Η παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ Δαμιανού δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν αναμενόμενη εδώ και μήνες, καθώς η ιστορική Μονή Σινά βρισκόταν σε βαθιά κρίση. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι γιατί παραιτήθηκε, αλλά γιατί καθυστέρησε τόσο, αφήνοντας την κατάσταση να κλιμακωθεί. Η αδελφότητα βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με δικαστικές απειλές, εσωτερικές εντάσεις και αμφισβήτηση της αυτονομίας της, την ώρα που στις 14 Σεπτεμβρίου οι μοναχοί καλούνται να εκλέξουν τον διάδοχό του.
Ένας ηγέτης που άργησε να αποχωρήσει
Ο Δαμιανός, στα 94 του, αποχωρεί μετά από 52 χρόνια στην ηγεσία της Μονής, δηλώνοντας συγκινημένος και εξαντλημένος. Ωστόσο, η μακροχρόνια παραμονή του στον θρόνο, η αδυναμία να προετοιμάσει τη διάδοχη κατάσταση και οι συγκρούσεις που ξέσπασαν στο εσωτερικό της Μονής, έχουν αφήσει πίσω τους ένα εκρηκτικό τοπίο. Στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του μιλά για «φουρτούνες και μπόρες» που αντιμετώπισε, αλλά και για φόβο για το μέλλον του μοναστηριού.
Δικαστικές δαγκάνες και πολιτική αδιαφορία
Η Μονή Σινά δεν απειλείται μόνο από εσωτερικές αντιπαραθέσεις. Ο Δαμιανός καταγγέλλει ανοιχτά τον κίνδυνο δικαστικής δήμευσης και κατάσχεσης της περιουσίας της, την ώρα που η ίδια παραμένει νομικά ανύπαρκτη στην Αίγυπτο. Οι μοναχοί ζουν με επισφαλείς άδειες παραμονής, ενώ η Εκκλησία παλεύει για να κατοχυρώσει την ιστορική της συνέχεια σε μια χώρα όπου η πολιτική στήριξη είναι περιορισμένη. Οι καταγγελίες αυτές δεν είναι νέες, αλλά τώρα φαντάζουν πιο απειλητικές από ποτέ.
Ορθόδοξη ενότητα ή διάλυση;
Ο Δαμιανός μιλά για «μείζονες ενδοορθόδοξες απειλές» κατά της Μονής, αφήνοντας αιχμές για εκκλησιαστικές δυνάμεις που αμφισβητούν την αυτονομία της. Η στήριξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, την Ελλάδα και την Κύπρο είναι δεδομένη, αλλά ίσως όχι αρκετή. Το μέλλον της Μονής θα κριθεί από τη δυνατότητά της να σταθεί ενωμένη απέναντι σε εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς.
Ένα μοναστήρι-σύμβολο σε υπαρξιακή κρίση
Η Μονή Σινά, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και πνευματικός φάρος της Ορθοδοξίας, περνά μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της. Η παραίτηση Δαμιανού δεν αποτελεί κάθαρση, αλλά υπενθύμιση ότι οι εκκρεμότητες που άφησε πίσω του μπορούν να γίνουν θανάσιμες παγίδες. Η επόμενη ηγεσία θα βρεθεί απέναντι σε ένα βαρύ φορτίο: να διασώσει όχι μόνο το μοναστήρι, αλλά και την ιστορική του ταυτότητα.