Σε μια περίοδο όπου οι γεωπολιτικές εντάσεις κλιμακώνονται και οι διεθνείς ισορροπίες δοκιμάζονται, η εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής.
Όπως επισημαίνει σε εκτενή ανάλυσή του το CNN, ο Αμερικανός πρόεδρος και το επιτελείο του έχουν εμπλακεί σε ένα άνευ προηγουμένου κύμα διπλωματικών διαπραγματεύσεων, αγγίζοντας ταυτόχρονα κρίσιμα μέτωπα: Κίνα, Ουκρανία, Ρωσία, Ιράν, Μέση Ανατολή και παγκόσμιους εμπορικούς ανταγωνιστές.
Η στρατηγική του «Πρώτα η Αμερική» σε παγκόσμια κλίμακα
Παρά το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική», ο Τραμπ φαίνεται να επιδιώκει να επιβάλει τις ιδέες και την ισχύ του σε παγκόσμιο επίπεδο, συχνά με ανορθόδοξες και μονομερείς κινήσεις. Το CNN επισημαίνει ότι αυτή η τακτική ενέχει τεράστια ρίσκα: η προσπάθεια να αναδιαμορφώσει το παγκόσμιο εμπόριο, να πιέσει μικρότερες χώρες, να περιορίσει την Κίνα και να επιλύσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μπορεί να καταλήξει σε μπούμερανγκ για τις ίδιες τις ΗΠΑ.
Διπλωματικός πυρετός με αβέβαια αποτελέσματα
Το τελευταίο διάστημα, το αμερικανικό διπλωματικό επιτελείο έχει κινητοποιηθεί σε πολλαπλά μέτωπα: διαπραγματεύσεις με την Κίνα για δασμούς, συνομιλίες με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, παρέμβαση στην κρίση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, αλλά και πίεση στην Ουκρανία να καθίσει στο τραπέζι με τη Ρωσία – με αντάλλαγμα μια καλύτερη θέση για τη Μόσχα.
Την ίδια ώρα, ο Τραμπ επιδιώκει εμπορικές συμφωνίες με τη Βρετανία και ενισχύει τις σχέσεις με πλούσια κράτη του Κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Όμως, όπως σημειώνει το CNN, πολλές από αυτές τις πρωτοβουλίες στοχεύουν στη διαχείριση κρίσεων που προκάλεσε ο ίδιος ο Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία, όπως ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα ή η διάλυση της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν.
Ανορθόδοξες μέθοδοι και έλλειψη εμπειρίας
Ένα από τα χαρακτηριστικά της εξωτερικής πολιτικής Τραμπ είναι η ανάθεση κρίσιμων διαπραγματεύσεων σε άτομα χωρίς διπλωματική εμπειρία, όπως ο επενδυτής ακινήτων Στιβ Γουίτκοφ. Αυτή η δυσπιστία προς το διπλωματικό κατεστημένο συχνά οδηγεί σε αφέλειες και επικίνδυνες παραχωρήσεις, όπως η προώθηση ρωσικής προπαγάνδας ή η απειρία στις περίπλοκες διαπραγματεύσεις με την Κίνα.
Η απρόβλεπτη συμπεριφορά του Τραμπ – όπως η αυθαίρετη αύξηση ή μείωση δασμών – δημιουργεί αβεβαιότητα στις αγορές και αυξάνει τον κίνδυνο ύφεσης, ενώ οι υποστηρικτές του τη θεωρούν διαπραγματευτική ιδιοφυΐα.
Η διπλωματία της προσωπικότητας και τα όρια της επιτυχίας
Το CNN τονίζει ότι η διπλωματία που βασίζεται αποκλειστικά στην προσωπικότητα του προέδρου σπάνια έχει διάρκεια. Παράδειγμα αποτελεί η προσέγγιση με τη Βόρεια Κορέα, που αν και μείωσε προσωρινά τις εντάσεις, δεν απέφερε ουσιαστικά αποτελέσματα για τον πυρηνικό αφοπλισμό της Πιονγιάνγκ.
Παράλληλα, η εξωτερική πολιτική του Τραμπ φαίνεται να καθοδηγείται περισσότερο από οικονομικά συμφέροντα – ακόμα και προσωπικά – παρά από παραδοσιακές αμερικανικές αξίες. Η απαίτηση, για παράδειγμα, να μοιραστεί η Ουκρανία τα έσοδα από τον ορυκτό της πλούτο ως αντάλλαγμα για την αμερικανική υποστήριξη, θυμίζει πρακτικές αποικιοκρατίας.
Ρήγματα στις συμμαχίες και ανθρωπιστικές επιπτώσεις
Η εχθρότητα του Τραμπ προς τους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ έχει οδηγήσει σε ρήγματα στη διατλαντική συνεργασία, με χώρες όπως ο Καναδάς να επανεξετάζουν τη σχέση τους με την Ουάσιγκτον. Παράλληλα, η διακοπή της ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως για την καταπολέμηση του HIV/AIDS, απειλεί ζωές σε ευάλωτες περιοχές.
Η εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ χαρακτηρίζεται από ριζοσπαστισμό, απρόβλεπτες κινήσεις και έλλειψη συνέχειας. Όπως καταλήγει το CNN, τα τεράστια ρίσκα αυτής της τακτικής ενδέχεται να απομονώσουν τις ΗΠΑ, να ενισχύσουν τους αντιπάλους τους και να διαλύσουν συμμαχίες δεκαετιών – με απρόβλεπτες συνέπειες για τη διεθνή σταθερότητα.
- Κληρώθηκε το Δικαστικό Συμβούλιο για την παραπομπή του υφυπουργού Χρήστου Τριαντόπουλου
- Τα τεράστια ρίσκα της εξωτερικής πολιτικής Τραμπ
- Πόσοι θα μπουν φέτος στα πανεπιστήμια
- Ενίσχυση της συνεργασία Ελλάδας – Ιταλίας: Ολοκληρωμένο πλαίσιο συμφωνιών και κοινών στρατηγικών
- Αμπντουλάχ Οτσαλάν: Ο πρώην πολέμαρχος που έγινε ειρηνοποιός