Newsroom “Γλυκόπικρη” ήταν η… γεύση από τη συμμετοχή της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ γυναικών στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Τενερίφης.
Από τη μια υπάρχει η ικανοποίηση ότι πιάστηκε ο βασικός στόχος για συμμετοχή στους αγώνες νοκ άουτ στη διοργάνωση κι από την άλλη, η πίκρα γιατί χάθηκε μεγάλη ευκαιρία για ένα ακόμη… άλμα, μετά την περσινή επιτυχία της κατάκτησης της τέταρτης θέσης στο Ευρωμπάσκετ της Τσεχίας.
Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι η ελληνική ομάδα έχει καθιερωθεί πλέον μέσα στις καλύτερες της Ευρώπης και λίγο ήθελε να μπει και στις κορυφαίες του κόσμου. Με βάση τα αποτελέσματα, η ομάδα του Κώστα Κεραμιδά παρέμεινε στην τέταρτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών ομάδων, αφού η Λετονία δεν μπήκε καν στη 12άδα και η Τουρκία, με τους ίδιους αντιπάλους (Νιγηρία και Γαλλία), είχε πιο βαριές ήττες σε σχέση με την Εθνική μας. Έτσι, οι μόνες “Ευρωπαίες” με καλύτερη παρουσία από την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι η Ισπανία, η Γαλλία και το Βέλγιο, δηλαδή οι τρεις πρώτες του Ευρωμπάσκετ.
Αν υπάρχει μια ποιοτική διαφορά υπέρ της Εθνικής μας ομάδας είναι ότι για πρώτη φορά έφτασε τόσο κοντά σε νίκη επί της Γαλλίας, μιας από τις καλύτερες -αν όχι η καλύτερη- ομάδες παραδοσιακά στην Ευρώπη. Η “γαλανόλευκη” προηγήθηκε με 8 πόντους διαφορά στην τελευταία περίοδο (66-58), αλλά δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την ανατροπή (έχανε 24-13 στο πρώτο δεκάλεπτο) και τελικά ηττήθηκε με 75-71. Σ’ αυτό συνετέλεσε κι η εχθρική -εν πολλοίς- διαιτησία και δεν ήταν το μόνο ματς…
Στον κρίσιμο αγώνα με τη Νιγηρία για την είσοδο της Εθνικής μας στις “8” της διοργάνωσης, η Ελλάδα βρέθηκε να χάνει 48-31 στη τρίτη περίοδο, αλλά σ’ αυτό συνέβαλαν το “ανύπαρκτο” τρίτο φάουλ της Αρτέμιδας Σπανού, η εν συνεχεία διαμαρτυρία της, που της απέφερε τεχνική ποινή (4ο φάουλ), ενώ στη συνέχεια δόθηκε μια ακόμη τεχνική ποινή στον πάγκο της ελληνικής ομάδας. Τέτοια “σφυρίγματα” είναι προφανές ότι παίζουν σημαντικό ρόλο σ’ ένα ματς που κρίθηκε στον πόντο (57-56).
Όσον αφορά στην αγωνιστική εικόνα της Ελλάδας, υπάρχουν καλά και άσχημα στοιχεία. Στην πρεμιέρα “άφησε” το παιχνίδι, όταν διαπιστώθηκε ότι δεν μπορούσε να κοντράρει τον Καναδά και η διαφορά έφθασε στους 31π. (81-50), που δεν αντικατοπτρίζει τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Στα άλλα τρία ματς η Εθνική μας έπαιξε σύμφωνα με τις δυνατότητές της, αλλά όχι σε… όλον τον αγώνα! Και στις τρεις αναμετρήσεις με Γαλλία, Κορέα (58-48) και Νιγηρία επέτρεψε στις αντιπάλους της να πάρουν μικρή ή μεγάλη διαφορά στο σκορ και στη συνέχεια… έτρεχε για να διεκδικήσει τη νίκη. Ειδικά με την Κορέα και τη Νιγηρία υπήρξε υπέρμετρη νευρικότητα και χάθηκαν πολλοί “εύκολοι” πόντοι κοντά στο καλάθι στο α’ ημίχρονο, προφανώς όχι από κούραση…
Στα θετικά, εκτός από την εμβληματική παρουσία της 40χρονης Εβίνας Μάλτση, που με τους 28 πόντους στο ματς με τη Γαλλία έγινε η μεγαλύτερη σε ηλικία παίκτρια στην ιστορία της διοργάνωσης με πάνω από 20 πόντους, είχαμε τα ευχάριστα μηνύματα κι από τη “νέα γενιά”. Η Μαριέλα Φασούλα, κόρη του Παναγιώτη Φασούλα, ήταν η καλύτερή μας παίκτρια στο ματς με τη Νιγηρία, η Ελεάννα Χριστινάκη ήταν πολύ θετική όσο χρησιμοποιήθηκε, ενώ η Εθνική μας βρήκε βασική πλέι μέικερ για τα επόμενα χρόνια στο πρόσωπο της πρωτοεμφανιζόμενης Πηνελόπης Παυλοπούλου…
ΠΗΓΗ: avgi.gr