Η Ρεπουμπλικανή βουλευτής από την Τζόρτζια, Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, δεν φημίζεται για τη διπλωματικότητά της. Πρόσφατα, μετά από προειδοποίηση του Λευκού Οίκου ότι η στήριξή της σε νομοσχέδιο για την αποδέσμευση των «φακέλων Έπσταϊν» θα θεωρηθεί «πολύ εχθρική πράξη», η ίδια αντέδρασε άμεσα. Όπως αφηγήθηκε σε συνέντευξή της, τηλεφώνησε σε κορυφαίο αξιωματούχο της Δυτικής Πτέρυγας και του υπενθύμισε: «Δεν με εκλέξατε εσείς. Δουλεύω για την περιφέρειά μου, όχι για εσάς».
Η σκληρή στάση της έναντι των πιέσεων που, όπως λέει, προέρχονται από το επιτελείο του Ντόναλντ Τραμπ, αποκαλύπτει μια νέα φάση στην πολιτική της πορεία: από πιστή ακόλουθος του πρώην προέδρου, σε ανεξάρτητη φωνή που δεν διστάζει να συγκρουστεί ακόμη και με τον άνθρωπο που για χρόνια αποκαλούσε «τον αγαπημένο μου πρόεδρο».
Από περιθωριακή σε υπολογίσιμη παρουσία
Η Γκριν εξελέγη το 2020, φέροντας μαζί της το στίγμα της υποστήριξης σε θεωρίες συνωμοσίας όπως το QAnon, καθώς και δηλώσεις που θεωρήθηκαν ρατσιστικές ή εμπρηστικές. Στα πρώτα της βήματα στο Κογκρέσο αντιμετωπίστηκε ως παρίας, ακόμη και από συναδέλφους της Ρεπουμπλικανούς. Ωστόσο, η στενή σχέση της με τον τότε πρόεδρο της Βουλής, Κέβιν Μακάρθι, της έδωσε επιρροή και περιόρισε τις ακραίες της εξάρσεις.
Σήμερα όμως οι ισορροπίες έχουν αλλάξει. Δεν εμφανίζεται πλέον ως «ομαδική παίκτρια» του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, αλλά ως αυτόνομη δύναμη με φωνή που δύσκολα αγνοείται. Ούτε ο σημερινός πρόεδρος της Βουλής, Μάικ Τζόνσον, τον οποίο προσπάθησε να απομακρύνει επειδή έφερε σε ψηφοφορία τη συνέχιση της βοήθειας στην Ουκρανία, ούτε ο ίδιος ο Τραμπ φαίνεται να την περιορίζουν.
Θέσεις που ξαφνιάζουν
Η Γκριν έχει τοποθετηθεί σε μια σειρά ζητημάτων με τρόπο που αιφνιδίασε ακόμη και παραδοσιακούς συμμάχους της. Υποστήριξε ανοιχτά την αποδέσμευση των εγγράφων γύρω από τον χρηματιστή και καταδικασμένο δράστη σεξουαλικών εγκλημάτων, Τζέφρι Έπσταϊν. Στο ζήτημα της Γάζας, υπήρξε η πρώτη Ρεπουμπλικανή που μίλησε για «γενοκτονία», κάτι που την έφερε σε αντίθεση με το κόμμα της αλλά και με τον Τραμπ. Επιπλέον, ασκεί δριμεία κριτική στην αμερικανική εμπλοκή στην Ουκρανία και στο Ιράν, ενώ αντιτάχθηκε και στην ταχεία επέκταση της τεχνητής νοημοσύνης χωρίς ισχυρούς κανόνες ασφαλείας.
Αυτές οι θέσεις, αν και προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, της κέρδισαν αναπάντεχο σεβασμό ακόμη και από προοδευτικούς κύκλους. Ο Δημοκρατικός βουλευτής Ρο Κάνα αναγνώρισε πως, παρά τις μεγάλες διαφορές, η Γκριν είναι πρόθυμη να συνεργαστεί σε πεδία κοινού ενδιαφέροντος, όπως οι φάκελοι Έπσταϊν.
Η αντιπαράθεση με το φιλοϊσραηλινό λόμπι
Η στάση της στο Μεσανατολικό είχε σημαντικές πολιτικές συνέπειες. Πρόσφατα, κατέθεσε τροπολογία για μείωση κατά 500 εκατ. δολαρίων στη στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ, η οποία καταψηφίστηκε συντριπτικά (422 κατά, 6 υπέρ). Το αποτέλεσμα την έθεσε στο στόχαστρο της AIPAC, της ισχυρής φιλοϊσραηλινής οργάνωσης, που εξετάζει το ενδεχόμενο να στηρίξει αντίπαλο υποψήφιο στις επόμενες εκλογές.
Η ίδια, ωστόσο, εμφανίζεται ατάραχη. Όπως υποστηρίζει, οι ψηφοφόροι στην περιφέρειά της —βαθύς Νότος, παραδοσιακά συντηρητικοί και θρησκευόμενοι— συμμερίζονται την άποψή της ότι οι εικόνες από τη Γάζα δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για τη φύση της σύγκρουσης.
Ανεξαρτησία και φιλοδοξίες
Η Γκριν επιμένει ότι η ανεξαρτησία της είναι το μεγαλύτερο πολιτικό της κεφάλαιο. Θυμίζει ότι κέρδισε τις εκλογές του 2020 χωρίς την αρχική στήριξη του Τραμπ, κάτι που θεωρεί ότι της δίνει ελευθερία κινήσεων. Σήμερα καταγγέλλει το «παλιό Ρεπουμπλικανικό κατεστημένο» που, κατά την άποψή της, προσπαθεί να την υπονομεύσει με «στημένες δημοσκοπήσεις» και επιθέσεις.
Ταυτόχρονα, η ρητορική της σε ζητήματα όπως το κόστος υγείας, η ακρίβεια και οι λογαριασμοί ενέργειας μοιάζει ολοένα και περισσότερο με εκείνη των Δημοκρατικών. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχει χάσει την ταυτότητά της ως «χριστιανή εθνικίστρια», όπως αυτοπροσδιορίζεται. Σημαίνει, όμως, ότι τοποθετείται με τρόπους που ξεπερνούν τις στενές γραμμές του κόμματός της.
Μια ασταθής αλλά υπολογίσιμη παρουσία
Η Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις, άλλοτε με εκρηκτικές δηλώσεις, άλλοτε με θέσεις που ανατρέπουν τις παραδοχές της ίδιας της παράταξής της. Από «αστείο» πρόσωπο των πρώτων της μηνών στο Κογκρέσο, έχει εξελιχθεί σε πολιτική φιγούρα που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Το αν αυτή η στρατηγική της ανεξαρτησίας θα της εξασφαλίσει μακροπρόθεσμη δύναμη ή θα την απομονώσει τελείως, μένει να φανεί. Το σίγουρο είναι ότι η Γκριν δεν σκοπεύει να χαμηλώσει τους τόνους — ούτε απέναντι στον Τραμπ, ούτε απέναντι στο ίδιο της το κόμμα.