Το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Η Ανυπότακτη Γαλλία, κατέληξαν σε κατ’ αρχήν συμφωνία για το σχηματισμό μιας συμμαχίας για τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, δήλωσε σήμερα στο ραδιοσταθμό Franceinfo το στέλεχος του LFI Αντριέν Κατενάνς. Το LFI είχε συνάψει νωρίτερα παρόμοιες συμφωνίες με τους Πράσινους και τους Κομμουνιστές, δημιουργώντας ένα ενιαίο μέτωπο υπό την ηγεσία του ηγέτη του LFI Ζαν-Λυκ Μελανσόν.
Αν αυτό είχε συμβεί πριν τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του Απριλίου ίσως το αποτέλεσμα να ήταν εντελώς διαφορετικό η Λε Πεν να είχε πάει στον «σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας» μαζί με τον κίνδυνο της ακροδεξιάς. Ομως ποτέ δεν είναι αργά. Οι κοινοβουλευτικές εκλογές είναι μπροστά και όλα μπορεί να αλλάξουν.
Κάποτε άλλωστε συνέβη αυτό ακριβώς. Ήταν το 1936 όταν ο συνασπισμός σοσιαλιστών – κομμουνιστών υπό τον Λεόν Μπλουμ επικράτησε και σχημάτισε την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, που μεταξύ άλλων καθιέρωσε τις 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα, την άδεια μετ’ αποδοχών, τις συλλογικές συμβάσεις και εθνικοποίησε την Τράπεζα της Γαλλίας και τις αμυντικές βιομηχανίες.
Τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς οι βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στη χώρα έδωσαν τη νίκη στο Συνασπισμό του Λαϊκού Μετώπου του οποίου είχε αναλάβει την αρχηγία. Ο Μπλουμ, που, αν και νομικός, διέπρεψε στην κριτική βιβλίου και θεάτρου, αναμείχθηκε στην πολιτική λόγω της υπόθεσης Ντρέιφους –του οποίου υπήρξε ακραιφνής υποστηρικτής- και οδηγήθηκε στο σοσιαλισμό λόγω του θαυμασμού που έτρεφε στο Ζαν Ζωρές. Σε μια θερμή εποχή -τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου θα ξεσπούσε ο ισπανικός εμφύλιος και τρία χρόνια αργότερα ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος- ο ρόλος της κυβέρνησης μιας χώρας ισχυρής, όπως η Γαλλία, θα μπορούσε να είναι αποφασιστικός: προάσπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης στο εσωτερικό, και εξ αντανακλάσεως στο εξωτερικό, προάσπιση της παγκόσμιας ειρήνης στο διπλωματικό επίπεδο.
Γεννημένος το 1872 στο Παρίσι από εύπορη εβραϊκή οικογένεια, ο Λεόν Μπλουμ φοιτά στο πρότυπο λύκειο Ερρίκος IV της γαλλικής πρωτεύουσας και αρχίζει να γράφει ποίηση στα 17 του χρόνια. Η υπόθεση Ντρεϊφούς το 1894 και το ξέσπασμα του αντισημιτισμού που την ακολουθεί, πείθουν τον νεαρό Μπλουμ να εισέλθει στην πολιτική, ως στέλεχος του Γαλλικού Τομέα της Εργατικής Διεθνούς (SFIO), πρόδρομο του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ενώ ιδρύει μαζί με τον Ζαν Ζορές την εφημερίδα «Humanite» το 1904.
Στο ιστορικό Συνέδριο της Τουρ το 1920, ο Μπλουμ αρνείται να αποδεχθεί την ενσωμάτωση στην 3η Διεθνή, ασκώντας οξεία κριτική στο καθεστώς των Μπολσεβίκων και τον αυταρχικό του χαρακτήρα.
Ο Λεόν Μπλουμ ηγείται των συνομιλιών της SFIO με το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, που καταλήγουν στη σύσταση του Λαϊκού Μετώπου και στην εκλογική νίκη του Απριλίου 1936. Η στάση του υπέρ της μη επέμβασης στον ισπανικό εμφύλιο τον φέρνει σε σύγκρουση με το Κ. Κ.
Η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου είναι η πρώτη που περιλαμβάνει γυναίκες στο υπουργικό του συμβούλιο, ενώ οι ριζοσπαστικές του πρωτοβουλίες (40ωρο εβδομαδιαίας εργασίας, πληρωμένες διακοπές, συλλογικές διαπραγματεύσεις) προκαλούν το μένος της Δεξιάς, που επιτίθεται με λύσσα εναντίον του.
Ο μετέπειτα συνεργάτης των Γερμανών κατακτητών Σαρλ Μοράς, γράφει για τον Μπλουμ στην εφημερίδα «Action Francaise»: «Ο Μπλουμ πρέπει να αντιμετωπισθεί, να ακουστεί, να πολεμηθεί και να παταχθεί, ως Εβραίος…».
Ο Μπλουμ έμεινε στην πρωθυπουργία μόλις έναν χρόνο. Τον Ιούνιο του 1937 παραιτήθηκε όταν η Γερουσία, όπου πλειοψηφούσαν οι συντηρητικοί, αρνήθηκε να του παραχωρήσει έκτακτες εξουσίες για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας. Καταβλήθηκαν προσπάθειες για την ανασύσταση της κυβέρνησης και ο Μπλουμ χρημάτισε αντιπρόεδρός της καθώς και πρωθυπουργός πάλι για έναν μήνα το 1938. Τελικά όμως το Λαϊκό Μέτωπο διαλύθηκε.
Με την κατάληψη της Γαλλίας από τους Γερμανούς το 1940 το δωσιλογικό καθεστώς του Βισύ συνέλαβε τον Μπλουμ με την κατηγορία ότι ήταν υπεύθυνος για την ήττα. Αλλά ο δεινός ρήτορας Μπλουμ και οι συγκατηγορούμενοί του μετέτρεψαν τη δίκη τους σε καταιγιστική καταγγελία κατά των κατηγόρων τους. Οι Γερμανοί εξοργίστηκαν από αυτή την εξέλιξη, διέκοψαν τη δίκη και μετέφεραν τον Μπλουμ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, από όπου τον απελευθέρωσαν τα αμερικανικά στρατεύματα το 1945.
Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας ο Μπλουμ, περιβαλλόμενος από τον γενικό σεβασμό, ηγήθηκε αμιγούς σοσιαλιστικής υπηρεσιακής κυβέρνησης για έναν μήνα το 1946-47 και συνέβαλε στη διαμόρφωση των θεσμών της Τέταρτης Γαλλικής Δημοκρατίας.
Πηγή: Μακεδονία, Καθημερινή, News247, artinews.gr, το Βήμα