NewsEdit Για πολλούς φοιτητές σήμερα, η ζωή φαίνεται πιο εύκολη από ποτέ. Εργασίες που κάποτε απαιτούσαν ημέρες εντατικής έρευνας, μπορούν πλέον να ολοκληρωθούν σε λίγα μόλις λεπτά. Εκθέσεις, δοκίμια, ακόμη και λογοτεχνικές αναλύσεις δημιουργούνται κατά παραγγελία με μία μόνο προτροπή σε ένα chatbot. Δεν χρειάζεται να ταλαιπωρηθεί κανείς με τον Ντίκενς ή τον Δημοσθένη – η σύνοψή τους προσφέρεται άμεσα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
Καλώς ήρθατε στην ακαδημαϊκή πραγματικότητα της εποχής της τεχνητής νοημοσύνης. Όπως καταγράφεται σε πολλές πρόσφατες μελέτες, η ανάθεση φοιτητικών εργασιών σε ΑΙ συστήματα έχει εξελιχθεί σε καθημερινή πρακτική. Το παράδοξο είναι πως όσοι επιμένουν να εργάζονται με τον παραδοσιακό τρόπο, συχνά μειονεκτούν – τουλάχιστον στα μάτια των βαθμολογητών. Οι καθηγητές δυσκολεύονται πλέον να διακρίνουν τι έχει γραφτεί από φοιτητή και τι από μηχανή. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι πολλοί εξ αυτών χρησιμοποιούν πλέον και οι ίδιοι ΑΙ για να αξιολογούν τις εργασίες των φοιτητών τους.
Το αποτέλεσμα είναι μια σουρεαλιστική εικόνα: υπολογιστές να αξιολογούν εργασίες που έχουν συνταχθεί από άλλους υπολογιστές, με φοιτητές και διδάσκοντες να παρακολουθούν αμήχανα και τους γονείς να καταβάλλουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια ετησίως για αυτή την εκπαιδευτική εμπειρία. Σε μια περίοδο που η ανώτατη εκπαίδευση αμφισβητείται από πολλές πλευρές, η τεχνητή νοημοσύνη διαμορφώνει μια κρίση εν τη γενέσει της.
Η ενσωμάτωση της AI στα πανεπιστημιακά προγράμματα έχει, αναμφίβολα, οφέλη. Μπορεί να ενισχύσει την απασχολησιμότητα των αποφοίτων, καθώς η γνώση των σχετικών εργαλείων θεωρείται πλέον βασικό προσόν. Σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους, οι θέσεις εργασίας επανακαθορίζονται και οι εργοδότες αναμένουν από τους νέους να είναι τεχνολογικά καταρτισμένοι. Η αύξηση της παραγωγικότητας και η επιτάχυνση της καινοτομίας είναι επιθυμητές συνέπειες.
Ωστόσο, η πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν αφορά μόνο την αγορά εργασίας. Ειδικά οι ανθρωπιστικές επιστήμες έχουν αποστολή πολύ ευρύτερη: την ενθάρρυνση της κριτικής σκέψης, τη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων. Η μελέτη του Αριστοτέλη, του Θωμά Ακινάτη ή του Άνταμ Σμιθ δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ένα γρήγορο AI απόσπασμα.
Η διατύπωση τεκμηριωμένων απόψεων, η σύνθεση αντιτιθέμενων επιχειρημάτων, η συγγραφή μιας κριτικής προσέγγισης σε ένα λογοτεχνικό έργο – όλες αυτές οι δεξιότητες δεν είναι μόνο χρήσιμες επαγγελματικά. Διαμορφώνουν χαρακτήρες, ενισχύουν την προσωπική κρίση, καλλιεργούν ενεργούς και σκεπτόμενους πολίτες. Η γνώση της πολιτικής φιλοσοφίας και της ιστορίας δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη.
Τα πανεπιστήμια, σε αυτό το νέο τοπίο, πρέπει να σοβαρευτούν. Πολλά από αυτά είτε αγνοούν το πρόβλημα είτε το υποτιμούν. Είναι επιτακτική ανάγκη να διατυπωθούν σαφείς πολιτικές: πότε επιτρέπεται η χρήση εργαλείων AI, υπό ποιες προϋποθέσεις, και ποιες είναι οι συνέπειες της κατάχρησης. Η χρήση της AI μπορεί να επιτραπεί, για παράδειγμα, μόνο υπό την καθοδήγηση του διδάσκοντα και για σαφείς παιδαγωγικούς σκοπούς.
Ένα άλλο βήμα είναι η ενίσχυση της δια ζώσης αξιολόγησης. Οι εξετάσεις με χαρτί και μολύβι, ή ακόμη καλύτερα οι προφορικές, περιορίζουν τη δυνατότητα εξαπάτησης και ενισχύουν την ουσιαστική μελέτη. Τα πανεπιστήμια θα πρέπει να πειραματιστούν με εναλλακτικές μεθόδους αξιολόγησης, σχεδιασμένες με γνώμονα τις προκλήσεις της εποχής της AI – ακόμη κι αν αυτό σημαίνει μεγαλύτερο φόρτο εργασίας για τους καθηγητές. Μακροπρόθεσμα, είναι και προς δικό τους όφελος.
Η τεχνολογία μπορεί επίσης να συνεισφέρει στη λύση. Παρότι σήμερα τα εργαλεία ανίχνευσης AI-generated κειμένων είναι ατελή – εύκολα παρακάμπτονται και συχνά δίνουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα – η αγορά ωριμάζει. Το λογισμικό θα βελτιωθεί, ο εντοπισμός θα γίνεται πιο αξιόπιστος, και ο πειρασμός θα μειώνεται. Ήδη, φοιτητές καταφεύγουν σε πρακτικές απόδειξης της αυθεντικότητας, όπως οι καταγραφές οθόνης. Αν αυτό γίνει ο κανόνας, τόσο το καλύτερο.
Η ακαδημαϊκή απάτη δεν είναι νέο φαινόμενο. Πάντα υπήρχε και πιθανότατα πάντα θα υπάρχει. Το ζήτημα δεν είναι να την εξαλείψουμε πλήρως – αλλά να την καταστήσουμε πιο δύσκολη, να επιβάλουμε ουσιαστικές συνέπειες και, κυρίως, να διαμορφώσουμε ένα νέο πλαίσιο κανόνων και αξιών για την πανεπιστημιακή ζωή. Το μέλλον των πανεπιστημίων εξαρτάται από αυτό.
Της συντακτικής ομάδας της στήλης Bloomberg Opinion
(Πηγή: The Washington Post)
- Μεγάλη συναυλία του ΛΕΞ: Sold out σε λιγότερο από 24 ώρες και εξελίξεις για τη διοργάνωση – Που θα γίνει τελικά;
- Η τεχνητή νοημοσύνη απειλεί την ύπαρξη των πανεπιστημίων;
- Κύματα έλξης: Η αόρατη απειλή των ελληνικών θαλασσών
- Ζελένσκι: «Ο Πούτιν εκνευρίζει τον Λευκό Οίκο περισσότερο από εμένα»
- Κλιματικός Συναγερμός: Ο Πλανήτης οδεύει προς υπέρβαση του ορίου των 1,5°C έως το 2029