“Ελευθερία, να είσαι σίγουρη πως θα μάθουμε ποιοι ήταν αυτοί οι αστυνομικοί”. Λογικότατη η αντίδραση της έμπειρης αστυνομικής συντάκτριας του Open Μίνας Καραμήτρου στην συγκλονιστική περιγραφή και καταγγελία της ρεπόρτερ του σταθμού Ελευθερίας Σπυράκη για την επίθεση των τραμπούκων στην ίδια, τον συνάδελφό της Κώστα Αλατζά και το τηλεοπτικό συνεργείο που τους συνόδευε την ώρα που μετέδιδαν από τα μέτωπα της πυρκαγιάς στην Βαρυμπόμπη.
Και είναι λογικότατη διότι με μία απλή αναζήτηση από τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή θα είχε γίνει γνωστό ποιοι ήταν οι αστυνομικοί που παρακολουθούσαν άπρακτοι το επεισόδιο. Έχουν παρέλθει δύο 24ωρα και κάτι τέτοιο δεν έχει καταστεί εφικτό, παρά τις αντιδράσεις της ΕΣΗΕΑ και όλων των πολιτικών κομμάτων, της Ν.Δ συμπεριλαμβανομένης δια του εκπροσώπου Τύπου Νίκου Ρωμανού. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και ο Νίκος Χαρδαλιάς είναι προφανώς “πνιγμένοι” στις φλόγες και στις προσπάθειες εκκένωσης και κατάσβεσης. Ούτε μία λέξη…
Το ίδιο -έως τώρα- και από την κυβερνητική εκπρόσωπο. Δουλειά της είναι κι αυτό. Αλλά η Αριστοτελία Πελώνη, όπως έχει επισημανθεί, δεν έχει προβεί ακόμα σε κάποια ανακοίνωση, επιτείνοντας τις φήμες και τις απορίες για την περίεργη απουσία της όλες αυτές τις ημέρες.
Ο δημοσιογράφος Κώστας Αλατζάς περιέγραψε τους τραμπούκους. Μιλώντας στο κεντρικό δελτίο του Open και τον Γιάννη Παπαδόπουλο, ο δημοσιογράφος μίλησε αρχικά για 4-5 νεαρά άτομα που κυκλοφορούσαν ανενόχλητα, παρά την απαγόρευση μετακίνησης που έχει επιβάλλει η αστυνομία, αλλά και της παρουσίας αστυνομικών στο συγκεκριμένο σημείο.
Τόνισε επίσης ότι στην επίθεση έλαβαν μέρος τουλάχιστον 15 άτομα, τα οποία «είχαν μια τεράστια οργή κατά των καναλιών και έβριζαν τους δημοσιογράφους που τους χαρακτηρίζουν ψεκασμένους». Είπε ότι στα άτομα αυτά «υπήρχε μια φρασεολογία και ένας τραμπουκίστικος τρόπος δράσης που εμένα με παραπέμπει σε φασίστες».
Κατά των καναλιών, βεβαίως, αλλά οι δημοσιογράφοι και το συνεργείο του Open έγιναν στόχος των τραμπούκων. Περιέργως πως (;) το συγκεκριμένο κανάλι έδωσε βήμα στις καταγγελίες των πολιτών από τα μέτωπα της καταστροφής και από τον “αέρα” του ακούστηκαν βαριές κουβέντες οργής. Είναι, ο τηλεοπτικός σταθμός που έκανε τη διαφορά, αφενός με πλήρη δημοσιογραφική κάλυψη, κυρίως, όμως, επειδή έκανε την επιλογή να μην κρύψει τον θυμό των απελπισμένων ανθρώπων. Ακόμα και οι υπερβολές που ενδεχομένως ακούστηκαν είναι μια κατάσταση που δεν μπορεί να υποτιμηθεί δημοσιογραφικά. Θα ήταν ανόητο, άλλωστε, όταν η οργή και οι εικόνες βρίσκονται στα social media.
Η επίθεση στο Open μυρίζει παρακράτος. Πρόκειται για μια καταδρομική επίθεση φασιστών, η δε ανοχή των αστυνομικών που βρίσκονταν στο σημείο δείχνει ανοχή και εγείρει εύλογα ερωτηματικά. Οι πυροσβέστες ήταν αυτοί που έσωσαν τους δημοσιογράφους και τεχνικούς του καναλιού από τους τραμπούκους. Όχι η αστυνομία.
Και όσο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν προβαίνει στις ενέργειες αποκάλυψης για την ανοχή/συνενοχή των αστυνομικών που βρίσκονταν στο σημείο, τα εύλογα ερωτηματικά μετατρέπονται σε βεβαιότητα συγκάλυψης.