Η μετ’ επαίνων απόρριψη από τη Γερμανία της έκθεσης Ντράγκι για την επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής οικονομίας ήταν απολύτως αναμενόμενη καθώς το Βερολίνο δεν θέλει ούτε να ακούει τις λέξεις «ευρωομόλογο» και «κοινό δανεισμό» οι οποίες αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά του σχεδίου του “Σούπερ-Μάριο”.
Τι κι αν ο Ιταλός πρώην κεντρικός τραπεζίτης είναι αυτός που διέσωσε την Ευρώπη από την κρίση χρέους (βυθίζοντας τις χώρες του νότου στο χρέος και τις κοινωνίες τους στη λιτότητα). Τι κι αν η έκθεσή του έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από δύο Γερμανούς, την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα Γκέρτρουντ φον ντερ Λάιεν και τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ. Ο Κρίστιαν Λίντνερ είπε ένα κατηγορηματικό “Nein” και η έκθεση Ντράγκι βαίνει πλεόν προς τον κάλαθο των αχρήστων. Εκεί που είχαν καταλήξει, το 2014 και οι προτάσεις Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ για επενδύσεις 350 δισ ανά έτος κάτι που όπως έλεγε ήταν «η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης».
Αν δεν συμφώνησαν το 2014 για τα 350, θα συμφωνήσουν τώρα οι Ευρωπαίοι, και κυρίως οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί, θα συμφωνήσουν τώρα για τα 800 δισ που προτείνει ο Ντράγκι; Ή μήπως θα συμφωνήσουν για τον συντονισμό της βιομηχανικής πολιτικής ή της πράσινης ενέργειας όταν η κάθε χώρα εννοεί ως “πράσινο” ό,τι τη συμφέρει; Αστεία πράγματα. Με τα χίλια ζόρια είχαν συμφωνήσει για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19.
Τι απομένει λοιπόν από τις 328 σελίδες της έκθεσης;
Μετά την άρνηση των Γερμανών, απολύτως τίποτα επί του πρακτέου πέραν της πρόβλεψης πως «θα γίνουμε μια κοινωνία που ουσιαστικά συρρικνώνεται» χάνοντας τη μάχη του ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ και την Κίνα και τα στοιχήματα της ανάπτυξης, της παραγωγικότητας, της απανθρακοποίησης, της ψηφιακής επανάστασης ενώ ταυτόχρονα θα βυθίζεται σε αλλεπάλληλες κρίσεις λόγω του δημογραφικού προβλήματος, της πανάκριβης ενέργειας αλλά και των δυσκίνητων, γραφειοκρατικών δομών των Βρυξελλών. Κι όλα αυτά με την ακροδεξιά να επελαύνει και τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις να υποχωρούν και συρρικνώνονται.
Εκείνο, το μόνο, που ίσως απομένει για την έκθεση Ντράγκι είναι να αλλάξει ο τίτλος στο εξώφυλλό της και να γίνει: «Ένα Ρέκβιεμ για την Ευρώπη – Η τελευταία χαμένη ευκαιρία».