του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Το Mega πραγματοποιεί εδώ και αρκετές ημέρες μία εντυπωσιακή στροφή και μεαιχμή του δόρατος τον Γιάννη Πρετεντέρη ανεβάζει σημαντικά τους τόνους της κριτικής του κατά της κυβέρνησης και προσωπικά του υπουργού Οικονομικών και αντιπροέδρου.
Προσώρας δεν υπάρχει κάτι που να ανησυχεί τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αφού ο βασικός καμβάς της πολιτικής του Μεσοπροθέσμου δεν επηρεάζεται. Ωστόσο, η ιδιοκτησία του Mega αρχίζει και προσανατολίζεται στην …αλλαγή της εποχής. Μπόμπολας, Ψυχάρης και, φυσικά, Βαρδινογιάννης έχουν αντιληφθεί πως ο Γιώργος Παπανδρέου έχει απωλέσει και τα τελευταία ερείσματα ηγεμονίας, ή έστω ανοχής.
Η κυβέρνηση έχει χάσει τη μάχη της οικονομίας –μέσα από μία σειρά τερατωδών σφαλμάτων του προηγούμενου υπ. Οικονομικών, σε συνδυασμό με την αρνητική διεθνή συγκυρία αλλά και τις ενδοκυβερνητικές έριδες- και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως θα χάσει παταγωδώς και τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.
Ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό τα σενάρια “έβλεπαν” συγκυβέρνηση, μέσα από μία προσφυγή στις κάλπες που δεν θα έβγαζε αυτοδυναμία της ΝΔ, τώρα οι ιθύνοντες του Mega λαμβάνουν στοιχεία (κυρίως από την GPO του κ. Τάκη θεοδωρικάκου) που εμφανίζουν τον κ. Αντώνη Σαμαρά να διεκδικεί με αξιώσεις τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης.
Η ουσία είναι πως το Mega θα αξιοποιήσει την απουσία –για πολύ ακόμα, ίσως και για …πάντα, όπως όλα δείχνουν– του αντιμνημονιακού, ανεξάρτητου και σκληρά κριτικού τηλεοπτικού δελτίου του Νίκου Χατζηνικολάου στο Alter και, έτσι, ελπίζει να ανακτήσει μέρος της χαμένης του αξιοπιστίας. Ταυτόχρονα στέλνει ένα ύστατο μήνυμα στον –αδιάφορο, όπως λέγεται– πρωθυπουργό για τα επί μέρους εκδοτικά και επιχειρηματικά τους προβλήματα.
Ο ΔΟΛ, παραδείγματος χάριν, απαιτεί νέα δάνεια “εδώ και τώρα” καθώς ακολουθεί κι αυτός τη μοίρα της Ελευθεροτυπίας (με τεράστια προβλήματα ρευστότητας και αδυναμία ικανοποίησης δανείων και άλλων πιστωτών) και εξετάζει ακόμα και την πιθανότητα προσφυγής στο άρθρο 99, έφόσον δεν υπάρξει αναστροφή του κλίματος. Ο Πήγασος έχει παρόμοια προβλήματα.
Η οργή των εκδοτών για την αδιαφορία του πρωθυπουργού να συνδράμει στην αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων μέσω κρατικών τραπεζών, ΟΠΑΠ, ή δια του επηρεασμού (των τραπεζών) για δανειοδότηση, έχει προκαλέσει σοβαρή αλλοίωση της μιντιακής εικόνας της κυβέρνησης.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της ΝΔ και οι πρωτοβουλίες του αναρριχώνται ταχύτατα, το τελευταίο διάστημα, στις πρώτες θέσεις της “σκαλέτας” των τηλεοπτικών δελτίων.
Ο συνδυασμός όλων αυτών θα οδηγήσει σταδιακά το Mega στην προμετωπίδα της κριτικής κατά της κυβέρνησης για λόγους επιβίωσης, αν και η αξιοπιστία του έχει πληγεί –πιθανώς ανεπανόρθωτα. Πάντως, όπως και να χει, θα εξακολουθήσει να δίνει το στίγμα, κάθε βράδυ στις οκτώ και θα επηρεάζει σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις, μέσα σε ένα πληκτικό και αμήχανο τηλεοπτικό τοπίο.
Ωστόσο, η κατάσταση αυτή δημιουργεί και “παράπλευρες απώλειες”.
Ο κ. Βενιζέλος δεν απολαμβάνει, πλέον, της τυφλής και προκλητικής megάλης προστασίας.
Δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Όχι μόνο γιατί, ακόμα και όχι με αποκλειστική ευθύνη του, ενσαρκώνει την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής και τη συνέχιση της ύφεσης στην αγορά, αλλά και διότι η εικόνα απόλυτης στήριξης που του παρασχέθηκε το προηγούμενο διάστημα προκάλεσε προβλήματα στην εικόνα του τηλεοπτικού σταθμού. Ίσως και του ιδίου, για τους νοήμονες τηλεθεατές και τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση που εξοργίζονται με την επιλεκτική μεταχείριση που του επιφυλάσσουν τα δημοσιογραφικά κέντρα.
Ο Γιάννης Πρετεντέρης, μάλιστα, στενός φίλος του υπ. Οικονομικών και ο δημοσιογράφος που εκτέθηκε όσο κανείς άλλος υπέρ του, στην εσωτερική διαμάχη εξουσίας του 2007, ανέλαβε την επικοινωνιακή επίθεση κριτικής κατά του κ. Βενιζέλου, αποδεικνύοντας πως οι…επαγγελματίες γνωρίζουν πως business is pleasure…
Ίσως γι αυτό, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, ο κ. Βενιζέλος είναι εξ αυτών που θέλουν όσο λίγοι την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Άλλωστε, ο ευφυέστατος –αν και συχνά αυτοκαταστροφικός μέσα στην πληθωρικότητά του– πολιτικός γνωρίζει πως οι σχέσεις του στα media είναι τόσο εδραιωμένες που, ακόμα κι αν δεχθεί πυρά κριτικής τούτη την ώρα, όταν φθάσει η ώρα της διαδοχής τα γνωστά μπλοκ μιντιακής επιρροής θα κινηθούν, πάλι, για το…καλό του!
Αυτό, ως αισιόδοξη ματιά στα πράγματα. Διότι, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, ή οι αυτονομηθέντες πρώην φίλοι του, μεγαλοϋπουργοί, πλέον, θυμίζουν -ειρωνικά- την μετάβαση της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη από τη μιντιακή- επικοινωνιακή απόλυτη ηγεμονία στην παρακμή και τη μοναξιά.
Και επισημαίνουν πως , ενίοτε, η ιστορία επαναλαμβάνεται…