
ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Το τσουνάμι της λαϊκής αγανάκτησης που ξέσπασε στις λεωφόρους των παρελάσεων της 28ης Οκτωρβίου έριξε και τα τελευταία αναχώματα των ψευδαισθήσεων που είχαν ορισμένοι για την “ανεξαρτησία” της ελληνικής δημοσιογραφίας- πάντοτε με τις εξαιρέσεις που αναλογούν σε κάθε κανόνα…
Όσα μεταδόθηκαν από τα περισσότερα δελτία ειδήσεων και τις περισσότερες ραδιοφωνικές εκπομπές, από το πρωί της Παρασκευής μέχρι τη Δευτέρα που κυκλοφόρησαν οι εφημερίδες, κατέδειξαν πόσο συντεταγμένα δρα η κυβερνητική προπαγάνδα και πόσο βαθιά είναι η (οικονομική) εξάρτηση των μέσων ενημέρωσης από την (εκάστοτε) εξουσία.
Ακόμα περισσότερο, τώρα, που, καθώς το οικοδόμημα της “4ης εξουσίας” καταρρέει, αποδεικνύωντας πως δεν ήταν τίποτε περισσότερο από κουκλόσπιτο, κάθε ευρώ (δανεισμού ή διαφήμισης) είναι απαραίτητο στους μιντιάρχες, και κάθε σχέση που μπορεί να το εξασφαλίσει πολύτιμη.
Όσα ειπώθηκαν από τηλεσχολιαστές και παρεμβαίνοντες, τις τελευταίες ημέρες, αποτελούν όνειδος για τη δημοσιογραφία και επιβεβαίωσαν εκείνους που υποστηρίζουν πως όσο μεγαλύτερη γίνεται η αναντιστοιχία μεταξύ κυβέρνησης/πολιτικού συστήματος και πολιτών, όσο περισσότερο αυτό προσπαθεί να γραπωθεί από τα κεκτημένα του, όσο περισσότερο αποκτά χαρακτηριστικά μεσσιανισμού, τόσο βαθύτερο γίνεται το χάσμα μεταξύ κοινωνίας και μέσων ενημέρωσης.
Κι ας μην ξεγελιούνται, κάποιοι, με τα νούμερα της τηλεθέασης. Πλην του ότι είναι πλασματικά και παραπλανητικά, αφορούν τηλεθεατές που έχουν να επιλέξουν μεταξύ του τίποτα, του καθόλου και του μετρίου.
Γι αυτό είναι προφανές πως, στις εποχές της αγανάκτησης και των ανατροπών, ακόμα και η επιλογή του μέσου ενημέρωσης που διαβάζει/ βλέπει/ παρακολουθεί καθένας, αποτελεί πολιτική επιλογή.
Σαν τη φωτογραφία –που αποκτά, πλέον, ιστορική αποτύπωση και γίνεται σημείο αναφοράς για τη γενιά των σημερινών 17άρηδων– του νεαρού μαθητού που μουτζώνει την εξέδρα των επισήμων της εξουσίας…
Υ.Γ Ευτυχώς, σημαντική μερίδα των πολιτών έχει αρχίσει και κατανοεί. Διακρίνει τα (χρήσιμα) χάλίκια μέσα στη λάσπη. Και ξέρει να συγχωρεί τα λάθη και τις αδικίες του παρελθόντος σε όσους, εξ ημών, επιχειρούν …επανεκκινήσεις.