Καρδινάλιοι μελετούν το… “Conclave” ενόψει της νέας εκλογής Πάπα

Η ταινία “Conclave” γίνεται οδηγός για το πραγματικό κονκλάβιο μετά τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου

Λίγες μόλις ημέρες πριν ξεκινήσει το μυστικό κονκλάβιο για την εκλογή του νέου Πάπα, οι Καθολικοί καρδινάλιοι στρέφονται σε μια απρόσμενη πηγή έμπνευσης: το Χόλιγουντ. Η βραβευμένη ταινία “Conclave” με τον Ρέιφ Φάινς, που κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου, έχει ήδη γίνει αντικείμενο μελέτης και συζήτησης στους εκκλησιαστικούς κύκλους.

Η μυθοπλασία συναντά την πραγματικότητα

Η ταινία, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Χάρις, αναπαριστά με εντυπωσιακή ακρίβεια την τελετουργία και τα στάδια της εκλογής νέου Πάπα: από την απομόνωση των καρδιναλίων στη Σιστίνα, τη μυστικότητα, μέχρι και τις ψηφοφορίες και το χαρακτηριστικό λευκό ή μαύρο καπνό που ανακοινώνει το αποτέλεσμα. Οι λεπτομέρειες της διαδικασίας, όπως το σφράγισμα του παπικού διαμερίσματος και η καταστροφή του δαχτυλιδιού του Πάπα, αποτυπώνονται πιστά.

Οι διαφορές και οι δραματικές ελευθερίες

Παρά την προσήλωση στην ακρίβεια, η ταινία παίρνει και δημιουργικές ελευθερίες. Ο χαρακτήρας του Φάινς συνδυάζει δύο πραγματικά αξιώματα (camerlengo και κοσμήτορας των καρδιναλίων), ενώ στην πλοκή εμφανίζεται «κρυφός καρδινάλιος» που στην πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει στην εκλογή. Επίσης, ορισμένα στοιχεία ενδυμασίας και σκηνικών διαφέρουν από την πραγματικότητα, ενώ οι ίντριγκες και τα σκάνδαλα που παρουσιάζονται είναι πιο έντονα για δραματικούς λόγους.

Η απήχηση στους καρδινάλιους

Η ταινία, αν και μυθοπλασία, θεωρείται από πολλούς καρδιναλίους ως χρήσιμος οδηγός, ιδιαίτερα για όσους δεν έχουν ξανασυμμετάσχει σε κονκλάβιο. Μεγάλο μέρος των σημερινών εκλεκτόρων προέρχεται από μικρές, άγνωστες επισκοπές, όπως και οι χαρακτήρες της ταινίας, και αντιμετωπίζει για πρώτη φορά το κλειστό και απαιτητικό αυτό τελετουργικό.

Το κονκλάβιο της πραγματικής ζωής

Μετά τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου, το Βατικανό ζει ήδη ατμόσφαιρα έντονων παρασκηνιακών ζυμώσεων, διαρροών και σκανδάλων, που παραπέμπουν σε κινηματογραφικό σενάριο. Η ταινία “Conclave” λειτουργεί έτσι όχι μόνο ως ψυχαγωγία, αλλά και ως ιδιότυπο εγχειρίδιο για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της εκλογικής διαδικασίας.

“Η ταινία κάνει δίκαιη δουλειά στην απεικόνιση των πρωτοκόλλων του κονκλαβίου, αν και παίρνει κάποιες ελευθερίες για χάρη της πλοκής,” σημειώνει ειδικός στις καθολικές σπουδές.

Καθώς το πραγματικό κονκλάβιο ξεκινά, η ζωή μοιάζει να μιμείται την τέχνη με τρόπο που σπάνια βλέπουμε.