Είναι γνωστό πως εάν ήταν στο χέρι του Γιοχάνες Χαν, το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ δεν θα ήταν αντικείμενο καμιας διαπραγμάτευσης μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων. Για τον Αυστριακό επίτροπο δεν υφίσταται καν θέμα. “Μακεδονία” αποκαλεί τη γειτονική χώρα, εδώ και χρόνια, επιδεικνύει, δε, γι’ αυτήν προκλητική συμπάθεια και μόλις χθες είπε πως “έμεινε πολύ καιρό στην αίθουσα αναμονής” και, ως εκ τούτου, πρέπει να λάβει διαβατήριο ένταξης στην ΕΕ και τους διεθνείς οργανισμούς.
Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος
Αρμόδιος στην Κομισιόν για τη διεύρυνση της ΕΕ είναι από εκείνους τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, η συμπεριφορά των οποίων αιτιολογεί και δικαιολογεί την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να κλείσει μια 25ετή εκκρεμότητα που έχει προκαλέσει σοβαρά ρήγματα στην αξιοπιστία της εξωτερικής μας πολιτικής και κενά στο διαμορφούμενο γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο η Ελλάδα αποκτά νέο και σημαντικό ρόλο.
Λέγεται, δε, πως στο ευρύτερο περιβάλλον του κ. Χαν υπάρχουν πρόσωπα με αυξημένο ενδιαφέρον για την ΠΓΔΜ. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο διπλωματικό ενδιαφέρον, ούτε μόνο στην αναγνώριση της ανάγκης για τη διαμόρφωση αρμών σταθερότητας στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. “Faites vos jeux”, λένε με νόημα εκείνοι που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν κάτι περισσότερο για τις πραγματικές προθέσεις.
Δεν είναι, όμως, μόνο το γεγονός ότι στη διαπραγμάτευση μεταξύ της Αθήνας και της κυβέρνησης του Ζόραν Ζάεφ, ο Γιοχάνες Χαν δεν διστάζει να πάρει θέση υπέρ της γειτονικής χώρας. Αυτό το γνωρίζαμε και η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στον Αυστριακό επίτροπο.
Εκείνο που αναδεικνύει την παθογένεια του πολιτικού μας βίου είναι ότι πως οι άκρως υπονομευτικές (όπως ρητώς αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών) δηλώσεις του κ. Χαν -ότι, δηλαδή, βλέπει λύση στο θέμα της ονομασίας εντός 15 ημερών- καταβροχθίζονται “αμάσητες” από μερίδα του μιντιακού μας συστήματος και γίνονται αντιπολιτευτική σημαία.
“Βαφτίζουν τα Σκόπια σε 15 ημέρες”, τιτλοφορείται δημοσίευμα μεγάλης εφημερίδας, υποτιμώντας τα ελατήρια που εκτινάσσουν το “ενδιαφέρον” του επιτρόπου και σχεδόν αγνοώντας την ηχηρή και σκληρή διάψευση της ελληνικής διπλωματίας αλλά και εκείνη του Ζόραν Ζάεφ.
Όπως παραβλέπονται οι σκοπιμότητες πίσω από προσβλητικά δημοσιεύματα του ξένου Τύπου (FAZ) και αναγάγονται σε “δεδομένα” για να τροφοδοτήσουν την πολιτική αντιπαράθεση, έτσι και ο κάθε…Χαν βρίσκει χρήσιμους “χάνους” για να διαρρήξουν το εθνικό μέτωπο που πρέπει να υπάρχει στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.