Ο Ευάγγελος Βενιζέλος επανέφερε με μια αιχμηρή ανάρτηση τον αρχαίο τραγικό λόγο στον δημόσιο διάλογο, σχολιάζοντας την υπόθεση του Πάνου Ρούτσι.
Ο τελευταίος βρίσκεται σε απεργία πείνας, ζητώντας την εκταφή του παιδιού του, γεγονός που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και συζητήσεις για τα όρια του νόμου.
Ο κ. Βενιζέλος, γνωστός για τις συχνές του αναφορές στην κλασική γραμματεία, επικαλέστηκε την τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη», αφήνοντας σαφείς αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το αίτημα της οικογένειας Ρούτσι. «Όποιοι παριστάνουν τον Κρέοντα ως προς την (εκ) ταφή των νεκρών, ας σκεφτούν το ταχύτερο ότι όλα τελούνται στο πλαίσιο μιας τραγωδίας η οποία δεν τελειώνει αν δεν επέλθει κάθαρση», τόνισε χαρακτηριστικά.
Η απεργία πείνας και το αίτημα εκταφής
Η υπόθεση αφορά τον Πάνο Ρούτσι, που έχει ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο να αναγκάσει τις αρχές να ικανοποιήσουν το αίτημά του για την εκταφή και τον επαναπατρισμό του παιδιού του. Η διεκδίκηση αυτή, πέρα από τη νομική της διάσταση, έχει προσλάβει έντονο συμβολικό φορτίο, καθώς συνδέεται με το δικαίωμα της οικογένειας να αποχαιρετήσει με τους δικούς της όρους έναν νεκρό.
Το ζήτημα έχει προκαλέσει αντιπαραθέσεις, όχι μόνο στο επίπεδο της εφαρμογής του νόμου, αλλά και σε αυτό της ανθρωπιστικής διάστασης. Ο ίδιος ο Ρούτσι δηλώνει αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τέλους, θεωρώντας ότι η στάση των αρχών συνιστά προσβολή στη μνήμη του παιδιού του.
Η τραγωδία του Σοφοκλή ως πολιτικό σχόλιο
Με την αναφορά του στην «Αντιγόνη», ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιχειρεί να εντάξει την τρέχουσα διαμάχη σε ένα ευρύτερο ιστορικό και φιλοσοφικό πλαίσιο. Στο έργο του Σοφοκλή, η Αντιγόνη αντιστέκεται στον νόμο του βασιλιά Κρέοντα, διεκδικώντας το δικαίωμα να θάψει τον αδελφό της, υποστηρίζοντας ότι ηθικοί και θεϊκοί νόμοι υπερισχύουν των ανθρώπινων διατάξεων.
Η παραλληλία με την περίπτωση Ρούτσι είναι προφανής: ο πατέρας ζητά να αποχαιρετήσει το παιδί του, ενώ το κράτος εμφανίζεται να λειτουργεί με τρόπο που, σύμφωνα με τον Βενιζέλο, παραπέμπει στη σκληρότητα και την αδιαλλαξία του Κρέοντα. Η παρέμβαση αυτή, αν και σύντομη, φέρει το βάρος μιας διαχρονικής συζήτησης: πότε ο νόμος γίνεται απάνθρωπος και πώς η κοινωνία οφείλει να αναζητά την «κάθαρση» που επιτάσσει η τραγωδία.
Πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις
Η τοποθέτηση Βενιζέλου έρχεται να προσθέσει ένα επιπλέον βάρος στο δημόσιο διάλογο γύρω από την υπόθεση, καθώς δεν πρόκειται απλώς για μια προσωπική μάχη ενός πατέρα, αλλά για ένα ζήτημα που αγγίζει τις ευαίσθητες ισορροπίες ανάμεσα στο κράτος δικαίου, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τις κοινωνικές αξίες.
Η αντίδραση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ φέρνει ξανά στο προσκήνιο την πολιτική διάσταση τέτοιων υποθέσεων, δείχνοντας ότι συχνά τα νομικά πλαίσια δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν το βάθος της ανθρώπινης τραγωδίας. Ο παραλληλισμός με την «Αντιγόνη» υπενθυμίζει ότι το δράμα της απώλειας και το δικαίωμα της ταφής εξακολουθούν να αποτελούν θεμελιώδη σημεία αναφοράς για κάθε κοινωνία που επιδιώκει να παραμένει ανθρώπινη.
- Η «Αντιγόνη» στον δημόσιο λόγο: Παρέμβαση Βενιζέλου για την υπόθεση Ρούτσι
- Μητσοτάκης στον ΟΗΕ: «Η Ελλάδα πυλώνας σταθερότητας σε έναν κόσμο που αλλάζει»
- Maple, Zayu και Clutch: Οι μασκότ που δίνουν χρώμα στο Μουντιάλ 2026
- «Προχωράμε — πρέπει να τελειώσουμε τη δουλειά»: Ο Νετανιάχου στην 80ή ΓΣ του ΟΗΕ υπό βροχή διαμαρτυριών και αποχωρήσεων
- Η ατυχής δήλωση Καράογλου για τους «νεκρούς μάρτυρες» του ΟΠΕΚΕΠΕ: «Πέθαναν από το άγχος τους»