Ο Ντάνιελ Τζάκσον ανακάλυψε ότι η δασική αυτή περοχή ήταν στα αζήτητα, λόγω μιας συνεχιζόμενης συνοριακής διαμάχης μεταξύ Κροατίας και Σερβίας. Ονόμασε την περιοχή Βέρντις, σχεδίασε τη σημαία της, έγραψε τους νόμους της και αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος.
Έτσι, γεννήθηκε η «Ελεύθερη Δημοκρατία του Βέρντις», η οποία ανακηρύχθηκε επίσημα ανεξάρτητη από τον Ντάνιελ Τζάκσον στις 30 Μαΐου 2019.
Ένα όνειρο που ξεκίνησε στα 14
Ενώ οι περισσότεροι νέοι ονειρεύονται καριέρα, σπίτι και ταξίδια, ο Ντάνιελ Τζάκσον από την Αυστραλία είχε ένα ασυνήθιστο όραμα. Σε ηλικία μόλις 14 ετών άρχισε να σχεδιάζει τη δημιουργία μιας δικής του χώρας. Για τον ίδιο, επρόκειτο για ένα πείραμα και μία περιπέτεια που ξεκίνησε με απλές συζητήσεις και ιδέες μεταξύ φίλων. Ωστόσο, αυτή η εφηβική φαντασία μετατράπηκε σε μία φιλόδοξη πρωτοβουλία που θα άλλαζε τη ζωή του.
Η ευκαιρία στις όχθες του Δούναβη
Πέντε χρόνια αργότερα, το 2019, ο Τζάκσον εντόπισε μια μικρή δασική περιοχή στη “τσέπη τρία” — ένα κομμάτι γης περίπου μισού τετραγωνικού χιλιομέτρου, στα σύνορα μεταξύ Κροατίας και Σερβίας. Η περιοχή αυτή είχε πέσει σε αδράνεια εξαιτίας μιας χρόνιας συνοριακής διαμάχης, με καμία από τις δύο χώρες να μην την διεκδικεί επίσημα. Ο τόπος έγινε το πεδίο δράσης του νεαρού ιδρυτή, που της έδωσε το όνομα «Βέρντις».
Η ίδρυση της «Ελεύθερης Δημοκρατίας του Βέρντις»
Η επίσημη ανακήρυξη ανεξαρτησίας συνέβη στις 30 Μαΐου 2019, όταν ο Τζάκσον, που αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος, παρουσίασε τη σημαία της μικροχώρας, τη βασική της νομοθεσία και θεσμοθέτησε τα πρώτα θεσμικά όργανα. Η Ελεύθερη Δημοκρατία του Βέρντις έγινε έτσι ένα από τα νεότερα μικροκράτη στον κόσμο, με μια τριγλωσσική κοινότητα και ένα δικό της νόμισμα: το ευρώ.
Η κοινότητα του Βέρντις: από 400 πολίτες μέχρι… 15.000 αιτήσεις
Παρά το μικρό της μέγεθος, η χώρα συγκέντρωσε 400 επίσημους πολίτες από όλο τον κόσμο, με πάνω από 15.000 να έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να γίνουν μέλη. Οι πιστοποιημένοι πολίτες λαμβάνουν διαβατήριο, που όμως δεν ισχύει για ταξίδια σε άλλες χώρες πέραν της μικροχώρας. Η γλώσσα που επικρατεί είναι τα αγγλικά, τα κροατικά και τα σερβικά, ενώ μοναδικός δρόμος πρόσβασης στο Βέρντις είναι μέσω ποταμόπλοιου από το Όσιγιεκ της Κροατίας, γεγονός που καθιστά τη χώρα σχετικά απομονωμένη.
Διοίκηση και όραμα: Το αίτημα για ειδικούς πολίτες
Η διακυβέρνηση του Βέρντις περιλαμβάνει αυστηρά κριτήρια για νέα μέλη, με προτεραιότητα σε άτομα με ιατρική, αστυνομική ή νομική εμπειρία — απαραίτητους τομείς για την ανάπτυξη και λειτουργία ενός κράτους, ακόμα και αν ο πληθυσμός είναι μικρός. Ο Ντάνιελ Τζάκσον είναι σαφής ότι δεν επιδιώκει την εξουσία για τον εαυτό του, αλλά σκοπεύει να προκηρύξει εκλογές και να παραιτηθεί από την προεδρία όταν η χώρα αποκτήσει μεγαλύτερη σταθερότητα και ενδεχομένως διεθνή αναγνώριση.
Σχεδιαστές βιντεοπαιχνιδιών και η «κυβέρνηση εξορίας»
Παρά το ότι εργάζεται ως σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών και δημιουργός εικονικών κόσμων, το αληθινό πάθος του Τζάκσον είναι η υλοποίηση του οράματος του Βέρντις. Ωστόσο, οι προσπάθειές του να ζήσει και να αναπτύξει τη χώρα επί τόπου αντιμετώπισαν σημαντικές αντιδράσεις. Το 2023, η κροατική αστυνομία συνέλαβε τον ίδιο και τους υποστηρικτές του κατά τη διάρκεια κατασκήνωσης στο Βέρντις, απελάθηκαν και του απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα.
Σήμερα, ο Τζάκσον διοικεί το Βέρντις από το Βελιγράδι, όπου βρίσκεται σε αυτοεξορία, εξοπλισμένος με την πεποίθηση ότι «είναι ζήτημα χρόνου και όχι αν» θα επιστρέψει στο έδαφος και θα εγκατασταθεί μόνιμα.
Προκλήσεις και ελπίδες για διεθνή αναγνώριση
Η «μικροχώρα» του Τζάκσον αντιμετωπίζει δυσκολίες που συνδέονται με τη νομική και γεωπολιτική φύση του εδάφους από το οποίο διεκδικείται. Παρά τους περιορισμούς στην πρόσβαση και τις συνεχείς πιέσεις από τις κροατικές αρχές, ο ιδρυτής του Βέρντις πιστεύει ότι η μη-διεκδίκηση της περιοχής από τα γειτονικά κράτη δίνει στη χώρα νόμιμο δικαίωμα ύπαρξης.
Το όραμα του νεαρού επικεφαλής είναι η δημιουργία μιας βιώσιμης και οργανωμένης κοινότητας, με ειρηνικές σχέσεις με τους γείτονες, ξεπερνώντας τα όρια της μικροπολιτικής και της φαντασίας.
Η ιστορία του Ντάνιελ Τζάκσον και του Βέρντις είναι μια συναρπαστική περίπτωση μικροκράτους που γεννήθηκε από ένα πρωτότυπο όνειρο εφηβικής ηλικίας, εξελίχθηκε σε μια σοβαρή πολιτική προσπάθεια και συνεχίζει να προκαλεί συζητήσεις για το τι σημαίνει κράτος, κυριαρχία και κοινότητα στον 21ο αιώνα. Παρά τις δυσκολίες, το Βέρντις είναι μια ιστορία ελπίδας και δημιουργικότητας, που μας θυμίζει πως η επιμονή και το όραμα μπορούν να ανοίξουν δρόμους ακόμη και στα πιο απίθανα πεδία.