Ο Έλον Μασκ έχει υπονομεύσει όλα τα συστήματα επικοινωνίας του Λευκού Οίκου με το Starlink;

Τον Μάρτιο του 2025, ένα φαινομενικά τεχνικό ζήτημα –η βελτίωση της σύνδεσης Wi-Fi σε ορισμένα σημεία του Λευκού Οίκου– πυροδότησε ένα πολιτικό και θεσμικό θρίλερ.

Το εμπορικό δορυφορικό δίκτυο Starlink, ιδιοκτησίας του Έλον Μασκ, εγκαταστάθηκε στο εκτελεστικό κέντρο εξουσίας των ΗΠΑ στο πλαίσιο «μείωσης κόστους». Όμως, αυτό που παρουσιάστηκε ως μια αναβάθμιση υποδομών, σύντομα εξελίχθηκε σε μια υπόθεση που συγκεντρώνει εύλογες ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια, τη σύγκρουση συμφερόντων και την ανεπαρκή διαφάνεια σε κρίσιμα πεδία του κρατικού μηχανισμού.

Οι κρυφές «πίσω πόρτες» στο εσωτερικό δίκτυο του Λευκού Οίκου

Η τοποθέτηση του Starlink στον Λευκό Οίκο προκάλεσε συναγερμό στην κοινότητα των ειδικών κυβερνοασφάλειας. Ο Jake Williams, πρώην αναλυτής της NSA και νυν στέλεχος στην εταιρεία Hunter Strategy, προειδοποίησε για «ένα επιπλέον σημείο επίθεσης» που εισάγεται σε ένα από τα πιο ευαίσθητα συστήματα επικοινωνίας παγκοσμίως. Ο Williams δεν έκρυψε την ανησυχία του πως η χρήση ενός ιδιωτικού, δορυφορικού συστήματος θα μπορούσε να παρακάμψει τους αυστηρούς ελέγχους της Υπηρεσίας Επικοινωνιών του Λευκού Οίκου (WHCA), επιτρέποντας ενδεχομένως απομακρυσμένη πρόσβαση ή ακόμη και κρυφές «πίσω πόρτες» στο εσωτερικό δίκτυο του Λευκού Οίκου.

Αντίστοιχα, ο Waldo Jaquith, πρώην υπεύθυνος για ομοσπονδιακά τηλεπικοινωνιακά συμβόλαια, χαρακτήρισε την απόφαση «εξαιρετικά κακή» και μίλησε για μια σκόπιμη έκθεση κινδύνου χωρίς τεχνικό ή επιχειρησιακό λόγο ύπαρξης.

Το επεισόδιο με τον τεχνικό της SpaceX

Η ανησυχία επιβεβαιώθηκε έμμεσα και κατά την ίδια την εγκατάσταση. Ο Christopher Stanley, τεχνικός της SpaceX αλλά και σύμβουλος στο Υπουργείο Κυβερνητικής Αποδοτικότητας –φορέας με έντονη παρουσία του ίδιου του Μασκ– προκάλεσε συναγερμό ασφαλείας όταν επιχείρησε πρόσβαση χωρίς ειδοποίηση στη στέγη του παρακείμενου Eisenhower Executive Office Building. Αν και είχε έγκριση από τη Μυστική Υπηρεσία, το περιστατικό καταδεικνύει τη σύγχυση και την έλλειψη συντονισμού που επικρατεί σε τέτοιες “υβριδικές” συνεργασίες με ιδιώτες.

Δεν είναι στον Λευκό Οίκο… αλλά ούτε πολύ μακριά

Τεχνικά, η εγκατάσταση του Starlink δεν έγινε εντός του ίδιου του Λευκού Οίκου. Η σύνδεση δρομολογείται μέσω κυβερνητικού data center σε απόσταση αρκετών μιλίων, με χρήση οπτικής ίνας. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να μειώνει τους κινδύνους, αφού η παρουσία του συστήματος Starlink παραμένει σε απευθείας σύνδεση με τις κυβερνητικές δομές επικοινωνίας.

Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Καρολάιν Λίβιτ, υποβάθμισε το θέμα, λέγοντας ότι η πρωτοβουλία αποσκοπεί στην ενίσχυση του Wi-Fi σε σημεία με προβλήματα λήψης. Όμως, η απλότητα της δήλωσης έρχεται σε σύγκρουση με το πολύπλοκο γεωπολιτικό και θεσμικό υπόβαθρο της υπόθεσης.

Η πολιτική και θεσμική αντίδραση

Οι Δημοκρατικοί βουλευτές Γκέρι Κόνολι και Σοντέλ Μπράουν απέστειλαν επιστολή στον Λευκό Οίκο ζητώντας τεκμηρίωση και εξηγήσεις για την απόφαση. Όπως επισημαίνουν, ο ρόλος του Έλον Μασκ ως συμβούλου, τεχνολογικού προμηθευτή και αποδέκτη ομοσπονδιακών συμβολαίων δημιουργεί μια προφανή σύγκρουση συμφερόντων.

Η γερουσιαστής Ελίζαμπεθ Γουόρεν έκανε ένα βήμα παραπέρα, ζητώντας επίσημη έρευνα για πιθανή διαφθορά, τονίζοντας ότι ακόμη και μη απόρρητες πληροφορίες που διακινούνται μέσω του Wi-Fi του Λευκού Οίκου «μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια».

Η ευρύτερη εικόνα: ένα μονοπώλιο στη διακυβέρνηση

Η υπόθεση Starlink δεν είναι μεμονωμένη. Ανήκει σε ένα ευρύτερο φαινόμενο τεχνο-πολιτικής συγκέντρωσης ισχύος στα χέρια ιδιωτών με τεράστια επιρροή. Ο Έλον Μασκ δεν είναι απλώς ένας επιχειρηματίας με συμβόλαια από την κυβέρνηση – είναι ένας παράγοντας πολιτικής, γεωστρατηγικής και στρατιωτικής σημασίας. Ελέγχει την πλατφόρμα X (πρώην Twitter), επιδρά στα μέσα ενημέρωσης, υποστηρίζει στρατιωτικές αποστολές μέσω Starlink στην Ουκρανία, διατηρεί σχέσεις με κυβερνήσεις, και τώρα… συνδέει το δίκτυο του Λευκού Οίκου με τις δορυφορικές του κεραίες.

Μπορεί κάποιος να μην ισχυριστεί ευθέως ότι ο Έλον Μασκ «υπονόμευσε» την επικοινωνιακή ασφάλεια του Λευκού Οίκου. Όμως, το γεγονός ότι του δόθηκε η δυνατότητα να το κάνει, χωρίς επαρκή έλεγχο, εποπτεία και εναλλακτικές λύσεις, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία του κρατικού μηχανισμού.

Στον πυρήνα του ζητήματος δεν βρίσκεται μόνο η τεχνολογία, αλλά το ποιος την ελέγχει και με ποια λογοδοσία. Κι αν ο Λευκός Οίκος δεν μπορεί να εξασφαλίσει αυτά τα ερωτήματα για τον εαυτό του, τότε ποιος μπορεί;