NewsEdit Ο καθηγητής Σωτήρης Ρούσσος, σχολιάζοντας με ανάρτησή του, τη φετινή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, υπογραμμίζει ότι σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, η σύνοδος αυτή εξελίσσεται σε κομβικό γεγονός που αντανακλά τις βαθιές γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Από την ομιλία του Αμερικανού προέδρου, που ανέδειξε την κρίση του ίδιου του αμερικανικού πολιτικού συστήματος και της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ, μέχρι την ιστορική αναγνώριση της Παλαιστίνης από μεγάλες δυτικές χώρες και την ακύρωση της συνάντησης Μητσοτάκη–Ερντογάν, ο Ρούσσος βλέπει σημάδια μιας εποχής όπου η Δύση, η Μέση Ανατολή και η Ανατολική Μεσόγειος εισέρχονται σε νέα φάση ρευστότητας και αναδιατάξεων.
Ολόκληρη η ανάρτηση:
«Συνήθως οι Γενικές Συνελεύσεις του ΟΗΕ κάθε Σεπτέμβρη-Οκτώβρη ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για συναντήσεις μεταξύ ηγετών και γενικότερα για δημόσιες σχέσεις των κρατών. Αλλά δεν έβγαζαν ειδήσεις και λίγο απασχολούσαν τα πρωτοσέλιδα του παγκόσμιου Τύπου.
Αυτή η ΓΣ είναι ΤΟ γεγονός. Είναι φανερό ότι ο κόσμος αλλάζει ραγδαία. Τι έχουμε λοιπόν
Πρώτον, μια ομιλία του προέδρου της υπερδύναμης που από πλευράς ύφους και επιχειρημάτων ήταν κάτι ανάμεσα σε πολύ μέτριο τηλεκήρυκα, παρουσιαστή trash tv και καφενοβιου του Μιζούρι. Δεν είναι όμως για γέλια. Η βαρβαρότητα της ομιλίας αντανακλά μια διπλή κρίση: την κρίση του αμερικανικού πολιτικού συστήματος και την κρίση της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεμονίας. Όσο αυτή η κρίση θα βαθαίνει τόσο πιο βάρβαρη θα γίνεται η συμπεριφορά της υπερδύναμης. Η πτώση των αυτοκρατοριών παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο από αυτόν που αναμένουμε, κάνει πολύ θόρυβο και είναι καταστρεπτική στην κάθοδο .
Δεύτερον, η αναγνώριση της Παλαιστίνης από τα περισσότερα κράτη που αποτελούν τον πυρήνα της Δύσης (ιδίως η Βρετανία, ο Καναδάς και η Αυστραλία) σε διάσταση με τις ΗΠΑ έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για τους διεθνείς συσχετισμούς. Προφανώς είναι μια πολύ θετική κίνηση για τη στήριξη των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού. Η πιο μεγάλη όμως σημασία βρίσκεται στην απόφαση αυτών των δυτικών χωρών να αυτονομηθούν από το αμερικανικό πολιτικό μονοπώλιο στην Δυτική Ασία και ίσως να αποκαταστήσουν μια νέα σχέση με τον παγκόσμιο Νότο.
Τρίτον, στα δικά μας, η ακύρωση ουσιαστικά της συνάντησης Μητσοτάκη- Ερντογάν από την τουρκική πλευρά ήρθε να αποδείξει και σε διπλωματικό επίπεδο την διαφορά ισχύος μεταξύ των δύο κρατών. Μια συνάντηση δεν ακυρώνεται από αυτόν που την έχει ζητήσει και που την θεωρεί σημαντική. Ο Ερντογάν δεν τη θεώρησε σημαντική γιατί δεν είχε να πάρει κάτι από αυτήν. Έχει επιβάλλει στην Αθήνα τη θέση “κανένα project στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς τουρκική έγκριση”. Έχει εξασφαλίσει την συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα και η σχέση του με τον Τραμπ είναι μάλλον θετική αν όχι θερμή. Οπότε αφού δεν πέθαινε για κοινωνική συναναστροφή με τον Έλληνα πρωθυπουργό και δεν έβγαινε το πρόγραμμα την έγραψε στο… χιόνι.»
- Εκ δεξιών του Τραμπ ο Ερντογάν
- Σωτήρης Ρούσσος: Ανατροπές και ρευστότητα στη διεθνή σκηνή
- Η Milliyet για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις: «Η ελληνική αρρώστια υποτροπιάζει»
- Φλωρίδης για το αίτημα εκταφής των νεκρών των Τεμπών: «Έχουμε ξυλόλιο 2»
- Global Sumud Flotilla: Το χτύπησαν στα ανοιχτά της Γαύδου εντός της ελληνικής SAR