Ας αποδείξει ο

 

«Έχουμε χρέος όλοι να βάλουμε πλάτη για να περάσουμε την κρίση. Δεν δέχομαι να λοιδορείται η πατρίδα μου από τον κ. Σόιμπλε. Δεν το δέχομαι σαν Έλληνας! Ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε που μπορεί να λοιδορήσει την Ελλάδα; Ποιοι είναι οι Ολλανδοί; Ποιοι είναι οι Φιλανδοί; Εμείς πάντοτε είχαμε την περηφάνια να υπερασπιστούμε όχι μόνο τη δικιά μας ελευθερία, όχι μονάχα τη δικιά μας πατρίδα, αλλά την ελευθερία της Ευρώπης».“Απαλάσσεται” ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη χθεσινή του δήλωση κατά του προκλητικού Γερμανού; Το ερώτημα αυτό συζητήθηκε πολύ χθες και είναι αλήθεια πως πολλοί είναι εκείνοι που ικανοποιήθηκαν από την παρέμβαση Παπούλια. Αλλοι θυμίζουν την μακρά σιωπή και απουσία του Προέδρου όταν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου ελάμβαναν τα πλέον αντιλαϊκά μέτρα και υπονόμευαν την εθνική ανεξαρτησία –απ’  αυτή, άλλωστε, την υπονόμευση προήλθε το “δικαίωμα” του Σόϊμπλε να απειλεί τη χώρα μας και να απαιτεί ακόμα και αναβολή των εκλογών.

Ο σοφός λαός, όμως, έχει μία ρήση: “τα στερνά τιμούν τα πρώτα”…

 

Ο κ. Παπούλιας έχει ακόμα το χρόνο να ανατάξει την εικόνα του που επλήγη σοβαρά από την σιωπηρή, ανεκτική στάση του έναντι του μνημονίου.

Τόσο η δήλωση κατά Σόϊμπλε, όσο και η αποποίηση μισθού και προνομίων δείχνει ότι, έστω και καθυστερημένα, αφουγκράζεται το λαϊκό αίσθημα.

Βαρόμετρο, φαντάζομαι, θα είναι η παρουσία του στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο απελευθέρωσης της γενέτειράς του, των Ιωαννίνων. Θα πάει; Πρέπει να πάει. Για να αποδείξει πως μπορεί να αναμετρηθεί με το λαϊκό αίσθημα, ακόμα κι αν κάποιοι λένε πως η πατριωτική χθεσινή δήλωση “έβλεπε” προς την 21η Φεβρουαρίου (εορτασμός σια Ιωάννινα) και την 25η Μαρτίου.