NewsEdit Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από το βουλευτικό του αξίωμα, ύστερα από δεκαέξι χρόνια παρουσίας στη Βουλή, δεν είχε μόνο πολιτικό και συμβολικό βάρος — έφερε και απτές συνέπειες στον κοινοβουλευτικό χάρτη. Τη θέση του στην Α΄ Πειραιά καταλαμβάνει, σύμφωνα με τη σειρά εκλογής, ο Θοδωρής Δρίτσας, πρώην υπουργός Ναυτιλίας και ιστορικό στέλεχος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Η επιλογή αυτή μοιάζει φυσική από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην πράξη οδηγεί σε νέα δεδομένα, καθώς ο Δρίτσας —σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις— προτίθεται να ανεξαρτητοποιηθεί και να ενταχθεί στη Νέα Αριστερά, το κόμμα που ίδρυσαν στελέχη του πρώην ΣΥΡΙΖΑ. Εφόσον αυτό επιβεβαιωθεί, η Νέα Αριστερά θα ενισχυθεί στους 12 βουλευτές και θα αναδειχθεί πέμπτη κοινοβουλευτική δύναμη, ξεπερνώντας το Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Αντίστοιχα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα περιοριστεί σε 25 έδρες.
Ο Θοδωρής Δρίτσας, ένας παλιός γνώριμος του ΣΥΡΙΖΑ
Η πολιτική διαδρομή του Θοδωρή Δρίτσα είναι ταυτισμένη με τη μαχητική Αριστερά του Πειραιά. Γεννημένος το 1947, υπήρξε για δεκαετίες ενεργό μέλος των κινημάτων της πόλης, δημοτικός σύμβουλος, και από το 2007 βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανήκει στη γενιά των στελεχών που συμμετείχαν στην ίδρυση του Συνασπισμού και συνέδεσαν το όνομά τους με τους κοινωνικούς αγώνες της μεταπολίτευσης.
Ως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, υπερασπίστηκε το δημόσιο χαρακτήρα του λιμανιού του Πειραιά και αντιτάχθηκε στις ιδιωτικοποιήσεις, ακόμη και όταν το κόμμα του είχε δεσμευθεί στις μνημονιακές υποχρεώσεις. Η πολιτική του διαδρομή είναι σταθερά προσανατολισμένη στην παραδοσιακή ριζοσπαστική Αριστερά, ενώ διατηρεί στενές σχέσεις με πολλούς από τους βουλευτές που σήμερα συγκροτούν τη Νέα Αριστερά.
Η αναμενόμενη μετακίνησή του προς το κόμμα του Τσακαλώτου θεωρείται από πολλούς σχεδόν φυσική εξέλιξη. Αν συμβεί, θα σηματοδοτήσει μια ακόμη αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα μια πολιτική ενίσχυση του νέου σχηματισμού που φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει την «παραδοσιακή» αριστερή πτέρυγα.
Το μήνυμα Τσίπρα και οι πολιτικοί κραδασμοί
Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα ήρθε ως κορύφωση μιας μακράς περιόδου αποστασιοποίησης από τα κομματικά δρώμενα. Ο πρώην πρωθυπουργός, που είχε αποχωρήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2023, εξήγησε ότι η απόφασή του είναι «πράξη συνείδησης» και ότι «δεν μπορεί να συμμετέχει τυπικά σε μια Βουλή δημοκρατικά απογυμνωμένη». Παράλληλα, διαχώρισε την πολιτική του αποχώρηση από την πολιτική του δράση, υπογραμμίζοντας: «Παραιτούμαι από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση».
Το μήνυμά του είχε χαρακτήρα αυτοκριτικής αλλά και επανεκκίνησης. Ο Τσίπρας έκανε λόγο για «επιστροφή στην κοινωνία», για ανάγκη υπέρβασης των κομματικών μηχανισμών και για ανασύνταξη της κοινωνικής πλειοψηφίας «που ασφυκτιά». Το πολιτικό του ύφος θύμισε περισσότερο τον ακτιβιστή των πρώτων χρόνων του ΣΥΡΙΖΑ παρά τον πρώην πρωθυπουργό που διαχειρίστηκε τις πιο κρίσιμες στιγμές της χώρας στη μνημονιακή περίοδο.
Ανασχηματισμός ισορροπιών στη Βουλή
Η είσοδος του Θοδωρή Δρίτσα στη Βουλή δημιουργεί νέες ισορροπίες στην αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήδη βρίσκεται σε φάση αναζήτησης πολιτικής ταυτότητας και νέου λόγου υπό τη νέα ηγεσία του, χάνει έναν ακόμη βουλευτή. Η Νέα Αριστερά, αντιθέτως, κερδίζει δυναμική και συμβολικό βάρος: η είσοδος ενός παλιού υπουργού του Τσίπρα στις τάξεις της ενισχύει το αφήγημά της ως του «γνήσιου συνεχιστή» του προ μνημονίων ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ.
Η μεταβολή, αν και αριθμητικά μικρή, είναι πολιτικά ηχηρή. Γιατί δείχνει ότι η διάσπαση στον χώρο της Αριστεράς δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Στελέχη και πρόσωπα με μακρά ιστορία στο κόμμα φαίνεται να αναζητούν νέες εκφράσεις ή να παραμένουν σε αναμονή, ενώ η κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανασυνταχθεί.
Το βάρος της παρακαταθήκης Τσίπρα
Ο Αλέξης Τσίπρας αποχωρεί από τη Βουλή αφήνοντας πίσω του ένα κενό που δεν είναι μόνο αριθμητικό. Για πολλούς ψηφοφόρους, εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς, ένα πολιτικό σύμβολο που συνδέεται με την ελπίδα της ανατροπής αλλά και με τις απογοητεύσεις της. Η αποχώρησή του, και ο τρόπος που την αιτιολόγησε, μοιάζει με μια σιωπηλή κριτική προς το σύστημα εξουσίας, αλλά και προς το ίδιο του το κόμμα.
Η Νέα Αριστερά επιχειρεί να αξιοποιήσει αυτό το κλίμα, προβάλλοντας την ανάγκη για μια «νέα ενότητα της αριστεράς» στη βάση των αξιών κοινωνικής δικαιοσύνης και διαφάνειας. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και τα στελέχη του προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν τη δυσαρέσκεια παλιών στελεχών και ψηφοφόρων που νιώθουν αποκομμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής. Η είσοδος του Δρίτσα μπορεί να προσδώσει κύρος και ιστορικό βάθος σε αυτό το εγχείρημα.
Μια Αριστερά σε αναζήτηση ταυτότητας
Η Αριστερά στην Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από διαδοχικές εκλογικές ήττες και διασπάσεις, προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, την ώρα που νέα σχήματα, όπως η Νέα Αριστερά, επιχειρούν να καλύψουν το κενό εκπροσώπησης. Η παραίτηση του Τσίπρα λειτουργεί ως καταλύτης, αναγκάζοντας όλο το φάσμα της Αριστεράς να επανατοποθετηθεί απέναντι στα κοινωνικά αιτήματα και τις ηθικές απαιτήσεις της εποχής.
- Anatropi / Η κατάληψη της Δικαιοσύνης από τον Κρέοντα και οι Ευμενίδες
- Η Γαλλία σε νέα πολιτική δίνη: Ο Λεκορνί παραιτείται μετά από μόλις 27 ημέρες
- Η έδρα Τσίπρα περνά στον Θοδωρή Δρίτσα
- Υπό στενή παρακολούθηση το “Πίρι Ρέις” – Διπλωματικός και στρατιωτικός συναγερμός στο Αιγαίο
- Ο Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Το μήνυμά του στους Έλληνες