To βίντεο που κάνει τις τελευταίες ώρες, ανήμερα της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους, σοκάρει και είναι βέβαιο ότι θα στοιχειώνει του Αμερικάνους, σε όποια παράταξη κι αν ανήκουν για χρόνια. Ο Τσάρλι Κερκ, ο ακροδεξιός ινφλουένσερ, ο άνθρωπος που τροφοδοτούσε το μίσος και τη δηλητηρίαση συνειδήσεων εκατομμυρίων, σωριάζεται νεκρός από μια σφαίρα στον λαιμό, μπροστά σε φοιτητές. Σοκαριστικό; Ναι. Απαράδεκτο; Όχι για όλους δυστυχώς. Κάποιοι ορκίζονται εκδίκηση, κάποιοι αμετροεπείς πανηγυρίζουν. Γι’ αυτό και πάνω απ’ όλα, είναι μια πολιτική βόμβα που αργά ή γρήγορα θα εκραγεί σε όλη την Αμερική.
Του Ανατρεπτικού
Δεν με νοιάζει αν ήταν φασίστας – ήταν. Δεν με νοιάζει αν οι ιδέες του ήταν σκοτεινές και επικίνδυνες – που ήταν. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους φασίστες για να πλασάρουν την αφήγηση «οι κακοί προοδευτικοί δολοφονούν γιατί δεν αντέχουν τη γνώμη μας». Και οι ηλίθιοι που πανηγυρίζουν θα γίνουν τα πιόνια τους. Κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος από έναν θάνατο, και ιδιαίτερα όχι όταν η βία αναπαράγεται σαν ιογενής λοιμός.
Ο ίδιος ο μακαρίτης Κερκ είχε πει ότι «αξίζει το κόστος κάποιων θανάτων από πυροβόλα όπλα κάθε χρόνο», προκειμένου να διατηρηθεί η Δεύτερη Τροπολογία. Έπεσε θύμα της ίδιας κουλτούρας που υπερασπιζόταν. Τώρα, όμως, ο θάνατός του δεν είναι μία τραγική ειρωνεία της μοίρας – είναι καμπανάκι συναγερμού. Η Αμερική δεν είναι απλώς διχασμένη. Είναι μία τεράστια βόμβα, έτοιμη να μετατραπεί σε μια κοινωνία όπου η βία γίνεται καθημερινότητα και το μίσος εργαλείο πολιτικής και στο τέλος να εκραγεί σαν καζάνι που βράζει.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα δεν είναι πρωτοφανές – η Αμερική είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ίσως ιστορικό πολιτικών δολοφονιών στη σύγχρονη ιστορία και βέβαια η χώρα της ανεξέλεγκτης οπλοκατοχής. Το νέο στοιχείο είναι η ταχύτητα με την οποία η κοινωνία εκτροχιάζεται. Το καθεστώς Τραμπ, οι ακροδεξιοί υποστηρικτές του και οι πολιτικοί που τρέφονται από το μίσος σχεδιάζουν ήδη το επόμενο επεισόδιο: καταστολή κάθε αντίθετης φωνής, επιβολή τρόμου, θεσμική κατάλυση δημοκρατικών δικαιωμάτων. Και οι πανηγυρισμοί για τον θάνατο ενός φασίστα; Είναι απλώς καύσιμη ύλη για την προπαγάνδα τους.
Η Αμερική ζει σε μια εποχή όπου η ακραία ρητορική και η πολιτική βία είναι πλέον τρόπος ζωής, όπου η κοινωνική διαίρεση είναι βαθύτερη από ποτέ, όπου οι ανισότητες και η εξαθλίωση μεγάλων στρωμάτων της κοινωνία και ο εξωφρενικός πλουτισμός του 1% οδηγούν στην ακροδεξιά ριζοσπαστικοποίηση. Κάθε σφαίρα, κάθε εκτέλεση, κάθε δημόσιο σοκ μεγεθύνει τα άκρα, σπρώχνει περισσότερους ανθρώπους στον δρόμο του μίσους, και ταυτόχρονα καλύπτει την αποτυχία της οικονομίας και των θεσμών.
Ας το ξεκαθαρίσουμε: κανένας φασίστας λιγότερος δεν είναι νίκη. Νίκη θα είναι να εξαφανιστούν οι αιτίες που γεννούν τον Φασισμό. Κανένας θάνατος δεν σταματά το μίσος. Αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι χειρότερο: η βία θα γίνει μέσο πολιτικής, οι κοινωνίες θα φοβούνται, και η Αμερική θα μοιάζει με καζάνι που βράζει – μόνο που τώρα η έκρηξη δεν θα μείνει στα σύνορά της.
Η χώρα που γέννησε την ιδέα της ελευθερίας βυθίζεται σε ζόφο, τον αυταρχισμό και το φόβο. Οι θεσμοί καταρρέουν, οι ηγέτες της εκβιάζουν, οι κοινωνικές ανισότητες εκτοξεύονται. Ο θάνατος του Τσάρλι Κερκ είναι μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου που απειλεί να καταπιεί ό,τι είχε απομείνει από δημοκρατία, λογική και ανθρωπιά.
Και εμείς; Κοιτάμε. Σοκαριζόμαστε. Πανηγυρίζουμε. Και δεν καταλαβαίνουμε ότι το επόμενο θύμα μπορεί να είμαστε εμείς που εισνέουμε τα δηλητηριώδη αέρια..