Ο Παναγιώτης Πετράκης, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη συνέντευξη που ακολουθεί εκτιμά ότι για το 2022 ο μέσος πληθωρισμός του έτους θα είναι γύρω στο 9% και όπως σημειώνει «αυτό αποτελεί μία νέα εκτίμηση σε σύγκριση με το 5,8% που είχαμε πριν 15 ημέρες περίπου».
Σχετικά με την κατάσταση της ρωσικής οικονομίας, αναφέρει ότι «Σταδιακά η Ρωσική οικονομία γίνεται μία «πολεμική οικονομία» περίκλειστη στον εαυτό της που θα στηρίζεται στις εσωτερικές της δυνατότητες για ανάπτυξη».
Παράλληλα, για την ελληνική οικονομία δηλώνει: «Νομίζω ότι, ως Ελληνική οικονομία, έχουμε κερδίσει μία καινούργια διάσταση στον αναπτυξιακό μας προβληματισμό. Πρόκειται για την γεωστρατηγική μας θέση».
Συνέντευξη στον Χρόνη Διαμαντόπουλο
-Στην Ελλάδα που μπορεί να φτάσει ο πληθωρισμός; Πολλά νοικοκυριά αντιμετωπίζουν δυσκολίες που όπως όλα δείχνουν τον ερχόμενο χειμώνα μπορεί για πολλούς να γίνουν ανυπέρβλητες. Να ανησυχούμε γι’ αυτό και πόσο;
Τώρα η εκτίμησή μας είναι για το 2022 ότι ο μέσος πληθωρισμός του έτους θα είναι γύρω στο 9%. Αυτό αποτελεί μία νέα εκτίμηση σε σύγκριση με το 5,8% που είχαμε πριν 15 ημέρες περίπου. Μιλάμε πάντως για τον μέσο πληθωρισμό έτους. Έτσι διαπιστώνεται ότι ενώ αναμέναμε το δεύτερο εξάμηνο του έτους να μειωθεί για να «έλθει» στο 5,8% αυτό δε συμβαίνει και το μοντέλο απομείωσής του μετατίθεται κατά έξι μήνες. Η μείωση του πληθωρισμού αναμένεται το 2023 με την προϋπόθεση ότι: α) δεν θα υπάρξουν έκτακτες εξελίξεις στο γεωστρατηγικό πεδίο, β) το σχέδιο της ΕΕ για απεξάρτηση από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές θα πάει καλά και γ) η οικονομική πολιτική (νομισματική, δημοσιονομική) θα λειτουργήσει ικανοποιητικά.
Πάντως μαζεύονται αρκετά «αν» και αυτό μας κάνει σκεπτικούς.
-Καθώς καθημερινά μαθαίνουμε για την οικονομική κρίση στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ μ αφορμή την εισβολή στην Ουκρανία, δεν έχουμε εικόνα για το τι ακριβώς συμβαίνει στη Ρωσία. Υπάρχει σαφής εικόνα για την κατάσταση της Ρωσικής οικονομίας τους τελευταίους μήνες;
Σταδιακά η Ρωσική οικονομία γίνεται μία «πολεμική οικονομία» περίκλειστη στον εαυτό της που θα στηρίζεται στις εσωτερικές της δυνατότητες για ανάπτυξη. Αυτά δεν σημαίνουν ότι το βραχυχρόνιο επίπεδο του βιοτικού της επιπέδου θα χειροτερεύει συνεχώς. Φέτος αναμένουμε μία συρρίκνωση της τάξης του 10%, αλλά και μία εντυπωσιακή βελτίωση του ισοζυγίου της πληρωμών, αύξηση του πληθωρισμού και της ανεργίας. Από τον επόμενο χρόνο όμως η οικονομία της σταθεροποιείται εφόσον βέβαια οι πολεμικές της εκστρατείες σταματήσουν. Αυτό που πραγματικά απειλείται είναι η μακροπρόθεσμη δυνατότητά της να αναπτύσσεται αφού για αυτό α) χρειάζεται τις σχέσεις τις με την δύση (τεχνολογία), β) χρειάζεται να αναπτύσσει το ανθρώπινο κεφάλαιό της που έχει ιδιαίτερες προϋποθέσεις καλλιέργειάς. Βεβαίως έχει ένα μεγάλο απόθεμα πρώτων υλών αλλά η απομόνωση της οικονομίας της από το διεθνές χρηματοπιστωτικό της σύστημα δημιουργεί σοβαρά θέματα χρηματοδότησης της ανάπτυξης. Δεν υπάρχει στον παρελθόν της ανθρωπότητας οικονομία που αναπτύχθηκε απρόσκοπτα για μεγάλο χρονικό διάστημα με «περίκλειστο» τρόπο. Η γη είναι πολύ μικρή.
-Ο τουρισμός συνεχίζει να είναι ένας από τους σημαντικούς πόρους για την ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό όμως ποτέ δεν θα είναι αρκετό για να αναπτυχθεί σε μεγάλο επίπεδο η οικονομία. Μήπως με κάποιο τρόπο πρέπει να δούμε σοβαρά το ενδεχόμενο να γίνει ένας οικονομικός σχεδιασμός για τα επόμενα 50 χρόνια; Ποιες προτάσεις θα υποβάλατε αν σας το ζητούσαν;
Το θέμα της Ελληνικής οικονομίας είναι εξαιρετικά σύνθετο θέμα και απαιτεί ιδιαίτερη ανάλυση. Δημοσιεύουμε μία σειρά από βιβλία στις ΗΠΑ για το θέμα αυτό: Petrakis P.E. (Ed.) Interconnections in the Greek Economy (forthcoming 2023), Petrakis P.E., Kostis P.C., Kafka K.I. και Kanzola A.M., The Future of the Greek Economy: Economic Development through 2030 (forthcoming 2022), Petrakis P.E., Kafka K.I., Kostis P.C. και Valsamis D.G. (2021) Greek Culture after the Financial Crisis and the Covid-19 Crisis: An Economic Analysis κ.α.
Σε αυτήν την σειρά αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της πολιτικής οικονομίας της Ελληνικής οικονομίας εισάγοντας στην ανάλυσή μας στοιχεία πραγματικών παραγωγικών σχέσεων, γεωστρατηγικού προσανατολισμού, τον ρόλο της πολιτικής κ.τ.λ. Μόνο έτσι μπορεί να δει κάποιος ολοκληρωμένα το θέαμα.
Πολύ σωστά λέτε ότι η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού δεν μπορεί να αποτελεί πανάκεια για το μοντέλο της ελληνικής οικονομικής ανάπτυξης αλλά προς το παρόν ας το εκμεταλλευτούμε όσο γίνεται για να βγούμε από τις δύσκολες συνθήκες. Νομίζω ότι, ως Ελληνική οικονομία, έχουμε κερδίσει μία καινούργια διάσταση στον αναπτυξιακό μας προβληματισμό. Πρόκειται για την γεωστρατηγική μας θέση. Το γεγονός δηλαδή ότι η Ν.Α. Ευρώπη θα μπορούσε να στηριχτεί σε προμήθειες LNG, το γεγονός ότι η χώρα μας μετατρέπεται σε Digital Hub που διασυνδέει την Δύση με την Μέση Ανατολή και το γεγονός ότι ενδεχομένως γινόμαστε το τελευταίο σύνορο της δύσης με την ανατολή, δημιουργεί νέα δεδομένα για την οικονομία μας. Όμως εδώ απαιτείται ιδιαίτερη ανάλυση.