Εμανουέλ – Μπριζίτ: «Θέλω τα χάδια μου και την σφαλιάρα μου από τον άνθρωπο που αγαπώ»

Ήταν μια φαινομενικά συνηθισμένη προεδρική άφιξη. Το αεροσκάφος της γαλλικής αποστολής προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ, στο πλαίσιο περιοδείας του Εμανουέλ Μακρόν στην Ασία.

Γράφει ο Ανατρεπτικός

Οι κάμερες στρέφονται στην πόρτα του αεροπλάνου, και πρώτος εμφανίζεται ο Πρόεδρος της Γαλλίας με το γνώριμο του στιλιζαρισμένο χαμόγελο. Ξαφνικά, δύο γυναικεία χέρια – της Μπριζίτ Μακρόν – πετιούνται στο πλάνο και, όπως φάνηκε, χτυπούν ελαφρώς (χμ!) το πρόσωπο του Εμανουέλ.

Η κίνηση ήταν ξαφνική και απότομη και, στα μάτια πολλών, μοιάζει με χαστούκι. Ο Μακρόν αιφνιδιάζεται, κάνει ένα ανεπαίσθητο βήμα πίσω, αλλά αμέσως ξαναβρίσκει τον ρυθμό του και ξεκινάει να χαιρετά τους επισήμους στο κόκκινο χαλί. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, επιχειρεί να προσφέρει το μπράτσο του στη Μπριζίτ για να κατέβουν αγκαζέ – αλλά εκείνη κρατιέται από τα κιγκλιδώματα και αποφεύγει την επαφή.

Το βίντεο έγινε αμέσως viral. Σε χρόνο-ρεκόρ κυκλοφόρησαν δεκάδες memes, ειρωνικά tweets και πολιτικά σχόλια, με άλλους να μιλούν για «οικογενειακή κρίση σε απευθείας μετάδοση» και άλλους να επιμένουν πως πρόκειται για αστείο πείραγμα μεταξύ δύο ανθρώπων που γνωρίζονται όσο λίγοι.

«Dégage, espèce de loser»

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της βρετανικής Daily Express, ένα ιδιαίτερα αμήχανο περιστατικό μεταξύ του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και της συζύγου του, Μπριζίτ, έχει πυροδοτήσει θύελλα αντιδράσεων στη Γαλλία αλλά και διεθνώς.

Όπως αναφέρει ειδικός στην ανάγνωση χειλιών, καθώς άνοιγε η πόρτα του προεδρικού αεροσκάφους, ο Μακρόν στράφηκε προς τη σύζυγό του, η οποία φάνηκε να τον σπρώχνει στο πρόσωπο. Ο πρόεδρος φάνηκε αμήχανος από τη σκηνή, καθώς το προσωπικό βρισκόταν ήδη σε θέση και παρακολουθούσε. Σήκωσε γρήγορα το χέρι του σε έναν νευρικό χαιρετισμό, προσπαθώντας να διατηρήσει την εικόνα του.

Σύμφωνα πάντα με την ανάλυση του ειδικού, μια γυναίκα από το προσωπικό «ανατριχιάζει εμφανώς», περνά το χέρι της από τα μαλλιά της με φανερή δυσφορία και κατεβαίνει γρήγορα τα σκαλιά. Ο Μακρόν πλησιάζει στη Μπριζίτ, η οποία όμως δεν ανταποκρίνεται και κατευθύνεται προς την άλλη πλευρά. Εκείνος προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο της στιγμής, κάνει νόημα με ένα «Πάμε», χαιρετά τις κάμερες και ευχαριστεί τον πιλότο.

Ωστόσο, στην κορυφή της σκάλας, το κλίμα παγώνει και πάλι. Ο Μακρόν προσφέρει το χέρι του, αλλά η Μπριζίτ το αγνοεί και στηρίζεται στο κιγκλίδωμα. Φεύγοντας, φέρεται να μουρμουρίζει κάτι που μεταφράζεται από την ανάγνωση χειλιών ως: «Dégage, espèce de loser» – δηλαδή «Μείνε μακριά, χαμένε». Ο Μακρόν απαντά ήπια: «Essayons, s’il te plaît» («Ας προσπαθήσουμε, σε παρακαλώ»), για να λάβει την ψυχρή απάντηση «Non». Η στιχομυθία φαίνεται να κλείνει με τον Μακρόν να λέει απλώς «Je vois» – «Βλέπω» ή «Μάλιστα…».

Ελιζέ: Ήταν απλώς ένα “φιλικό πείραγμα”

Το Προεδρικό Μέγαρο αρχικά κράτησε στάση σιωπής. Όταν η πίεση αυξήθηκε, κύκλοι του Ελιζέ επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το περιστατικό, χαρακτηρίζοντάς το «στιγμή οικειότητας και χαλάρωσης» ανάμεσα σε ένα παντρεμένο ζευγάρι.

Ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν, σε δηλώσεις του στη BFMTV, θέλησε να βάλει τέλος στο θόρυβο:
«Μάλλον αστειευόμασταν, όπως κάνουμε συχνά με τη γυναίκα μου… ένα βίντεο που κυκλοφόρησε έγινε μια γεωπλανητική καταστροφή. Ο κόσμος λέει πολλά ηλίθια πράγματα. Όλοι πρέπει να ηρεμήσουν».

Αναλυτές σημειώνουν πως η διαχείριση της εικόνας του Προεδρικού Ζεύγους είναι από τα σημαντικότερα επικοινωνιακά εργαλεία του Μακρόν, ιδίως όταν αμφισβητείται η ανθρώπινη πλευρά του ή όταν στοχοποιείται από πολιτικούς αντιπάλους εντός και εκτός Γαλλίας.

Από το θέατρο του σχολείου στο θέατρο της πολιτικής

Η ιστορία του Εμανουέλ και της Μπριζίτ Μακρόν ξεπερνά τα όρια ενός συμβατικού love story – είναι ένα αφήγημα που θα μπορούσε να γραφτεί για τον κινηματογράφο. Γνωρίστηκαν το 1993 στο λύκειο La Providence στην Αμιέν. Ο Εμανουέλ ήταν 15 ετών, η Μπριζίτ 39, παντρεμένη με τρία παιδιά και καθηγήτριά του στο μάθημα της λογοτεχνίας. Ο κοινός τους έρωτας για το θέατρο και τη γραφή ήταν η πρώτη σπίθα.

Η οικογένεια του Μακρόν, ανήσυχη για τη σχέση, τον μετέφερε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του. Εκείνος, όμως, είχε πάρει ήδη τις αποφάσεις του: «Ό,τι κι αν γίνει, θα σε παντρευτώ», της είχε πει. Και το έκανε.

Το 2007, η Μπριζίτ χώρισε και παντρεύτηκαν. Εκείνος, τότε 29 ετών, έκανε ήδη τα πρώτα του βήματα στην τράπεζα Ροτσάιλντ και στην πολιτική. Εκείνη, 54, άφηνε πίσω της μια άλλη ζωή. Από τότε, έγιναν αχώριστοι – σε μια διαδρομή γεμάτη προκλήσεις, φώτα, αλλά και έντονη προσωπική αλληλεξάρτηση.

Η Πρώτη Κυρία που γράφει δικό της πολιτικό σενάριο

Η Μπριζίτ Μακρόν δεν είναι απλώς η σύζυγος του Προέδρου της Γαλλίας. Είναι συνεργάτιδα, σύμβουλος, φιλόλογος και διακριτικός στρατηγικός νους. Στο πλευρό του Εμανουέλ, η Μπριζίτ βοήθησε να διαμορφωθεί η ρητορική του, η δημόσια εικόνα του και το προσωπικό του στιλ. Δεν έμεινε ποτέ σιωπηλή: έχει θέσεις, ιδέες και φωνή – ιδιαίτερα σε θέματα εκπαίδευσης, σχολικού εκφοβισμού και κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Παρότι η Γαλλία δεν διαθέτει θεσμοθετημένο ρόλο Πρώτης Κυρίας, εκείνη δημιούργησε από το μηδέν έναν ανεπίσημο αλλά ουσιαστικό θεσμό, δίνοντας έμφαση στη φιλανθρωπία, την εκπαίδευση και την ορατότητα της τρίτης ηλικίας.

Πίσω από τις κάμερες: μια σχέση γεμάτη συμβολισμούς

Αν και η προσωπική τους σχέση έχει αντιμετωπιστεί με δυσπιστία, ειρωνεία ή και επιφύλαξη – ειδικά λόγω της διαφοράς ηλικίας των 24 ετών – το ζευγάρι έχει αποδείξει ότι πρόκειται για μια ουσιαστική και βαθιά σύνδεση. Ο Εμανουέλ έχει στενούς δεσμούς με την οικογένεια της Μπριζίτ, διατηρώντας πατρική σχέση με τα παιδιά και παππούδικη με τα εγγόνια της.

Όσοι τους γνωρίζουν λένε πως οι καυγάδες είναι σπάνιοι αλλά υπαρκτοί – και πως η Μπριζίτ, με τη γαλλική της ευθύτητα και την πειθαρχία της πρώην καθηγήτριας, δεν διστάζει να του μιλήσει αυστηρά όταν θεωρεί πως το χρειάζεται.

Ένα «χαστούκι» που ίσως είναι… η καλύτερη απάντηση

Σε μια εποχή όπου η πολιτική συνδέεται όλο και περισσότερο με την εικόνα, οι άνθρωποι διψούν για αυθεντικότητα – ακόμα κι αν αυτή έρθει μέσα από μια ασυνήθιστη χειρονομία. Το στιγμιότυπο στο Ανόι, αν και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, αποδεικνύει πως το προεδρικό ζεύγος παραμένει αυθεντικό, αντισυμβατικό και, τελικά, ανθρώπινο.

Ίσως το περίφημο «χαστούκι» της Μπριζίτ να ήταν – χωρίς να το θέλει – η πιο απλή υπενθύμιση ότι, πίσω από τα μικρόφωνα, τα επίσημα κοστούμια και τις διεθνείς συναντήσεις, υπάρχουν άνθρωποι με σχέσεις που, όπως όλων μας, έχουν στιγμές τρυφερότητας, έντασης, πειραγμάτων και παρεξηγήσεων.

Κι αυτό, τελικά, είναι που κάνει τον Εμανουέλ και την Μπριζίτ τόσο ξεχωριστούς.