Πάρις Ρούπος: «Δυστυχώς δεν είμαι Αλβανός. Αλλά αυτές τις μέρες θα προτιμούσα να είμαι οτιδήποτε, εκτός από Έλληνας»

Στις 15 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, ο stand-up κωμικός Πάρις Ρούπος παρουσίασε μια σειρά από σύντομα αυτοσχεδιαστικά αστεία («one liners»), με αιχμές για την ελληνική σημαία, τη σφαγή του Μελιγαλά, τους ναζί αλλά και τη δολοφονία του Αμερικανού ακροδεξιού σχολιαστή Τσάρλι Κερκ.

Οι αναφορές στη σημαία και στον Μελιγαλά αποτέλεσαν την αφορμή για μια συντονισμένη αντίδραση από ακροδεξιούς λογαριασμούς στα social media, που κατέληξε σε εκστρατεία ζητώντας την απόλυσή του από την Pizza Fan, με την οποία συνεργαζόταν στον τομέα της επικοινωνίας.

Η καμπάνια πίεσης και η απόλυση

Το κύμα αντιδράσεων δεν έμεινε μόνο στο διαδίκτυο. Χιλιάδες χρήστες προχώρησαν σε αναρτήσεις, απειλές για μποϊκοτάζ και μαζικές κλήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας. Η πίεση έφερε αποτέλεσμα: η Pizza Fan ανακοίνωσε την απομάκρυνση του Ρούπου, χαρακτηρίζοντας «μεγάλη απρέπεια» τη χρήση εθνικών συμβόλων και ιστορικών γεγονότων «με ανάρμοστο τρόπο» σε προσωπικές παραστάσεις κωμωδίας.

Ο πόλεμος στα social media

Η υπόθεση πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις όταν κάποιοι χρήστες άρχισαν να ισχυρίζονται πως ο Ρούπος είναι αλβανικής καταγωγής, συνδέοντας ρατσιστικά την εθνικότητά του με τα σχόλια του στη σκηνή. Ο ίδιος απάντησε μέσω του X: «Δυστυχώς δεν είμαι Αλβανός. Αλλά δεν έχει καμία σημασία όπως και να ’χει, γιατί αυτές τις μέρες θα προτιμούσα να είμαι οτιδήποτε, εκτός από Έλληνας». Παρά την τοποθέτησή του, οι επιθέσεις στα social media συνεχίζονται, με τον κωμικό να βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πολωμένης αντιπαράθεσης.

Το ερώτημα της ελευθερίας του λόγου

Η υπόθεση ανοίγει για ακόμη μία φορά τη συζήτηση γύρω από τα όρια του χιούμορ, την ελευθερία της έκφρασης και την επιρροή των social media στις επιχειρηματικές αποφάσεις. Εταιρείες όπως η Pizza Fan διατηρούν το δικαίωμα να χαράσσουν την επικοινωνιακή τους στρατηγική. Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο μια ατάκα σε μια καλλιτεχνική παράσταση μπορεί να συνδεθεί με την εμπορική εικόνα μιας πιτσαρίας. Σε μια εποχή όπου η «κουλτούρα της ακύρωσης» κυριαρχεί, το όριο ανάμεσα στην καλλιτεχνική ελευθερία και τη δημόσια κατακραυγή μοιάζει όλο και πιο θολό.

• Ο Αλέξης Τσίπρας στη Σορβόννη με ομιλία για την Ευρώπη
• Πάρις Ρούπος: «Δυστυχώς δεν είμαι Αλβανός. Αλλά αυτές τις μέρες θα προτιμούσα να είμαι οτιδήποτε, εκτός από Έλληνας»
• Φιντάν: Συμφωνία Ερντογάν – Τραμπ για την άρση των εμποδίων στις σχέσεις Άγκυρας – Ουάσιγκτον
• Μυστήριο με το «παγωμένο» ζεύγος Τραμπ: Τι συμβαίνει με τις φωτογραφίες ηγετών στο Λευκό Οίκο;
• Q Train: Μητέρα και Κόρες