση της MRB αποτυπώνει μια κοινωνία που παραμένει πολιτικά ενεργή, αλλά απογοητευμένη. Η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση συνυπάρχει με τη δυσπιστία προς την αντιπολίτευση, ενώ η άνοδος μικρότερων σχηματισμών και η θετική αποδοχή προσώπων εκτός πολιτικής σκηνής δείχνουν τη βαθιά αναζήτηση για εναλλακτικές μορφές εκπροσώπησης. Σε αυτό το περιβάλλον, το πολιτικό σύστημα καλείται να αποδείξει ότι μπορεί ακόμη να πείσει, να εμπνεύσει και να απαντήσει στις ανάγκες μιας κοινωνίας που ζητά δικαιοσύνη, διαφάνεια και αξιοπρέπεια.