Λίγες ώρες μετά την παραίτηση του Φρανσουά Μπαϊρού, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν διόρισε τον Σεμπαστιάν Λεκορνί νέο πρωθυπουργό, όπως ανακοίνωσε το Ελιζέ.
Από το Υπουργείο Άμυνας στην πρωθυπουργία
Ο Λεκορνί, που κατείχε τη θέση του υπουργού Άμυνας από το 2022, αναλαμβάνει τα ηνία της κυβέρνησης σε μια περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας.
Πέμπτος πρωθυπουργός επί Μακρόν
Πρόκειται για τον πέμπτο πρωθυπουργό που διορίζει ο Μακρόν μετά την επανεκλογή του, γεγονός που υπογραμμίζει τη ρευστότητα και τις προκλήσεις της γαλλικής πολιτικής σκηνής.
Ο Σεμπαστιάν Λεκορνί, 39 ετών, είναι ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας, αποτελώντας την επιλογή του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για να βγάλει τη χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο. Με καταγωγή από τη Νορμανδία, ο Λεκορνί ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία σε νεαρή ηλικία, μόλις στα 19, ως ο νεότερος κοινοβουλευτικός βοηθός. Αρχικά εντάχθηκε στους συντηρητικούς «Ρεπουμπλικάνους», αλλά με τη δυναμική άνοδο του Μακρόν και το κίνημα Renaissance βρήκε την ευκαιρία να αναδειχθεί και να παραμείνει αδιάλειπτα στη γαλλική κυβέρνηση από το 2017, γεγονός που τον κατατάσσει ως έναν από τους πιο ανθεκτικούς πολιτικούς της εποχής και πιστό συνεργάτη του προέδρου.
Ο Λεκορνί χαρακτηρίζεται ως «πολιτικός επιζών» λόγω της ικανότητάς του να ισορροπεί ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές συγκυρίες και να διατηρεί την εμπιστοσύνη του Μακρόν παρά τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές ανακατατάξεις. Παράλληλα διατηρεί τοπικό ρόλο ως περιφερειακός σύμβουλος στη Νορμανδία, δείχνοντας σεβασμό προς τον τόπο καταγωγής και σύνδεση με την καθημερινότητα των πολιτών.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπουργός Άμυνας, ο Λεκορνί διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στην αναβάθμιση της γαλλικής στρατιωτικής ισχύος, προωθώντας το 2023 έναν φιλόδοξο νόμο στρατιωτικού σχεδιασμού που προβλέπει επενδύσεις 413 δισ. ευρώ για την άμυνα έως το 2030. Αυτό τον έχει καταστήσει κεντρικό παράγοντα στον γαλλικό επανεξοπλισμό, ενώ η συνεργασία του με τον Γερμανό υπουργό Άμυνας Μπόρις Πιστόριους αποτυπώνει την προσπάθεια δημιουργίας ισχυρού γαλλογερμανικού άξονα στην ευρωπαϊκή πολιτική.
Παρά την πολυδιάστατη δραστηριότητά του, ο Λεκορνί διατηρεί χαμηλό προφίλ, προτιμώντας να αποφεύγει τις δημόσιες προσωπικές αποκαλύψεις. Πολιτικά θεωρείται πολυσύνθετος και ευέλικτος, με ικανότητα να συνομιλεί και με αντιπάλους πολιτικών ιδεολογιών, ακόμα και με την ακροδεξιά, διατηρώντας σημαντικό πολιτικό εκτόπισμα πέρα από τον στενό κύκλο των Μακρονιστών.
Εκφράζει ένθερμη υποστήριξη στη γαλλική κυριαρχία και έχει επιφυλάξεις για ορισμένα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στα δημόσια σχόλιά του αναφέρεται συχνά στις αξίες της Πέμπτης Δημοκρατίας και στους ιδρυτικούς πολιτικούς της Γαλλίας όπως ο Σαρλ ντε Γκωλ.
Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Λεκορνί σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη γαλλική πολιτική, με έναν επικοινωνιακά διακριτικό αλλά πολιτικά ισχυρό και πεπειραμένο τεχνοκράτη να αναλαμβάνει τη διαχείριση της κυβέρνησης, με σημαντικές προκλήσεις και υψηλές προσδοκίες στο εσωτερικό και το εξωτερικό.