Η κοινή παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Κώστα Καραμανλή στο Ωδείο Αθηνών, απέναντι από την ιστορική Ρηγίλλης, δεν ήταν απλώς μια εκδήλωση για την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ήταν ένα πολιτικό στιγμιότυπο με έντονους συμβολισμούς, μια σκηνή γεμάτη υπονοούμενα για την εσωτερική ισορροπία της Νέας Δημοκρατίας και τις σχέσεις των πρώην και νυν πρωθυπουργών της.
Το αμφιθέατρο «Ι. Δεσποτόπουλος» λειτούργησε ως «ουδέτερη ζώνη» ενός δύσκολου πολιτικού δυαδισμού. Η διάταξη των θέσεων και η γλώσσα του σώματος πρόδιδαν την ψυχρότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Κώστας Καραμανλής αντάλλαξαν μια διεκπεραιωτική χειραψία, υπό το βλέμμα φωτογράφων και πολιτικών αναλυτών που διέκριναν πίσω από τις κινήσεις τους μια προσεκτικά υπολογισμένη απόσταση — τόσο φυσική όσο και συμβολική.
Η απουσία που έκανε αίσθηση
Αν η συνάντηση Μητσοτάκη – Καραμανλή έκλεψε τα φώτα, η απουσία του Αντώνη Σαμαρά έριξε βαριά σκιά στην εκδήλωση. Ο πρώην πρωθυπουργός κράτησε αποστάσεις, επιλέγοντας τη σιωπή σε μια στιγμή όπου το όνομά του επανέρχεται στα πολιτικά σενάρια για τη δημιουργία νέου κόμματος. Ο νομικός του σύμβουλος, Δημήτρης Γιάννος, σχολίασε με νόημα στα κοινωνικά δίκτυα: «Κάποια πράγματα είναι πάνω και πέρα από την πολιτική».
Πεδίο συμβολισμών και πολιτικών ισορροπιών
Η παρουσία Μητσοτάκη στο Ωδείο Αθηνών επιχείρησε να στείλει μήνυμα θεσμικής συνέχειας και ενότητας, τη στιγμή που το κυβερνητικό στρατόπεδο δοκιμάζεται από φθορά, κοινωνική κόπωση και εσωκομματικές εντάσεις. Η εκδήλωση μετατράπηκε σε βαρόμετρο της πολιτικής θερμοκρασίας στη Νέα Δημοκρατία, σε μια περίοδο όπου ο Καραμανλής ετοιμάζεται να μιλήσει δημόσια για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που προκαλούν αναταράξεις — ειδικά μετά τις αιχμές Μητσοτάκη περί «μακαρίας ακινησίας» της περιόδου 2004-2009.
Οι πιέσεις που πυκνώνουν
Η οργή της κοινής γνώμης για την τραγωδία των Τεμπών και η αιφνιδιαστική παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από τη βουλευτική του έδρα δημιουργούν ένα ακόμη πιο φορτισμένο πολιτικό περιβάλλον. Στο φόντο αυτό, η συνάντηση των δύο πρώην πρωθυπουργών μοιάζει με πρόβα ενός επόμενου κεφαλαίου στις εσωκομματικές ισορροπίες της Κεντροδεξιάς.
Ο Μητσοτάκης για την τεχνολογική επανάσταση
Στο θεσμικό σκέλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επεσήμανε ότι το βιβλίο που παρουσιάστηκε «αντιμετωπίζει κρίσιμα ζητήματα γύρω από την τεχνολογική επανάσταση που αλλάζει τα πάντα στη ζωή μας». Υπογράμμισε τη στρατηγική της κυβέρνησης για την Τεχνητή Νοημοσύνη, ανακοινώνοντας ότι η Ελλάδα είναι μία από τις επτά χώρες της Ε.Ε. που επελέγησαν για τη δημιουργία AI Factories. Παράλληλα, έθεσε θέμα συνταγματικής αναθεώρησης, τονίζοντας ότι «δεν μπορεί να αγνοήσει τις συνέπειες της ΤΝ», και αναφέρθηκε στα deepfakes και στους κινδύνους εθισμού των παιδιών στην τεχνολογία.
Η ανθρωποκεντρική διάσταση
Ο Πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, επανέφερε τον διάλογο στις ανθρωπιστικές προεκτάσεις της τεχνολογίας, λέγοντας πως «η τεχνολογία πρέπει να είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου». Στην ίδια γραμμή κινήθηκαν οι τοποθετήσεις των ομιλητών, ανάμεσά τους ο καθηγητής Θεόδωρος Φορτσάκης και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, που επεσήμαναν την ανάγκη να προστατευθεί το Κράτος Δικαίου από τις νέες προκλήσεις της ψηφιακής εποχής.
Η επιστήμη ως γέφυρα και το παρασκήνιο ως σκιά
Η εκδήλωση, αφιερωμένη στον συλλογικό τόμο του Ευριπίδη Στυλιανίδη για την Τεχνητή Νοημοσύνη και το Κράτος Δικαίου, επιχείρησε να γεφυρώσει τον τεχνολογικό λόγο με τον πολιτικό. Ωστόσο, η ηλεκτρισμένη συνάντηση των δύο πρώην πρωθυπουργών και η ηχηρή απουσία του τρίτου μετέτρεψαν το Ωδείο Αθηνών σε σκηνή ενός προσεκτικά ενορχηστρωμένου, αλλά βαθιά πολιτικού επεισοδίου.
Η τεχνολογία μπορεί να ήταν το θέμα της ημέρας, όμως το πραγματικό επίκεντρο παρέμεινε η εξουσία — και η εύθραυστη ισορροπία της.