Ο Τούρκος, τα κανάλια και ο φερετζές…
Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος
Προσωπικά δεν αισθάνομαι άνετα στην ιδέα ότι ένας Τούρκος επιχειρηματίας μέσων ενημέρωσης στη γείτονα μπορεί να βρεθεί ιδιοκτήτης τηλεοπτικού σταθμού πανελλαδικής εμβέλειας.
Όμως, αυτή η δημόσια συζήτηση που έχει ξεσπάσει σε εξαιρετικά υψηλούς τόνους και με βαρύτατες κατηγορίες είναι εν τέλει παραπλανητική και αποπροσανατολιστική. Ιδιαίτερα όταν εκπορεύεται από κύκλους που δείχνουν να επιδιώκουν την παράταση του καθεστώτος ασυδοσίας στο εγχώριο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Κατ΄ αρχάς πρέπει να επισημανθεί πως η σχετική «πληροφορία» διακινήθηκε ως …βεβαιότητα από τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη και την ασπάσθηκαν ακαριαία πολιτικοί και άλλων κομμάτων (Άδωνις Γεωργιάδης, Ευάγγελος Βενιζέλος, Ανδρέας Λοβέρδος κ.ά). Ειπώθηκε, συγκεκριμένα, πως κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Τουρκία ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον ιδιοκτήτη του τουρκικού καναλιού TV8 Ali Ilicali και ότι ο πρωθυπουργός, παρόντος του Αχμέτ Νταβούτογλου, συμφώνησε να είναι ο εν λόγω μιντιάρχης εις εκ των τεσσάρων που θα λάβουν τηλεοπτικές άδειες.
Η κατηγορία είναι πολύ βαριά όχι επειδή πρόκειται για Τούρκο επιχειρηματία αλλά διότι, εάν κάτι τέτοιο συμβεί, αποτελεί ευθεία παραβίαση των όρων ενός διεθνούς διαγωνισμού που πρέπει να διεξαχθεί διαφανώς και ισοτίμως έναντι οιουδήποτε ενδιαφερόμενου. Αφορά, δηλαδή, καταγγελία για «στημένο» διαγωνισμό υπό την ενορχήστρωση του ίδιου του πρωθυπουργού.
Οι καταγγέλοντες επικαλούνται «για του λόγου του το αληθές» το γεγονός πως την «αποκάλυψη» ότι η συμφωνία έχει «κλειδώσει» την έκανε ο διευθυντής μάρκετινγκ του τουρκικού καναλιού.
Άρα, έχουμε από τη μία πλευρά τον λόγο του πρωθυπουργού και από την άλλη τον ισχυρισμό συνεργάτη ενός τούρκου επιχειρηματία. Δεδομένου ότι στη σύντομη συνάντηση (υπάρχει σχετική φωτογραφία) του κ. Τσίπρα και του κ. Νταβούτογλου, με τον εν λόγω επιχειρηματία, στο περιθώριο του φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα Τουρκίας- Ελλάδας, δεν υπήρχαν άλλη αυτήκοοι μάρτυρες, εκείνοι που διατυπώνουν την καταγγελία, είτε είχαν «κοριό», είτε προτιμούν να πιστέψουν τον τούρκο επιχειρηματία από τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση που το διέψευσε.
Υπάρχει, όμως, μια άλλη πραγματικότητα για την οποία δεν ακούω τίποτε.
Με βάση τους κοινά αποδεκτούς κανόνες σε έναν διεθνή διαγωνισμό δικαιούται να συμμετάσχει οιοσδήποτε πληροί αυτούς τους κανόνες. Υπό αυτή την έννοια είναι μάλλον δύσκολο να αποκλείσει κανείς έναν επιχειρηματία που θα κάνει μία νόμιμη και οικονομική αποδεκτή προσφορά, είτε είναι Γερμανός, είτε Ρώσος, είτε Τούρκος. Πρωτογενώς ή μέσω παρένθετου προσώπου ή εταιρείας.
Είναι βέβαιοι, για παράδειγμα, οι καταγγέλοντες πως πίσω από τις off shore που μετέχουν στην μετοχική σύνθεση ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών δεν υπάρχουν, και σήμερα, ως φυσικά πρόσωπα αλλοδαποί επιχειρηματίες; Ξεχνούν ορισμένοι πως ήδη Τούρκοι επιχειρηματίες αγοράζουν ξενοδοχεία στη Ρόδο ή στην Κρήτη, ότι έχει ανοίξει τουρκική τράπεζα στη Θράκη ή ότι η Εθνική (μας ) Τράπεζα είχε αγοράσει την τουρκική Financebank;
Στην εξαγορά του Αστέρα δεν μετέχει, άλλωστε, τουρκικό fund; Αλλά και πίσω από τηλεοπτικούς σταθμούς δεν υπάρχουν εδώ και χρόνια πολυδαίδαλες διαδρομές υπεράκτιων εταιρειών που καταλήγουν στην Κύπρο, τη Μέση Ανατολή ή τα νησιά Κέϊμαν;
Οι ίδιοι που κόπτονται τώρα για έναν τυχαίο Τούρκο επιχειρηματία που ισχυρίζεται ότι έχει συμφωνήσει ελληνικό κανάλι, ενδιαφέρθηκαν για το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια οι κάτοικοι της Θράκης παρακολουθούν τουρκικά κανάλια, αφενός γιατί το τηλεοπτικό σήμα δεν σταματάει στα σύνορα για…έλεγχο διαβατηρίων και αφετέρου διότι η ελληνική Πολιτεία δεν μπορεί να ενισχύσει ικανοποιητικά το σήμα της ΕΡΤ και των ιδιωτικών καναλιών (ευθύνη της Digea, αν ορθώς ενθυμούμαι);
Όταν η κυβέρνηση Σαμαρά έριχνε «μαύρο» στην ΕΡΤ και παρέδιδε τη Θράκη και το ανατολικό Αιγαίο στην …τηλεοπτική Τουρκία, ενδιαφέρθηκε κανείς εξ αυτών;
Όταν τα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια γέμιζαν ώρες επί ωρών του τηλεοπτικού τους προγράμματος με φθηνές τουρκικές σαπουνόπερες, υπήρξε κάποιο ΕΣΡ ή κάποια κυβέρνηση που παρενέβη;
Φοβάμαι, λοιπόν, πως η συζήτηση που γίνεται είναι δεόντως υποκριτική. Όπως καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να διαθέτει «υπερεξουσίες» -όπως λένε ορισμένοι- ως προς τον αριθμό των τηλεοπτικών σταθμών που θα εκπέμπουν, έτσι, σε μια ελεύθερη αγορά, δεν μπορεί και να διαθέτει «υπερεξουσίες» στο να αποκλείει την τάδε ή την δείνα αλλοδαπή εταιρεία. Ιδιαίτερα όταν εύκολα μπορεί να καλύπτεται πίσω από δαιδαλώδη διεθνή εταιρικά σχήματα.
Να μην λάβει, λοιπόν, άδεια ο Τούρκος επιχειρηματίας. Επικροτώ και επαυξάνω. Είναι, όμως, εφικτό; Και μήπως τελικά ο …Τούρκος είναι ο «φερετζές» για άλλες σκοπιμότητες ημεδαπών;
Υ.Γ Η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη αποκάλυψε πως ο Τούρκος επιχειρηματίας ανέφερε στον Έλληνα πρωθυπουργό πως «έχει έρθει σε συμφωνία με Έλληνες επιχειρηματίες για την διεκδίκηση τηλεοπτικής άδειας». Ακριβές; Ποιοι είναι οι Έλληνες που επιθυμούν μια τέτοια συνεργασία; Μήπως αλλάζουν τα πράγματα;